มีคาห์ 1 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971บทคร่ำครวญเพื่อสะมาเรียและเยรูซาเล็ม 1 พระวจนะของพระเจ้าที่มาถึงมีคาห์ชาวเมืองโมเรเชท ในรัชกาลโยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์ กษัตริย์แห่งประเทศยูดาห์ ซึ่งท่านได้เห็นเกี่ยวกับสะมาเรียและเยรูซาเล็ม 2 ชนชาติทั้งหลายเอ๋ย ทุกคนจงฟัง โอ พิภพเอ๋ย และสารพัดที่อยู่ในนั้นจงฟัง และให้พระเจ้าเป็นพยานกล่าวโทษท่าน คือพระเจ้าจากพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์ 3 เพราะ ดูเถิด พระเจ้าเสด็จออกจากสถานของพระองค์ และจะเสด็จลงมาทรงเหยียบย่ำที่สูงของพิภพ 4 ภูเขาจะละลายไปภายใต้พระองค์ และหุบเขาจะถูกผ่า เหมือนขี้ผึ้งหน้าไฟ เหมือนน้ำที่เทลงมาตามที่ชัน 5 เหตุการณ์ทั้งปวงเหล่านี้บังเกิดขึ้นเพราะการทรยศของยาโคบ และเพราะความบาปของพงศ์พันธุ์อิสราเอล การทรยศของยาโคบนั้นมาจากไหน สะมาเรียมิใช่หรือ บาปแห่งพงศ์พันธุ์ของยูดาห์มาจากไหน เยรูซาเล็มมิใช่หรือ 6 เหตุฉะนั้นเราจะกระทำสะมาเรียให้เป็นกองสิ่งปรักหักพังอยู่ในที่โล่ง เป็นที่สำหรับทำสวนองุ่น เราจะเทก้อนหินที่ใช้สร้างเมืองนั้นลงที่หุบเขา จะให้เห็นรากฐานของเมือง 7 รูปเคารพทั้งสิ้นของเมืองนั้นจะถูกทุบเป็นชิ้นๆ เครื่องถวายของเมืองนั้นจะถูกเผาเสียด้วยไฟ และรูปเคารพทั้งสิ้นของเมืองนั้น จะถูกทิ้งร้าง เพราะเมืองนั้นรวบรวมรูปเคารพเหล่านี้มาโดยสินจ้างของการแพศยา และมันจะกลับเป็นสินจ้างของการแพศยา 8 เพราะเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงโอดครวญและร่ำไห้ ข้าพเจ้าจะเปลือยกายเปลือยเท้าไปไหนๆ เสียงโอดครวญของข้าพเจ้าจะให้เหมือนเสียงหมาป่า และเสียงครวญครางเหมือนนกกระจอกเทศ 9 เพราะว่ารอยแผลของเมืองนั้นรักษาไม่หาย และได้ลามมาถึงยูดาห์ ได้มาถึงกระทั่งประตูเมืองแห่งประชากรของเรา คือถึงเยรูซาเล็ม 10 อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัท อย่าร้องไห้ไปเลย จงเกลือกกลิ้งตัวอยู่ในฝุ่น ในเมืองเบธเลอัฟราห์ 11 ชาวเมืองชาฟีร์เอ๋ย จงผ่านไปตามทางของเจ้า ด้วยตัวเปลือยเปล่าและอับอาย ชาวเมืองศานันไม่ได้ออกมา การร่ำไห้ของเบธเอเซล จะเอาสถานที่ตั้งของมันไปเสียจากเจ้า 12 เพราะว่าชาวมาโรท คอยการช่วยกู้อยู่ด้วยความร้อนใจ เพราะภัยพิบัติได้ลงมาจากพระเจ้า ถึงประตูเมืองเยรูซาเล็ม 13 ชาวเมืองลาคีชเอ๋ย จงเทียมม้าเข้ากับรถรบ เจ้าเริ่มสร้างบาปกรรมให้แก่บุตรีของศิโยน เพราะได้พบการทรยศของอิสราเอลในเจ้า 14 เพราะฉะนั้น เจ้าจะต้องมอบของไว้อาลัยให้แก่โมเรเชท-กัท บรรดาเรือนของอัคซีบจะเป็นสิ่งอสัตย์ แก่บรรดากษัตริย์อิสราเอล 15 ชาวเมืองมาเรชาห์เอ๋ย เราจะนำผู้ชนะมาเหนือเจ้าอีก ศักดิ์ศรีของอิสราเอล จะมายังอดุลลัม 16 จงกล้อนผมและโกนหนวดโกนเคราเสีย เพื่อไว้ทุกข์ให้แก่ลูกรักที่พอใจของเจ้า จงทำตัวให้ล้านมากขึ้นเหมือนนกแร้ง เพราะเขาทั้งหลายจะจากเจ้าไปเป็นเชลย |