เยเรมีย์ 48 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่ายสิ่งที่พระยาห์เวห์พูดเกี่ยวกับโมอับ 1 เกี่ยวกับโมอับนั้น พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น พระเจ้าแห่งอิสราเอล พูดว่า “เราเสียใจกับเนโบ เพราะเธอถูกทำลายย่อยยับ คิริยาธาอิมต้องอับอายขายหน้าและถูกยึด ป้อมปราการที่แข็งแกร่งก็ต้องอับอาย 2 ชื่อเสียงของโมอับสูญสิ้นแล้ว ในเฮชโบน ประชาชนได้วางแผนทำร้ายมัน โดยพูดว่า มาเถอะ มาทำลายชนชาตินี้กัน เมืองมัดเมนเอ๋ย เจ้าจะต้องถูกทำให้เงียบ สงครามไล่ตามเจ้ามา 3 มีเสียงร้องให้ช่วยดังมาจากโฮโรนาอิม เกิดการทำลายล้างและความหายนะครั้งใหญ่ขึ้น 4 โมอับถูกตีแตกแล้ว ลูกเล็กๆของเธอร้องไห้กันใหญ่ 5 คนโมอับเดินร้องไห้สะอึกสะอื้น ในระหว่างทางที่เดินขึ้นไปลูฮีท ส่วนตอนที่เดินลงมาที่เมืองโฮโรนาอิม คนโมอับก็ได้ยินเสียงร้องระทมทุกข์ 6 หนีไปซะ เอาชีวิตเจ้าให้รอด ถึงจะต้องอยู่โดดเดี่ยวเหมือนพุ่มไม้ในทะเลทราย 7 เพราะเจ้าไว้วางใจในผลงานและในทรัพย์สมบัติของเจ้า ดังนั้นเจ้าก็จะโดนจับ ส่วนเทพเจ้าเคโมชก็จะถูกเนรเทศไป พร้อมกับพวกนักบวชและพวกเจ้าหน้าที่ของมัน 8 นักทำลายก็จะเข้ามาในทุกเมือง และจะไม่มีเมืองไหนเหลือรอด เขตแดนต่างๆตามหุบเขาจะพินาศ และที่ราบจะถูกทำลาย เหมือนกับที่พระยาห์เวห์ได้บอกไว้แล้ว 9 เอาเกลือโรยบนโมอับ เพราะว่าโมอับจะถูกทำลายอย่างป่นปี้แน่ๆ และเมืองต่างๆของมันจะกลายเป็นที่รกร้าง ไม่มีใครอาศัยอยู่ 10 ความหายนะจะเกิดกับคนที่ไม่เต็มใจทำงานที่พระยาห์เวห์สั่ง ความหายนะจะเกิดกับคนที่ยั้งดาบไม่ยอมฆ่าคน 11 โมอับอยู่อย่างสบายๆมาตั้งแต่เด็ก เหมือนเหล้าองุ่นเก่าที่ปล่อยให้ตกตะกอน ไม่เคยเทจากขวดหนึ่งไปอีกขวดหนึ่ง เขาไม่เคยถูกเนรเทศ ดังนั้นรสชาติของเขายังคงเดิม และกลิ่นของเขาก็ไม่เปลี่ยน” 12 พระยาห์เวห์พูดว่า “ดังนั้น วันนั้นใกล้มาถึงแล้วที่เราจะส่งคนมาเทขวดพวกนั้น พวกเขาจะเทเจ้าและขวดของเจ้า พวกเขาจะเทจนหมดขวด และทุบขวดเหล่านั้นให้แตกละเอียด” 13 แล้วโมอับก็จะต้องอับอายขายหน้าเพราะเทพเจ้าเคโมช เหมือนกับที่คนอิสราเอลอับอายขายหน้าที่ได้ไว้วางใจเมืองเบธเอล 14 “เจ้าพูดได้อย่างไรว่า ‘พวกเราเป็นนักรบ เป็นนักรบที่กล้าหาญ’ 15 นักทำลายได้เข้าโจมตีโมอับและเมืองต่างๆของมันแล้ว ชายฉกรรจ์ที่ดีที่สุดของมันก็ถูกฆ่าตาย” กษัตริย์พูดว่าอย่างนั้น และชื่อของพระองค์คือพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น 16 “หายนะของโมอับกำลังจะมาถึงแล้ว และความเลวร้าย ก็เข้ามาอย่างเร่งด่วน 17 ร้องไห้โศกเศร้าให้กับเขาสิ พวกเจ้าที่อยู่รอบๆเขา พวกเจ้าที่รู้จักชื่อของเขา พูดสิว่า ‘คทาที่แข็งแกร่งแตกละเอียดอย่างนี้ได้ยังไง คทาที่มีเกียรติขนาดนี้แตกอย่างนี้ได้ยังไงกัน’ 18 ชาวเมืองดีโบนเอ๋ย ลงมาจากที่สูงอันทรงเกียรติของเจ้าเถอะ แล้วก็มานั่งกับพวกคนหิวกระหายบนพื้นดินนี้ เพราะผู้ที่ทำลายโมอับบุกมาตีเจ้าแล้ว ป้อมปราการอันแข็งแกร่งของเจ้าถูกทลายลงแล้ว 19 ชาวเมืองอาโรเออร์เอ๋ย ให้ยืนอยู่ข้างถนนแล้วคอยดู ให้ถามผู้ชายที่กำลังวิ่งหนี และผู้หญิงที่กำลังหลบหนีว่าเกิดอะไรขึ้น 20 โมอับได้รับความอับอายขายหน้าเพราะว่ามันถูกทำลายแล้ว ร้องไห้สะอึกสะอื้นสิ ป่าวร้องไปตามแม่น้ำอารโนนสิว่า โมอับถูกทำลายแล้ว 21 การพิพากษาได้มาถึงที่ราบโมอับ โฮโลน ยาซาห์ และเมฟาอัทแล้ว 22 มันได้มาถึงดีโบน เนโบ เบธดิบลาอิม 23 คิริยาธาอีม เบธกามุล เบธเมโอน 24 เคริโอท โบสราห์ และเมืองทั้งหมดในแผ่นดินโมอับ ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกล 25 เขาของโมอับถูกตัดเสียแล้ว แขนของเขาก็หัก” พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนั้น 26 มอมโมอับให้เมาสิ เพราะเขาคุยโวใหญ่โตทับถมพระยาห์เวห์ โมอับจะเกลือกกลิ้งอยู่ในอ้วกของตัวเอง และโมอับก็จะกลายเป็นที่น่าขัน 27 โมอับ เจ้าคิดว่าอิสราเอลน่าขันใช่ไหมล่ะ ถึงแม้ว่าอิสราเอลไม่เคยร่วมกับพวกขโมย แต่เจ้าก็ยังพูดต่อว่าพวกเขา และส่ายหัวไปมา 28 ชาวเมืองโมอับ ทิ้งเมืองต่างๆไปซะ ไปอยู่ตามซอกหินเถอะ เป็นเหมือนนกเขาที่ทำรังอยู่ตามซอกเหวลึก 29 พวกเราได้ยินเรื่องความเย่อหยิ่ง ถือตัวอย่างมากของโมอับแล้ว จองหอง อวดดี ทะนงตัวและยโสโอหัง 30 พระยาห์เวห์พูดว่า “เรารู้ถึงความหยิ่งยโสของโมอับ ถึงแม้เขาจะอวดอ้างไปวันๆ แต่เราบอกได้เลยว่าเขาจะไม่มีวันทำได้อย่างที่อวดอ้าง” 31 ดังนั้น เราจะร้องคร่ำครวญให้กับโมอับ เราจะร้องไห้อย่างทุกข์ทรมานให้โมอับ เราจะร้องคร่ำครวญให้กับชาวเมืองคีร์เฮเรส 32 เพราะยาเซอร์ร้องไห้ เราจึงจะร้องไห้ให้กับเจ้า เถาองุ่นแห่งสิมาห์ กิ่งก้านของเจ้างอกออกไปถึงทะเล พวกมันไปไกลถึงทะเลยาเซอร์ทีเดียว แต่ผู้ทำลายได้มาเอาผลไม้และผลองุ่นของเจ้าหมดแล้ว 33 ความยินดีถูกกวาดทิ้งไปหมดแล้วจากสวนผลไม้ในแผ่นดินโมอับ เราทำให้เหล้าองุ่นหยุดไหลออกมาจากบ่อย่ำองุ่น ไม่มีเสียงโห่ร้องของคนย่ำองุ่นอีกแล้ว เสียงโห่ร้องไม่ใช่โห่ร้องด้วยความชื่นชมยินดีอีกแล้ว 34 ผู้คนร้องไห้ด้วยความทุกข์ทรมานตั้งแต่เมืองเฮชโบน เรื่อยไปจนถึงเมืองเอเลอาเลห์ ถึงเมืองยาฮาส เขาร้องจากโศอาร์ ถึงโฮโรนาอิม และเอกลัท-เชลีชิยาห์ เพราะแม้แต่แหล่งน้ำในนิมริมก็ยังถูกทำลาย 35 พระยาห์เวห์พูดว่า “แล้วเราจะนำจุดจบมาถึงโมอับที่มีการเผาเครื่องบูชาในที่สูง และเผาเครื่องหอมให้กับเทพเจ้าต่างๆของเขา 36 ดังนั้น ใจของเราร้องคร่ำครวญอย่างโศกเศร้าให้โมอับเหมือนกับเสียงขลุ่ยงานศพ ใจของเราร้องคร่ำครวญอย่างโศกเศร้าให้กับคนเมืองคีร์เฮเรสเหมือนกับเสียงขลุ่ยในงานศพ เพราะความมั่งคั่งของโมอับสูญสิ้นไปแล้ว 37 นั่นก็เพราะทุกหัวถูกโกน ทุกเคราถูกตัดออก ทุกๆแขนเต็มไปด้วยบาดแผล และทุกคนก็สวมผ้ากระสอบรอบเอว 38 บนดาดฟ้าของทุกบ้านในโมอับ และตามพวกลานเมือง มีแต่การร้องไห้ไว้ทุกข์ เพราะเราทำลายโมอับแล้ว เหมือนไหที่ไม่มีใครอยากได้” พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนั้น 39 “โมอับถูกทำลายอะไรอย่างนั้น ร้องไห้คร่ำครวญเถอะ โมอับหันหลังให้เราด้วยความอับอาย โมอับกลายเป็นเรื่องน่าตลกขบขัน และเรื่องที่น่าท้อใจสำหรับเมืองที่อยู่แถวๆนั้น” 40 พระยาห์เวห์พูดว่า “ดูสิ ผู้ทำลายร่อนลงมาเหมือนนกอินทรี มันกางปีกบินเหนือโมอับ 41 เมืองคีริโอทถูกยึดครองและป้อมปราการต่างๆของมันก็โดนยึด และในวันนั้น หัวใจของนักรบชาวโมอับจะเหมือนหัวใจของหญิงที่กำลังคลอดลูก 42 ชาวโมอับจะถูกทำลายไม่เป็นชนชาติอีกต่อไป เพราะเขาได้คุยโวเบ่งทับพระยาห์เวห์ 43 ความกลัว หลุมและบ่วงแร้วอยู่ต่อหน้าชาวโมอับ” พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนั้น 44 “คนที่วิ่งหนีไปจากความกลัวจะต้องหล่นลงไปในหลุม และคนที่ขึ้นจากหลุมก็จะถูกบ่วงแร้วครอบเอา เพราะเราจะทำให้สิ่งนี้เกิดกับโมอับในปีที่พวกเขาถูกลงโทษ” พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนี้ 45 “ในเงาของเฮชโบน ก็มีคนพวกนั้นที่ได้วิ่งหนีหมดเรี่ยวแรงมาอยู่ เพราะมีไฟพุ่งมาจากเฮชโบน และเปลวไฟได้พุ่งออกมาจากวังของสิโหน มันจะเผาผลาญหน้าผากของโมอับ และหัวของคนเหล่านั้นที่กำลังอึกทึกครึกโครม 46 ความหายนะจะเกิดกับเจ้า โมอับ คนของเทพเจ้าเคโมช กำลังพินาศ เพราะพวกลูกชายของเจ้ากำลังถูกจับไป และพวกลูกสาวของเจ้ากำลังถูกจับเป็นเชลย 47 แต่ต่อไปเราจะคืนสิ่งที่ถูกเอาไปจากโมอับ” พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนั้น การพิพากษาโมอับก็ได้จบลง |
Bible League International
Bible League International