เพลงสดุดี 132 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971คำอธิษฐานขอทรงอำนวยพระพรเหนือสถานนมัสการ บทเพลงใช้แห่ขึ้น 1 ข้าแต่พระเจ้า ด้วยทรงเห็นแก่ดาวิด ขอทรงระลึกถึง ว่าท่านได้ทนลำบากยากเข็ญเท่าใด 2 ว่า ท่านได้ปฏิญาณต่อพระเจ้าอย่างไร และได้บนตัวไว้ต่อองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของยาโคบว่า 3 <<ข้าพระองค์จะไม่เข้าบ้าน หรือเข้านอน 4 ข้าพระองค์จะไม่ให้นัยน์ตาของข้าพระองค์หลับ หรือให้หนังตาเคลิ้มไป 5 จนกว่าข้าพระองค์จะหาสถานที่สำหรับพระเจ้าได้ คือที่ประทับขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของยาโคบ>> 6 นี่แน่ะ เราได้ยินเรื่องนี้ในเอฟราธา เราได้พบสิ่งนี้ในนาของยาอาร 7 <<ให้เราไปยังที่ประทับของพระองค์ ให้เรานมัสการที่รองพระบาทของพระองค์>> 8 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้นเสด็จไปยังที่ พำนักของพระองค์ ทั้งพระองค์และหีบแห่งอานุภาพของพระองค์ 9 ขอปุโรหิตของพระองค์สวมความชอบธรรม และให้ธรรมิกชนของพระองค์โห่ร้องด้วยความชื่นบาน 10 เพราะเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์ ขออย่าทรงเมินพระพักตร์หนีจากผู้ที่พระองค์ทรงเจิมไว้นั้น 11 พระเจ้าทรงสาบานกับดาวิด อันเป็นสัจจะ ซึ่งพระองค์จะไม่ทรงหันกลับ คือว่า <<เราจะตั้งบุตรชายจากร่างกายของเจ้า ไว้บนบัลลังก์ของเจ้า 12 ถ้าบรรดาบุตรของเจ้าปฏิบัติตามพันธสัญญาของเรา และบรรดาพระโอวาทของเราซึ่งเราจะสอนเขา เหล่าบุตรของเขาทั้งหลายด้วยเช่นกัน จะนั่งบนบัลลังก์ของเจ้าเป็นนิตย์>> 13 เพราะพระเจ้าทรงเลือกศิโยน พระองค์มีพระประสงค์จะให้เป็นที่ประทับของพระองค์ 14 ตรัสว่า <<นี่เป็นที่พำนักของเราเป็นนิตย์ เราจะอยู่ที่นี่ เพราะปรารถนาเช่นนั้น 15 เราจะอำนวยพรอย่างมากมายแก่เสบียงของเมืองนี้ เราจะให้คนจนของเมืองนี้อิ่มด้วยขนมปัง 16 เราจะเอาความรอดห่มปุโรหิตของเมืองนั้น และธรรมิกชนของเมืองนั้นจะโห่ร้องด้วยความชื่นบาน 17 ณ ที่นั้นเราจะกระทำให้มีเขาหนึ่งงอกขึ้นมาสำหรับ ดาวิด เราได้เตรียมประทีปดวงหนึ่งสำหรับผู้รับเจิมของ เรา 18 เราจะเอาความอายห่มศัตรูของท่าน แต่มงกุฎของท่านจะแวววับอยู่บน ท่าน>> |