โยบ 6 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971โยบตำหนิสหายของตน 1 แล้วโยบตอบว่า 2 <<โอ ข้าอยากให้ชั่งดูความร้อนใจของข้า และเอาความลำบากยากเย็นของข้าใส่ไว้ในตราชู 3 ก็จะหนักกว่าทรายในทะเล เพราะเหตุนี้คำพูดของข้าก็หุนหัน 4 เพราะธนูขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ก็อยู่ในตัวข้า จิตใจของข้าดื่มพิษของมัน ความน่าหวาดเสียวจากพระเจ้าขยายแนวเข้าใส่ข้า 5 ลาป่าร้องเมื่อมันมีหญ้าหรือ วัวผู้ร้องบนกองหญ้าของมันหรือ 6 จะรับประทานสิ่งที่จืดโดยไม่ใส่เกลือได้หรือ หรือมะเขือมอญมีรสอะไรบ้าง 7 สิ่งที่จิตใจของข้าไม่ยอมแตะต้องนั้น กลับเป็นอาหารที่เบื่อหน่ายของข้า 8 <<โอ ข้าอยากจะได้สมดังที่ทูลขอ และขอพระเจ้าทรงประทานตามความปรารถนาของข้า 9 ว่าพระเจ้าพอพระทัยที่จะขยี้ข้า ว่าพระองค์จะใช้พระหัตถ์ของพระองค์อย่างเต็มที่ และตัดข้าออกเสีย 10 นี่จะเป็นการปลอบโยนใจของข้า ข้าคงเต้นโลดแม้ในความเจ็บปวดจะขาดใจ เพราะข้ามิได้ปฏิเสธพระวจนะขององค์ผู้บริสุทธิ์นั้น 11 ข้ามีกำลังอะไร ที่ข้าจะคอย และอะไรเป็นอวสานของข้าที่ข้าจะต้องอดทน 12 กำลังของข้าเป็นกำลังของหินหรือ เนื้อของข้าเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์หรือ 13 ที่จริงข้าไม่มีความช่วยเหลือในตัวข้าเลย ข้าจนปัญญาเสียแล้ว 14 <<บุคคลผู้ใด หน่วงเหนี่ยวความกรุณาไว้จากเพื่อน ก็ทอดทิ้งความยำเกรงองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ 15 พี่น้องของข้าทรยศอย่างห้วย อย่างห้วยที่น้ำไหลล้น 16 ซึ่งดำไปเหตุด้วยน้ำแข็ง และที่หิมะซ่อนตัวอยู่ในนั้น 17 ในคิมหันต์มันก็หายไป เมื่อร้อน มันก็สูญไปจากที่ของมัน 18 หมู่คนเดินทางหันออกจากทางของเขา เขาขึ้นไปยังที่ร้างเปล่า และพินาศ 19 หมู่คนเดินทางของตำบลเทมามองดู คนเดินทางของเมืองเชบารอคอยหมู่คนเหล่านั้น 20 เพราะเขาทั้งหลายหวังใจ เขาจึงต้องผิดหวัง เขามาถึงที่นั่นและต้องยุ่งใจ 21 บัดนี้ ท่านทั้งหลายเป็นอย่างนั้นแก่ข้า ท่านเห็นความลำบากยากเย็นและท่านก็กลัว 22 ข้าพูดว่า <ขอของกำนัลข้าหน่อย> หรือ <ขอสินบนจากทรัพย์สินของท่าน ให้ข้า> 23 หรือว่า <ขอช่วยกู้ข้าจากมือของปฏิปักษ์> หรือว่า <ขอไถ่ข้าจากมือของผู้บีบบังคับ> หรือ 24 <<สอนข้าซี และข้าจะเงียบ ขอทำให้ข้าเข้าใจว่าข้าผิดตรงไหน 25 คำซื่อตรงมีอำนาจมากจริงๆ แต่คำติเตือนของท่านติเตือนอะไร 26 ท่านคิดว่าท่านติเตือนถ้อยคำได้หรือ เมื่อคำปราศรัยของคนสิ้นหวังเป็นแต่ลม 27 เออ ท่านทั้งหลายคงจะได้จับฉลากเอาลูกกำพร้าพ่อ และต่อรองเอาเพื่อนของท่านเหมือนเป็นสินค้า 28 <<แต่บัดนี้ ขอมองดูข้า เพราะข้าจะไม่มุสาต่อหน้าของท่าน 29 ขอทีเถอะ ขอหันคิดใหม่ อย่าผิดธรรมเลย เออ กลับคิดใหม่เถอะ ข้ายังถูกอยู่ 30 มีความผิดสิ่งใดบนลิ้นข้าหรือ ข้าน่ะหรือ ไม่รู้ถึงภัยพิบัติ |