เพลงคร่ำครวญ 4 - ฉบับมาตรฐาน

การทรงลงโทษศิโยน

¹ อนิจจา ทองคำก็หมองสี ทองนพคุณก็เปลี่ยนไป อัญมณีศักดิ์สิทธิ์ถูกทิ้งอยู่เกลื่อนกลาด ตามหัวถนนทุกสาย ב (เบท)

² บุตรทั้งหลายแห่งศิโยนผู้ล้ำค่า เปรียบได้กับทองบริสุทธิ์นั้น อนิจจา ถูกตีราคาเพียงเท่าหม้อดิน ที่ทำขึ้นด้วยมือของช่างปั้นหม้อ ג (กิเมล)

³ แม้หมาป่ายังเอานมออก ให้ลูกของมันดูด แต่ประชาชนของข้าพเจ้าใจร้าย ดุจนกกระจอกเทศในถิ่นทุรกันดาร ד (ดาเลท)

⁴ ลิ้นของเด็กอ่อนติดแนบ เพดานปากด้วยความกระหาย พวกเด็กได้ขออาหาร แต่ไม่มีผู้ใดให้เขา ה (เฮ)

⁵ พวกที่เคยรับประทานอาหารชั้นเลิศ กลับถูกละทิ้งอยู่ตามถนน พวกที่เคยสวมเสื้อสีม่วง กลับต้องนอนบนกองขยะ ו (วาว)

⁶ เพราะโทษทัณฑ์ของประชาชนของข้าพเจ้านั้นใหญ่หลวง กว่าโทษของเมืองโสโดม ที่ต้องถูกคว่ำทลายลงในพริบตาเดียว โดยไม่มีมือผู้ใดได้แตะต้องเลย ז (ซายิน)

⁷ พวกเจ้านายนั้นบริสุทธิ์กว่าหิมะ และขาวสะอาดกว่าน้ำนม ผิวพรรณของเขามีเลือดฝาดยิ่งกว่าสีของทับทิม เขามีรูปร่างงามดั่งไพลิน ח (เฆท)

⁸ บัดนี้หน้าของเขาก็ดำกว่าเขม่า ไม่มีผู้ใดจำเขาได้ตามถนน หนังของเขาเหี่ยวหุ้มกระดูก และซูบราวกับไม้เสียบ ט (เทท)

⁹ ผู้ที่ตายด้วยคมดาบยังดีกว่า ผู้ที่ตายด้วยความอดอยาก ซึ่งค่อยๆ ผอมตาย เพราะขาดพืชผลจากไร่นา י (โยด)

¹⁰ มือของหญิงที่ใจเมตตา กลับเอาลูกของตัวต้มกิน ลูกถูกต้มเป็นอาหาร ในยามที่ความหายนะมาสู่ประชาชนของข้าพเจ้า כ (คาฟ)

¹¹ พระยาห์เวห์ทรงบันดาลโทโสออกมาแล้ว พระองค์ได้เทพระพิโรธอันเกรี้ยวกราด และได้ทรงจุดไฟขึ้นในศิโยน ซึ่งเผาผลาญกระทั่งรากฐานของเมืองนั้น ל (ลาเมค)

¹² บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลก และชาวพิภพทั้งปวงไม่เชื่อว่า คู่อริหรือศัตรูจะได้เข้าไป ในประตูทั้งหลายแห่งเยรูซาเล็ม מ (เมม)

¹³ เพราะบาปของพวกผู้เผยพระวจนะของเธอ และเพราะบาปผิดของพวกปุโรหิตของเธอ ที่ได้ทำให้โลหิตของผู้ชอบธรรมไหลออก ท่ามกลางนคร נ (นูน)

¹⁴ เขาทั้งหลายจึงเดินเปะปะอย่างคนตาบอดไปตามถนน ทำให้ตัวเป็นมลทินด้วยโลหิต จนไม่มีผู้ใดสามารถ แตะต้องเสื้อผ้าของเขาได้ ס (สาเมค)

¹⁵ คนทั้งหลายร้องตะโกนใส่พวกเขาว่า “ไปให้พ้น เจ้าพวกมลทิน ไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่ามาถูกต้องนะ” เมื่อเขาเหล่านั้นหนีและพเนจรไป ผู้คนท่ามกลางบรรดาประชาชาติก็กล่าวกันว่า “พวกเขาจะอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้” פ (เพ)

¹⁶ พระยาห์เวห์เองทรงทำให้เขาทั้งหลายกระจัดกระจายไป พระองค์จะไม่สนพระทัยในเขาอีกเลย พวกเขาจึงไม่นับถือพวกปุโรหิต ไม่สำแดงความกรุณาต่อพวกผู้ใหญ่ ע (อายิน)

¹⁷ ตาของพวกเราอ่อนล้ามองหา ความช่วยเหลือที่ไร้ค่า พวกเราเฝ้าคอยที่หอเฝ้าของเรา คอยประชาชาติที่ไม่อาจช่วยเราได้ צ (ซาเด)

¹⁸ พวกเขาสะกดรอยตามพวกเรา จนเราเดินที่ลานเมืองไม่ได้ จุดจบของเราใกล้เข้ามาแล้ว วันเวลาของเราก็ถึงที่สุด เพราะจุดจบของเราได้มาถึง ק (โคฟ)

¹⁹ พวกที่ไล่จับพวกเราก็เร็วกว่า นกอินทรีในท้องฟ้า พวกเขาไล่กวดเราบนภูเขา เขาซุ่มคอยจับเราในถิ่นทุรกันดาร ר (เรช)

²⁰ เจ้าชีวิตของเราคือกษัตริย์ที่พระยาห์เวห์ทรงเจิมไว้นั้น ก็ตกหลุมพรางของเขาทั้งหลายแล้ว คือพระองค์ผู้ที่เรากล่าวถึงว่า “ภายใต้ร่มเงาของพระองค์ เราจะดำรงชีวิตท่ามกลางบรรดาประชาชาติได้” ש (ซิน)

²¹ โอ ธิดาแห่งเอโดม จงเปรมปรีดิ์และยินดีเถิด คือเธอผู้อาศัยอยู่ในแผ่นดินอูส ถ้วยนั้นจะผ่านมาถึงเธอด้วย เธอจะเมา และจะเปลือยกาย ת (ทาว)

²² โอ ธิดาแห่งศิโยน การลงโทษเพราะบาปผิดของเธอก็ครบแล้ว พระองค์จะไม่ทรงพาเธอไปเป็นเชลยอีกต่อไป โอ ธิดาแห่งเอโดม พระองค์จะทรงลงโทษ เพราะบาปผิดของเธอ พระองค์จะทรงเผยบาปของเธอ