ยะเอศเคล 24 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่ายเยรูซาเล็มเป็นหม้อที่เต็มไปด้วยเนื้อ 1 ในวันที่สิบเดือนสิบของปีที่เก้า คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 2 “เจ้าลูกมนุษย์ ให้จดวันที่วันนี้ไว้ เพราะในวันนี้ กษัตริย์ของเมืองบาบิโลนได้มาปิดล้อมเมืองเยรูซาเล็มไว้ 3 ให้เล่าเรื่องเปรียบเทียบนี้ให้กับครอบครัวขี้กบฏฟัง บอกพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่า ให้ตั้งหม้อทำอาหารไว้บนไฟ ตั้งไว้และเทน้ำใส่ลงไป 4 ให้ใส่เนื้อเป็นชิ้นๆลงไป เอาเนื้อชิ้นที่ดีๆทั้งหมด ทั้งส่วนสะโพกและส่วนขาหน้า แล้วใส่กระดูกที่ดีที่สุดลงไป 5 ให้เอาสัตว์ที่ดีที่สุดจากฝูงแพะแกะมาตัวหนึ่ง เอาไม้ฟืนมาสุมไว้ใต้หม้อเพื่อต้มชิ้นเนื้อต่างๆ และต้มกระดูกในหม้อนั้นไปด้วย’” 6 พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่า “เมืองแห่งการฆ่าฟันกันนี้ น่าละอายจริงๆ ในหม้อใบนี้มีสิ่งสกปรกติดเกรอะกรังไปหมด ขี้เกรอะพวกนี้ล้างไม่ออก ให้หยิบเนื้อในหม้อออกมาทีละชิ้นทีละชิ้น โดยไม่ต้องจับสลากเลือกว่าจะหยิบชิ้นไหนก่อน 7 เพราะว่าเลือดที่นางเยรูซาเล็มทำให้ไหลนองนั้น ยังอยู่ในท่ามกลางตัวนาง นางเทเลือดออกมาไว้บนหิน นางไม่ได้เทลงบนดินที่ฝุ่นจะกลบปกปิดมันได้ 8 เราวางเลือดที่นางได้ทำให้ตกนั้นไว้บนก้อนหิน เพื่อมันจะได้ไม่ถูกกลบ จะได้ปลุกเร้าความโกรธของเราที่จะแก้แค้น” 9 ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่า “เมืองแห่งการฆ่าฟันกันนี้ น่าละอายจริงๆ เราจะสุมกองไม้ไว้ให้สูง 10 ให้สุมกองไม้ไว้ และจุดไฟ ต้มเนื้อให้สุก ผสมเครื่องเทศลงไป และปล่อยให้กระดูกถูกเผาไป 11 แล้วตั้งหม้อเปล่าไว้บนกองถ่าน จนมันร้อนและทองแดงเริ่มระอุ เพื่อความสกปรกของมันจะละลายออกมา และขี้เกรอะของมันจะถูกเผาไหม้ไปหมด 12 แต่เราก็ลงมือลงแรงเหนื่อยเปล่า เพราะขี้เกรอะอันหนาของมันก็ไม่หลุดออก แม้แต่ไฟก็ไม่สามารถเผาให้มันหลุดได้ 13 ขี้เกรอะนั้นก็คือการร่านสวาทของเจ้า เราพยายามชำระล้างเจ้าแล้ว แต่ขี้เกรอะของเจ้าก็ไม่ยอมออก เจ้าจะไม่มีวันสะอาดได้อีก จนกว่าเราจะระบายความเดือดดาลของเราใส่เจ้าจนหมดสิ้น 14 เรา ยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไปแล้ว เวลาที่เราจะลงมือได้มาถึงแล้ว เราจะไม่ยับยั้งไว้อีก เราจะไม่สงสารและจะไม่เปลี่ยนใจ เราจะตัดสินโทษเจ้าตามวิธีการและการกระทำของเจ้า” พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น เมียเอเสเคียลตาย 15 คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 16 “เจ้าลูกมนุษย์ ในช่วงเวลาอันสั้น เราจะเอาแก้วตาดวงใจของเจ้าไปอย่างกระทันหัน อย่าเศร้าโศกหรือร้องไห้หรือให้น้ำตาตกเลย 17 ครวญครางอย่างเงียบๆอย่าไว้ทุกข์ให้กับคนตาย ให้โพกผ้าที่หัว และใส่รองเท้าสานไว้ตามปกติ อย่าเอาผ้าปิดใต้จมูกลงมา หรือกินอาหารตามประเพณีของคนไว้ทุกข์” 18 ดังนั้น ในตอนเช้าผมก็พูดกับประชาชนเหมือนเคย พอตกเย็นเมียของผมก็ตาย วันรุ่งขึ้น ผมก็ทำตามที่ได้รับคำสั่งมา 19 แล้วประชาชนก็ถามผมว่า “ที่ท่านทำอย่างนี้ ท่านจะไม่บอกพวกเราหรือ ว่ามันหมายถึงอะไร” 20 ผมจึงพูดกับพวกเขาว่า “คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า 21 ‘ให้บอกกับครอบครัวชาวอิสราเอลว่า นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด “เรากำลังจะทำให้สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเราเสื่อมไป คือป้อมปราการที่เจ้าภาคภูมิใจนั้น มันเป็นแก้วตาดวงใจของเจ้าและเป็นสิ่งที่เจ้าหลงรัก ส่วนพวกลูกชายลูกสาวของเจ้าที่เจ้าไม่ได้เอามาด้วย จะถูกฆ่าฟันด้วยดาบ 22 แล้วในเวลานั้น พวกเจ้าก็จะทำเหมือนกับที่เอเสเคียลทำ พวกเจ้าจะไม่เอาผ้าปิดใต้จมูกลงมา และจะไม่กินอาหารตามประเพณีของคนไว้ทุกข์ 23 เจ้าจะโพกผ้าไว้บนหัว และสวมรองเท้าสานไว้ตามปกติ เจ้าจะไม่ไว้ทุกข์หรือร้องไห้ แต่เจ้าจะเหี่ยวแห้งร่วงโรยไปเพราะบาปต่างๆของเจ้า และเจ้าจะคร่ำครวญอยู่ในหมู่ของพวกเจ้ากันเอง 24 เอเสเคียลจะเป็นตัวอย่างให้แก่พวกเจ้า พวกเจ้าจะทำอย่างที่เขาทำ เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น แล้วเจ้าจะได้รู้ว่า เราคือยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต”’” 25 “และเจ้าลูกมนุษย์ ในวันที่เราทำลายป้อมปราการของพวกเขา ที่เป็นความชื่นบานและความภาคภูมิใจของพวกเขา มันเป็นแก้วตาดวงใจของพวกเขา และความปรารถนาของหัวใจพวกเขา และเราจะเอาลูกชายลูกสาวของพวกเขาไปด้วย 26 ในวันนั้นผู้รอดชีวิตคนหนึ่งจากเยรูซาเล็มจะมาบอกข่าวนี้กับเจ้า 27 ในเวลานั้นปากของเจ้าจะเปิดออก เจ้าจะพูดกับเขาและจะไม่เป็นใบ้อีก ดังนั้นเจ้าจะเป็นตัวอย่างให้แก่ประชาชน แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์” |
Bible League International
Bible League International