โยบ 36 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971เอลีฮูยกย่องความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า 1 และเอลีฮูพูดต่อไปด้วยว่า 2 <<ขอทนอยู่กับข้าพเจ้าสักหน่อย และข้าพเจ้าจะสำแดงแก่ท่าน เพราะข้าพเจ้ามีบางสิ่งที่จะพูดแทนพระเจ้าอีก 3 ข้าพเจ้าจะเอาความรู้มาจากที่ไกล และถวายความชอบธรรมแก่ผู้ทรงสร้างข้าพเจ้า 4 เพราะที่จริงถ้อยคำของข้าพเจ้ามิใช่เท็จ ท่านผู้ทรงความรู้รอบคอบสถิตกับท่าน 5 <<ดูเถิด พระเจ้าทรงอานุภาพ และมิได้ทรงเหยียดหยาม ผู้ใดเลย พระองค์ทรงอานุภาพในเรื่องกำลังแห่งความเข้าใจ 6 พระองค์มิได้สงวนชีวิตคนอธรรม แต่ทรงประทานความยุติธรรมแก่ผู้ทุกข์ใจ 7 พระองค์มิได้ทรงหันพระเนตรของพระองค์จากคนชอบธรรม แต่กับบรรดาพระราชาบนพระที่นั่ง พระองค์ทรงตั้งเขาไว้เป็นนิตย์ และเขาก็อยู่ในที่สูง 8 และถ้าเขาถูกจำด้วยพันธนาการ และติดอยู่ในบ่วงแห่งความทุกข์ใจ 9 พระองค์ก็ทรงสำแดงกิจกรรมของเขาทั้งหลายแก่เขา และการทรยศของเขา ว่าเขาได้ประพฤติตัวด้วยความยโส 10 พระองค์ทรงเบิกหูของเขาให้ฟังคำเตือนสอน และทรงบัญชาให้เขากลับจากความบาปผิดของเขา 11 ถ้าเขาทั้งหลายเชื่อฟัง และปรนนิบัติพระองค์ เขาจะอยู่ครบอายุของเขาด้วยความเจริญรุ่งเรือง และอยู่ครบปีของเขาด้วยความสุขใจ 12 แต่ถ้าเขาทั้งหลายไม่เชื่อฟัง เขาทั้งหลายจะพินาศด้วยดาบ และตายโดยปราศจากความรู้ 13 <<คนใจไม่นับถือพระเจ้าก็สะสมพระพิโรธ เมื่อพระองค์ทรงมัดเขา เขาไม่ร้องให้ช่วย 14 เขาตายเมื่อยังหนุ่มอยู่ และชีวิตของเขาสิ้นสุดลงท่ามกลางพวกเทวทาส 15 พระองค์ทรงช่วยกู้ผู้ที่ทุกข์ใจไว้ด้วยความทุกข์ใจของเขา และทรงให้ความลำเค็ญเบิกหูของเขา 16 เออ พระองค์ทรงชวนท่านให้ออกมาจากความคับใจ มายังที่กว้างที่ไม่มีการบีบ และสิ่งที่วางไว้ในสำรับของท่านก็มีแต่สิ่งอ้วนพี 17 <<แต่ท่านก็สมกับการพิพากษาคนชั่ว การพิพากษาและความยุติธรรมมาทันจับท่าน 18 จงระวังเถิด เกรงว่าพระพิโรธจะล่อชวนท่านให้เย้ยหยัน และอย่าให้ค่าอันยิ่งใหญ่ของการไถ่ทำให้ท่านหลบหลีกไป 19 เสียงร้องจะช่วยให้ท่านพ้นจากความทุกข์ใจหรือ หรือเรี่ยวแรงทั้งสิ้นของท่านจะช่วยท่านได้หรือ 20 อย่าอาลัยถึงกลางคืน เมื่อชนชาติทั้งหลายถูกตัดขาดในที่ของเขา 21 ระวังให้ดี อย่าหันไปหาความบาปผิด เพราะท่านเลือกสิ่งนี้มากกว่าเลือกความทุกข์ใจ 22 ดูเถิด พระเจ้าทรงสำแดงความยิ่งใหญ่ด้วย ฤทธานุภาพของพระองค์ ผู้ใดเป็นผู้สั่งสอนเหมือนอย่างพระองค์เล่า 23 ผู้ใดเป็นผู้บงการพระองค์ หรือผู้ใดจะพูดได้ว่า <พระองค์ทรงกระทำผิดแล้ว> 24 <<จงระลึกถึงที่จะยกย่องพระราชกิจของพระองค์ ซึ่งมนุษย์ได้ร้องเพลงกล่าวถึงนั้น 25 มนุษย์ทั้งปวงเพ่งดูสิ่งนั้นอยู่แล้ว มนุษย์เห็นสิ่งนั้นได้แต่ไกล 26 ดูเถิด พระเจ้านั้นใหญ่ยิ่ง และเราก็หาหยั่งรู้ ถึงพระองค์ไม่ อายุของพระองค์เป็นสิ่งที่ค้นหากันไม่ได้ 27 เพราะพระองค์ทรงดึงหยดน้ำขึ้นไป ซึ่งกลั่นเป็นฝนจากเมฆของพระองค์ 28 ซึ่งฟ้าก็เทลงมา และหยดลงที่มนุษย์อย่างอุดม 29 เออ มีคนใดเข้าใจการแผ่ของเมฆหรือ และการคะนองแห่งพลับพลาของพระองค์หรือ 30 ดูเถิด พระองค์ทรงกระจายฟ้าแลบออกไปรอบพระองค์ และคลุมก้นของทะเล 31 เพราะพระองค์ทรงพิพากษาชนชาติทั้งหลายด้วยสิ่งนี้ พระองค์ประทานอาหารอย่างอุดมสมบูรณ์ 32 พระองค์ทรงคลุมพระหัตถ์ของพระองค์ด้วยฟ้าแลบ และทรงบัญชาให้มันผ่าจุดที่หมาย 33 เสียงครืนๆของมันประกาศเกี่ยวกับพระองค์ และฝูงสัตว์ก็ประกาศเกี่ยวกับพายุซึ่งจะมาถึง |