लूका 7 - दङ्गौरा थारूकप्तानक विश्वास मत्ती ८:५-१३ 1 येशू मनैन यी सब बात सिखाक सेक्ल त, कफर्नहुम सहरम गैल। 2 रोमी सरकारक एकठो कप्तानक धेर मन परल नोकर बेराम पर्क मुवमुव होरलहा। 3 जब उ कप्तान येशूक बारेम सुन्ल, तब उ यहूदी अगुवन “येशू आक म्वार नोकरह चोखादेहीँ” कैक येशूह बलाए पठैल। 4 हुँक्र येशूकठे जाक जोड्दार बिन्ती कर्ल, “रोमी कप्तान अप्नक दया पैनायोग्यक बाट, 5 काकरकि ऊ हम्र यहूदीन प्रेम कर्ठ ओ हमार लाग एकठो सभाघर फे बनादेरख्ल।” 6 येशू हुँकन्हकसँग गैल। हुँकहार घर पुगपुग रहलम, कप्तान आपन मनैन यी खबर कैपठैल, “प्रभु, म्वार घरम अइना दुःख जिन करहीँ, मै ओत्रा आदर पैनायोग्यक मनैया नैहुइटुँ। 7 मै अपन्हे फे अप्नकठे जैना लायक नैहुइटुँ जसिन लागल। अप्न जठे बाटी, ओठहेँसे वचन बोल्दी, त म्वार नोकर चोखाजाई। 8 काकरकि मै अपन्हे आपन हाकिमक अधीनम रठुँ, ओ म्वार अधीनम फे सिपाही रठ। मै हुँकन ‘जाओ’ कठुँ, त हुँक्र जैठ, ओ ‘आओ’ कठुँ, त हुँक्र अइठ। मै आपन नोकरन ‘यी करो’ कठुँ, त हुँक्र कर्ठ।” 9 यी सुन्क येशू छक्क पर्ल ओ आपन पाछपाछ अइटीरहल भीडक मनैन्हकओर घुम्क कल, “मै टुँहन कहटुँ, कि असिन पक्का विश्वास कर्ना मनैया त, मै सारा इस्राएलम फे नैपैलहुँ।” 10 कप्तानक पठाइल मनै घर घुम्ल त, उ नोकर चोखारलहा। विधवक मुवल छावह जियादेलक 11 कुछ समय पाछ येशू नाइन कना सहरम गैल। चेलावँ ओ और धेर मनै फे उहाँकसँगसँग गैल। 12 जब उहाँहुँक्र सहरम पैँठ्ना गेट पुग्ल, तब मनै मुर्दह सहरसे बाहर लैजाइटलह। उ मुर्दा एकठो विधवक एक्कठो केल छावा रलहस। उ विधवकसँग धेर मलामी जाइटलह। 13 विधवक दुःख देख्क प्रभुह दया लग्लन ओ विधवह कल, “जिन रोओ।” 14 आघ जाक येशू मुर्दक खट्या छुल, त बोकुइयन टक्क ठह्र्यागैल। येशू मुर्दह कल, “भैया, मै तुहीन कहटुँ, उठो!” 15 तब उ मुवल मनैया उठ्क बैठल ओ ओठे रहुइयनसे बट्वाइ लागल। येशू ओहीह वाकर डाईक जिम्मा लगादेल। 16 परमेश्वरक शक्ति देख्क सबजन छक्क पर्ल ओ डरैल, ओ परमेश्वरक महिमा कर्टी कल, “हमार बीचम महान अगमवक्ता आरल।” ओ और जन कल, “परमेश्वर आपन मनैन सहायता कर आरल।” 17 येशू ओहीह बचैलक खबर सारा यहूदिया ओ वाकर आसपासक इलाकम फैलल्। बप्तिस्मा देहुइया यूहन्नक प्रश्न मत्ती ११:२-१९ 18 येशूक करल यी सब कामक बारेम यूहन्नक चेलावँ आपन गुरुह सुनैल। 19 तब यूहन्ना आपन दुइठो चेलन बलाक प्रभु येशूकठे असिक पुछ पठैल, “हमार आश करल ख्रीष्ट अप्नहे हुइटी कि हम्र और केक्रो अश्या लागी?” 20 हुँक्र येशूकठे आक कल, “बप्तिस्मा देहुइया यूहन्ना हमन असिक पुछ पठारख्ल, ‘हमार आशा करल ख्रीष्ट अप्नहे हुइटी कि हम्र और केक्रो अश्या लागी?’” 21 ठीक उहब्याला येशू धेर मनैन रोगबेराममसे चोखैल, भूतनसे छुट्कारा देल, ओ धेर आन्धर मनैन देख्नाहा बनैल। 22 तबदोस्र येशू यूहन्नक चेलन कल, “टुह्र जाक आपन द्याखल ओ सुनल बात यूहन्नह कैदेओ, आन्धर मनै देख्डार्ट, नाङ्गर मनै नेङ्गडार्ट, कोररोग्यन चोखाजाइट, बहिर मनै सुन्डार्ट, मुवल मनै जिजाइट, ओ दुःखीगरीब मनै खुशीक खबर सुन पाडार्ट। 23 ओ म्वार कारण विश्वासम पाछ नैहट्ना मनै आशिष पउइयन हुइट कैदेओ।” 24 हुँक्र गैल त, येशू यूहन्नक बारेम मनैन कल, “टुह्र उजार ठाउँम केहीह ह्यार गैलहो? का यूहन्ना बयालले हिल्ना नर्कट असक रलह? 25 नैरलह कलसे, केहीह ह्यार गैलहो त? का मजामजा लुगा घल्ना मनैयह ह्यार गैलहो? ओसिन लुगा घल्ना ओ मोजमजाम जिना मनै त राजदरवारम रठ। 26 केही ह्यार गैलहो त? का टुह्र अगमवक्तह ह्यार गैलहो? हो, हुइना त टुह्र अगमवक्तह ह्यार गैलहो, तर यूहन्ना त और अगमवतक्तनसे फे महान रलह, 27 काकरकि यूहन्नक बारेम धर्मशास्त्रम असिक लिखल बा, “‘हेरो! मै आपन खबर पुगुइयह टुँहीनसे आघ पठैनेबाटुँ, जे टुँहार आइक लाग मनैन तयार पारी।’” 28 येशू कटीगैल, “बात का हो कलसे जन्म पाइलमध्येम आम्हीसम यूहन्नसे महान कुई नैहो। तर फे आब सबसे कम महत्वक रहुइया परमेश्वरक राज्यम यूहन्नसे महान हो।” 29 कर उठुइया लगायत सब मनै यूहन्नसे बप्तिस्मा लेसेक्लकओर्से, हुँक्र यूहन्नक बारेम यी बात सुन्ल त “परमेश्वरक योजना ठीक हो,” कैक स्वीकार कर्ल। 30 तर फरिसी ओ गुरुहुँक्र यूहन्नसे बप्तिस्मा नैलेलकओर्से, हुँक्र आपन जीवनम परमेश्वरक उद्देश्यह रद्द कर्ल। 31 तब येशू कल, “आजकाल्हिक ओसिन मनैन्हक बयान मै कसिक करुँ? हुँकन मै केहीसे तुलना करुँ? 32 हुँक्र त चोकम जम्मा होक असिक बात बटोइना लर्काअस बाट: ‘हम्र टुन्हक लाग भोजाहा बाजा बजैली, तर टुह्र नैनच्लो, हम्र विलापक गीत गैली, तर टुह्र नैरुइलो।’ 33 “टुह्र उह लर्काअस हुइटो, काकरकि बप्तिस्मा देहुइया यूहन्ना धेरजसिन ब्रत रहँट् ओ अङ्गूरिक मद कबु नैपियँट्। ऊ अइल त, टुह्र हुँकहीन ‘भूत्वा लागल मनैया हो’ कलो। 34 मै मनैयक छावा, खैटि ओ पिटि अइनु त, टुह्र महीह कठो, ‘ओहीह हेरो! खवस्ला, जँरसोक्टा, कर उठुइया ओ पापीन्हक सङ्घर्या।’ 35 टुह्र उ बात कलसे फे, परमेश्वरसे पाइल बुद्धि ठीक हो कना बात उहाँक बुद्धि पउइयन्हक जीवनम देखपर्ठा।” बेश्या जन्नीमनैयह क्षमा 36 सिमोन नाउँक एकठो फरिसी आपन घर येशूह खाना खाए बलैल। येशू हुँकहार घर गैल ओ खाए बैठ्ल। 37 उ सहरम का रह कलसे एकठो जन्नीमनैया रह। सहरक मनै उ जन्नीमनैयह पापी हो कहँट्। फरिसीक घरम येशू खाए बैठ्ल कना सुनल् त उ जन्नीमनैया सिङ्गमरमरक शीशीम वास अइना बहुमूल्य त्याल लेक उहँ आइल्। 38 ऊ येशूक पाछओर्से आइल् ओ उहाँक पाउठे रुइलागल। वाकर आँस येशूक पाउ भिजाइ लग्लस त, ऊ आपन भूत्लले उहाँक पाउ प्वाँछ लागल ओ उहाँक पाउ चुमल। तबदोस्र वास अइना बहुमूल्य त्याल उहाँक पाउम खन्ह्यादेहल। 39 यी देख्क येशूह खाए बलुइया फरिसी मनमन स्वाँच लग्ल, “यदि यी मनैया जाट्टिसे अगमवक्ता रट कलसे, हिँकहीन छुउइया जन्नीमनैया कसिन खालक जन्नीमनैया हो कैक थाहाँ पैनेरलह। ऊ त पापी हो!” 40 हुँकहार विचार बुझ्क येशू कल, “सिमोन, मै टुँहीन एकठो बात कहपर्ना बा।” ऊ कल, “हुइठा, गुरुजी, कही।” 41 येशू कल, “एकठो साहूक दुइठो ऋणी रलह। एकठो पाँचसय चाँदीक रूप्या ओ द्वासर पचास चाँदीक रूप्या लेरख्लह। 42 हुँक्र दुनु जन ऋण तिर नैसेक्ल त, साहू दुनु जन्हक ऋण माफ कैदेल। आब उ दुनु जनमध्ये, साहूह धेर प्रेम के करी?” 43 सिमोन जवाफ देल, “म्वार विचारम जे धेर माफ पाइल उह।” येशू कल, “टुँ ठीक कलो।” 44 तब येशू उ जन्नीमनैयकओर हेर्क सिमोनह कल, “हिँकहीन हेरो त, मै टुँहार घर अइनु, टुँ महीह ग्वारा धुइना पानी नैदेलो। तर यी त म्वार ग्वारा आपन आँसले धोदेली ओ आपन भूत्लले पोँछदेली। 45 टुँ महीह चुम्क स्वागत नैकर्लो, तर यी त मै आइलठेसे म्वार ग्वारम चुम्टीबाटी। 46 टुँ म्वार कपारिम त्याल नैलगादेलो, तर यी त म्वार ग्वारम वास अइना बहुमूल्य त्याल खन्ह्यादेली। 47 उहओर्से मै टुँहीन का बात कहटुँ कलसे, यी महीह धेर प्रेम कर्लक कारण, हिँकहार धेर पाप क्षमा होगैलीन् कना बात देखपर्ठा। डान्चे क्षमा पउइयन, डान्चे प्रेम कर्ठ।” 48 तब येशू उ जन्नीमनैयह कल, “टुँहार पाप क्षमा होगैल्।” 49 ओठे खाए बैठल मनै अप्न-अप्न कहलग्ल, “पाप क्षमा करुइया यी के हो?” 50 येशू उ जन्नीमनैयह कल, “टुँ विश्वास कर्लकओर्से, परमेश्वर टुँहीन पापक दण्डसे बचारख्ल। आब मजासे जाओ।” |
© 2020, Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
Wycliffe Bible Translators, Inc.