เพลงสดุดี 14 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971ความเขลาและความอธรรมของมนุษย์ ( สดด. 53:1-6 ) ถึงหัวหน้านักร้อง ของดาวิด 1 คนโง่รำพึงอยู่ในใจของตนว่า <<ไม่มีพระเจ้า>> เขาทั้งหลายก็เลวทรามลง กระทำกิจการที่น่าเกลียดน่าชัง ไม่มีสักคนเดียวที่ทำดี 2 พระเจ้าทรงมองลงมาจากฟ้าสวรรค์ดูลูกหลานของมนุษย์ ว่าจะมีคนใดบ้างที่ฉลาดที่เสาะแสวงหาพระเจ้า 3 เขาทั้งหลายหลงเจิ่นไปหมด และเลวทรามลงเหมือนกันสิ้น ไม่มีสักคนเดียวที่ทำดี ไม่มีเลย 4 บรรดาผู้ที่กระทำชั่ว ไม่รู้หรือ คือผู้ที่กินประชากรของเราอย่างกินขนมปัง และไม่ร้องทูลพระเจ้า 5 เขาทั้งหลายจะอยู่ที่นั่นอย่างน่าสยดสยองยิ่งนัก เพราะพระเจ้าทรงสถิตกับพวกผู้ชอบธรรม 6 เจ้าหมายจะคว่ำแผนงานของคนยากจนเสีย แต่พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยของเขา 7 ขอการช่วยกู้เพื่ออิสราเอลมาจากศิโยนเสียทีเถิด เมื่อพระเจ้าทรงให้ประชากรของพระองค์กลับสู่ สภาพอันดี ยาโคบจะปลาบปลื้ม อิสราเอลจะยินดี |