โยบ 31 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย1 ข้าทำข้อตกลงกับดวงตาของข้าว่า ข้าจะไม่มองหญิงสาวด้วยความใคร่ 2 ถ้าทำผิดในเรื่องนี้ ข้าจะได้รับส่วนแบ่งอะไรจากพระเจ้าที่อยู่เบื้องบน ข้าจะได้รับมรดกอะไรจากพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ในที่สูงส่งนั้น 3 พระองค์จะให้สิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับคนชั่วไม่ใช่หรือ และจะให้ความหายนะเกิดกับคนที่ทำผิดบาปไม่ใช่หรือ 4 พระเจ้าเห็นทุกสิ่งที่ข้าทำ และจับตาดูทุกย่างก้าวของข้าไม่ใช่หรือ 5 ข้าได้เดินในทางที่โกหกหรือ เท้าของข้ารีบไปหลอกผู้คนหรือ 6 ก็ให้พระเจ้าเอาข้าไปชั่งบนตราชั่งที่เที่ยงตรงดู แล้วพระเจ้าจะได้รู้ว่าข้านั้นดีรอบคอบ 7 ถ้าย่างก้าวของข้าหันออกนอกลู่นอกทางไป ถ้าใจของข้าไปตามกิเลสทางตาของข้า หรือถ้ามือของข้าเปื้อนความผิด 8 ก็ขอให้คนอื่นได้กินพืชผลที่ข้าปลูกไว้ ขอให้พืชของข้าที่งอกออกมาถูกถอนทิ้งไป 9 ถ้าข้าถูกผู้หญิงยั่วยวนหลงไป หรือถ้าข้าไปซุ่มอยู่ที่ประตูเพื่อนบ้านเพื่อแอบเข้าหาเมียเขา 10 ก็ขอให้เมียของข้าไปบริการ ให้กับชายอื่น และขอให้ชายอื่นคร่อมทับเธอ 11 เพราะถ้าข้าทำอย่างนั้น มันเป็นเรื่องน่าอับอายจริงๆ และเป็นความผิดบาปที่สมควรจะได้รับการลงโทษ 12 การมีชู้นั้นเป็นเหมือนไฟที่ผลาญไปถึงแดนพินาศ มันจะเผาพืชผลทั้งหมดของข้าถึงราก 13 ถ้าข้าไม่ให้ความเป็นธรรมกับคนใช้ชายหญิงของข้า ตอนที่พวกเขามาเรียกร้องสิทธิของเขาจากข้า 14 เมื่อพระเจ้าลุกขึ้นมากล่าวโทษข้า ข้าจะทำยังไง เมื่อพระองค์สอบสวนข้า ข้าจะตอบพระองค์ว่ายังไง 15 พระองค์ผู้ที่สร้างข้าในครรภ์แม่ไม่ได้สร้างพวกเขาด้วยหรือ เป็นพระเจ้าองค์เดียวกันไม่ใช่หรือที่ปั้นพวกเราทุกคนไว้ในครรภ์แม่ 16 ถ้าข้าไม่ยอมให้สิ่งที่คนยากจนจำเป็น ถ้าข้าทำให้แม่หม้ายผิดหวังที่ข้าไม่ช่วย 17 ถ้าข้ากินอาหารของข้าคนเดียว และไม่ยอมแบ่งให้กับเด็กกำพร้ากินด้วย 18 จริงๆแล้ว ตั้งแต่หนุ่มๆมาแล้ว ข้าได้เลี้ยงดูเด็กกำพร้าเหมือนเป็นพ่อของพวกเขา และข้าได้ดูแลหญิงหม้ายตั้งแต่ข้าเกิดเลย 19 ถ้าข้าได้แต่มองดูคนที่กำลังจะตายเพราะไม่มีเสื้อผ้าใส่เฉยๆ หรือมองคนจนที่ไม่มีผ้าคลุมกายเฉยๆ 20 ถ้าพวกนั้นไม่ได้ขอให้พระเจ้าอวยพรข้า ที่ได้ให้เสื้อผ้าขนแกะจากฝูงของข้าให้พวกเขาอุ่นกาย 21 ถ้าข้าชูกำปั้นข่มขู่เด็กกำพร้า เพราะข้ารู้ว่ามีคนสนับสนุนข้าในศาลตรงประตูเมือง 22 ถ้าข้าได้ทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ชั่วช้าเหล่านี้ ก็ขอให้กระดูกไหปลาร้าข้าหลุดจากบ่า และขอให้แขนของข้าหักออกจากข้อต่อเถิด 23 ข้าไม่สามารถทำผิดเหล่านั้นได้ เพราะข้ากลัวฤทธิ์อำนาจอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าและความหายนะที่มาจากพระองค์ 24 ถ้าข้าเอาทองคำเป็นที่พึ่ง ถ้าข้าเรียกทองคำบริสุทธิ์ว่า ‘ความมั่นคงของข้า’ 25 ถ้าข้าชื่นชมยินดีในทรัพย์สมบัติมากมายของข้า หรือเพราะมือของข้าหามาได้มากมาย 26 ถ้าตอนที่ข้ามองดูดวงอาทิตย์ส่องแสง หรือดูดวงจันทร์เคลื่อนไปอย่างงดงาม 27 แล้วจิตใจของข้าแอบหลงใหล และปากข้าส่งจูบสักการะไปให้กับดวงสว่างเหล่านั้น 28 นั่นก็จะเป็นความผิดบาปที่สมควรได้รับโทษ และเป็นการทรยศต่อพระเจ้าที่อยู่เบื้องบน 29 ถ้าข้าชื่นชมยินดีเมื่อคนเหล่านั้นที่เกลียดชังข้าเจอกับความหายนะ ถ้าข้าดีใจเมื่อเขาเจอกับเรื่องร้ายๆ 30 แต่จริงๆแล้ว ข้าไม่ได้ปล่อยให้ปากข้าทำบาป โดยขอให้พวกเขาถูกแช่งตาย 31 ถ้าพวกผู้ชายในครัวเรือนของข้าไม่ได้ถามกันอยู่เรื่อยๆว่า ‘เนื้อที่นายให้มา ยังมีใครกินไม่อิ่มบ้าง’ 32 แต่จริงๆแล้ว แม้แต่คนแปลกหน้า ข้าก็ไม่ได้ปล่อยให้นอนข้างถนน แต่เปิดประตูบ้านต้อนรับคนเดินทางทุกคน 33 ถ้าข้าพยายามปกปิดความผิดของข้าเหมือนกับที่คนอื่นทำกัน ด้วยการเก็บซ่อนความผิดบาปข้าไว้ในอก 34 เพราะข้ากลัวความคิดชาวบ้าน หรือกลัวตระกูลต่างๆจะดูถูกข้า แล้วเก็บเงียบไว้ ไม่ยอมออกไปนอกเต็นท์ 35 ข้าอยากมีผู้ตัดสินสักคนที่จะมารับฟังคดีของข้าเหลือเกิน ดูสิ ข้าได้ลงชื่อในคำยืนยันว่าข้าบริสุทธิ์แล้ว ขอให้พระองค์ผู้ทรงฤทธิ์ตอบข้า ข้าอยากได้รายการฟ้องร้องที่คู่คดีเขียนขึ้นเหลือเกิน 36 ข้ากล้าแบกมันไว้บนบ่า และมัดมันไว้ที่หัวข้าเหมือนมงกุฎ 37 ข้าจะแจ้งในทุกเรื่องที่ข้าทำไป ข้าจะเดินอย่างราชาไปเข้าเฝ้าพระองค์ 38 ถ้าที่ดินของข้าร้องขึ้นฟ้องข้า และรอยไถบนที่ดินนั้นต้องร่ำไห้ 39 ถ้าข้าเคยกินผลผลิตของมันโดยไม่จ่ายค่าแรงคนงาน หรือปล่อยให้ผู้เช่าที่ต้องอดตาย 40 ก็ขอให้ต้นหนามงอกแทนข้าวสาลี และขอให้วัชพืชงอกแทนข้าวบาร์เลย์” คำพูดของโยบได้จบลงตรงนี้ |
Bible League International
Bible League International