เพลงสดุดี 10 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971คำอธิษฐานเพื่อขอทรงคว่ำคนอธรรม 1 ข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ประทับยืนอยู่ห่างไกล และทรงซ่อนพระองค์เสียในยามยากลำบาก 2 คนอธรรมไล่กวดคนยากจนอย่างทะนงองอาจ ขอให้เขาติดกับคือบ่วงแร้วแห่งอุบายที่เขาคิดขึ้นนั้น 3 เพราะคนอธรรมอวดถึงสิ่งที่ใจเขาอยากได้นั้น และคนที่โลภมากในกำไรก็แช่งด่าและประณามพระเจ้า 4 เพราะความทะนงตัว คนอธรรมกล่าวว่า <<พระเจ้าไม่ทรงลงโทษ>> ความคิดทั้งสิ้นของเขาคือ <<ไม่มีพระเจ้า>> 5 วิธีการของคนอธรรมจำเริญอยู่ทุกเวลา การพิพากษาของพระองค์อยู่สูงพ้นสายตาของเขา เขาพ่นความร้ายใส่บรรดาคู่อริของเขา 6 โดยคิดในใจของเขาว่า <<ข้าจะไม่หวั่นไหว ตลอดทุกชั่วชาติพันธุ์ของข้าจะไม่พบความยากลำบากเลย>> 7 การแช่งด่า การล่อลวง และการบีบบังคับอยู่เต็มปากของเขา ความชั่วร้ายและความบาปผิดอยู่ที่ลิ้นของเขา 8 เขานั่งซุ่มคอยดักทำร้ายอยู่ตามชนบท และฆ่าคนไร้ผิดเสียในที่เร้นลับ ตาของเขาสอดหาคนไร้ที่พึ่ง 9 เขาซุ่มอยู่ในที่ลับเหมือนสิงห์อยู่ในที่กำบัง เพื่อจับคนยากจน แล้วเขาฉุดลากคนยากจนมาด้วยตาข่ายของเขา 10 คนไร้ที่พึ่งก็ถูกกดให้จมลง และล้มลงด้วยกำลังของคนอธรรมนั้น 11 คนอธรรมนั้นคิดในใจว่า <<พระเจ้าลืมแล้ว พระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์และจะไม่ทรงเห็นเลย>> 12 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้น ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงชูพระหัตถ์ของพระองค์ขึ้น ขออย่าทรงลืมคนที่ทุกข์ใจ 13 ไฉนคนอธรรมจึงประณามพระเจ้า และกล่าวในใจของตนเองว่า <<พระองค์จะไม่ทรงเอาเรื่องเอาราว>> 14 พระองค์ทรงเห็น เออ พระองค์ทรงพิเคราะห์ความยากลำบากและความเดือดร้อนแล้ว เพื่อพระองค์จะได้ทรงดำเนินคดี คนไร้ที่พึ่งมอบตัวไว้กับพระองค์ พระองค์ทรงเป็นผู้ช่วยคนกำพร้าพ่อ 15 ขอพระองค์ทรงหักแขนของคนอธรรมและคนกระทำชั่ว ขอทรงค้นความอธรรมของเขาออกมาจนหมดสิ้น 16 พระเจ้าทรงเป็นพระมหากษัตริย์อยู่เป็นนิจนิรันดร์ บรรดาประชาชาติจะพินาศไปจากแผ่นดินของพระองค์ 17 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงฟังความปรารถนาของคนอ่อนสุภาพ จะทรงเสริมกำลังใจเขา และพระองค์จะทรงเงี่ยพระกรรณฟังถ้อยคำของเขา 18 เพื่อประทานความยุติธรรมแก่คนกำพร้าพ่อและคนถูก บีบบังคับ เพื่อมนุษย์บนแผ่นดินโลกจะไม่ทำให้เขาหวาดกลัวอีกต่อไป |