อิสยาห์ 16 - ฉบับมาตรฐาน

¹ จงส่งลูกแกะ ไปยังผู้ปกครองแผ่นดิน จากเมืองเส-ลาไปตามทางถิ่นทุรกันดาร ไปยังภูเขาของธิดาศิโยน

² เหมือนนกที่กำลังบินหนี อย่างลูกนกที่พลัดพรากจากรัง บรรดาธิดาแห่งโมอับก็เป็นอย่างนั้น ที่ตรงท่าข้ามของแม่น้ำอารโนน

³ ช่วยให้คำแนะนำ และอำนวยความยุติธรรม ทำร่มเงาของท่านเหมือนกลางคืน ณ เวลาเที่ยงวัน ช่วยซ่อนผู้ถูกขับไล่ และอย่าได้หักหลังผู้ลี้ภัย

⁴ ให้ผู้ถูกขับไล่ของโมอับอาศัยอยู่กับท่าน ให้ที่หลบซ่อนแก่พวกเขาเพื่อให้พ้นจากผู้ทำลาย เมื่อไม่มีผู้บีบบังคับแล้ว และการทำลายหยุดหมดแล้ว ผู้เหยียบย่ำหายไปจากแผ่นดินอย่างสิ้นเชิง

⁵ แล้วพระที่นั่งจะได้รับการสถาปนาด้วยความรักมั่นคง และจะมีผู้หนึ่งนั่งอยู่บนนั้นด้วยความซื่อสัตย์ ในเต็นท์ของดาวิด คือผู้พิพากษาที่แสวงหาความยุติธรรม ที่ทำความชอบธรรมอย่างเร่งด่วน

⁶ พวกข้าพเจ้าได้ยินถึงความเย่อหยิ่งของโมอับ โมอับนั้นช่างหยิ่งเหลือเกิน และยังได้ยินถึงความยโส ความเย่อหยิ่ง และความอวดดีของเขา การคุยโม้ของเขาก็เป็นความเท็จ

⁷ เพราะฉะนั้น โมอับจะคร่ำครวญ ทุกคนจะคร่ำครวญเพื่อโมอับ พวกท่านจะครวญครางเพื่อขนมลูกเกดของเมืองคีร์หะเรเซท เพราะว่าท่านจะถูกทำลายจนหมดสิ้น

⁸ เพราะทุ่งนาแห่งเมืองเฮชโบนเหี่ยวแห้ง ทั้งเถาองุ่นของเมืองสิบมาห์ พวกเจ้านายของบรรดาประชาชาติ ได้หักกิ่งก้านทั้งหลายของมันลง กิ่งที่แผ่ไปถึงเมืองยาเซอร์ และหลงเจิ่นไปถึงถิ่นทุรกันดาร หน่อของมันแตกออกอย่างกว้างขวาง แล้วผ่านข้ามทะเลไป

⁹ เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงร้องไห้ด้วยการร้องไห้ของเมืองยาเซอร์ เนื่องด้วยเถาองุ่นของเมืองสิบมาห์ ข้าพเจ้าจะให้ท่านท่วมด้วยน้ำตาของข้าพเจ้านะ เมืองเฮชโบน และเมืองเอเลอาเลห์ เพราะเสียงโห่ร้องในผลไม้หน้าร้อนของท่าน และในการเก็บเกี่ยวของท่านได้สิ้นสุดลง

¹⁰ ความชื่นบาน และความยินดีถูกเอาไป เอาไปจากสวนผลไม้ ไม่มีการร้องอย่างชื่นบานตามสวนองุ่น ไม่มีเสียงโห่ร้องยินดี ไม่มีคนย่ำให้เหล้าองุ่นออกในบ่อย่ำองุ่น เราได้ทำให้เสียงเฮย่ำองุ่นเงียบหายไป

¹¹ ฉะนั้น จิตของข้าพเจ้าร่ำไห้เหมือนเสียงพิณเพื่อโมอับ และใจของข้าพเจ้าร่ำไห้เพื่อเมืองคีร์เฮเรส

¹² และเมื่อโมอับเข้าเฝ้าและเหน็ดเหนื่อยอยู่ที่ปูชนียสถานสูง และเขาเข้ามาอธิษฐานในสถานศักดิ์สิทธิ์ของเขา เขาก็จะไม่ได้รับความช่วยเหลือ

¹³ นี่เป็นพระวจนะซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสเกี่ยวกับโมอับในอดีต

¹⁴ แต่บัดนี้ พระยาห์เวห์ตรัสว่า “ภายใน 3 ปีตามปีจ้างลูกจ้าง ศักดิ์ศรีของโมอับจะถูกเหยียดหยาม แม้มวลชนทั้งหมดจะมีจำนวนมหาศาล แต่คนเหลืออยู่นั้นจะมีน้อยและอ่อนปวกเปียก”