เพลงซาโลมอน 3 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971คำรำพึงของเจ้าสาว 1 ยามราตรีกาลเมื่อดิฉันนอนอยู่ ดิฉันมองหาเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่ ดิฉันมองหาเขา แต่หาได้พบไม่ 2 <<บัดนี้ดิฉันจะลุกขึ้น แล้วจะเที่ยวไปในเมืองให้ตลอด ไปตามตรอกน้อยและลานเมือง ดิฉันจะแสวงหาเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่>> ดิฉันมองหาเขา แต่หาได้พบไม่ 3 พวกพลตระเวนที่ลาดตระเวนในเมืองนั้น ได้พบดิฉัน แล้วดิฉันถามเขาว่า <<ท่านเห็นเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่ไหม>> 4 พอดิฉันผ่านพลตระเวนพ้นมาหน่อยเดียว ดิฉันก็พบเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่ ดิฉันจับตัวเขากุมไว้แน่น และไม่ยอมปล่อยมือให้เขาหลุดไปเลย จนดิฉันพาเขาให้เข้ามาในเรือนของมารดาดิฉัน และให้เข้ามาในห้องของผู้ที่ให้ดิฉันได้ปฏิสนธิ 5 โอ เหล่าบุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันขอให้เธอทั้งหลายสาบานต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียว่า เธอทั้งหลายจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกความรักให้ตื่น กระตือขึ้น จนกว่าความรักจะจุใจแล้ว กระบวนแห่การแต่งงาน 6 นั่นอะไรหนอที่กำลังขึ้นมาจากถิ่นทุรกันดาร ดูประดุจเสาควัน หอมไปด้วยกลิ่นมดยอบและกำยาน ทำด้วยเครื่องหอมของพ่อค้า 7 ดูเถิด เป็นพระวอของซาโลมอน ห้อมล้อมมาด้วยทแกล้วทหารหกสิบคน เป็นทแกล้วทหารคนอิสราเอล 8 เขาทั้งหลายถือดาบ และเป็นผู้ชำนาญศึก เขาทุกคนเหน็บกระบี่ไว้ที่ต้นขาของตน เพราะเกรงภัยในราตรีกาล 9 กษัตริย์ซาโลมอนสร้างพระวอสำหรับพระองค์ ด้วยไม้มาจากเลบานอน 10 พระองค์ทรงทำเสาพระวอนั้นด้วยเงิน แท่นประทับทำด้วยทองคำและยี่ภู่ลาดด้วยผ้าสีม่วง ข้างในพระวอนั้นบุไว้ด้วยหนัง โดยบุตรีแห่งเยรูซาเล็ม 11 โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงออกไป ไปดูกษัตริย์ซาโลมอนเถิด ทรงมงกุฎซึ่งพระราชชนนีได้สวมให้ ในวันที่พระองค์ได้ทรงอภิเษกมเหสีนั้น ในวันเมื่อพระทัยของพระองค์ทรงเบิกบานอยู่ |