ยะเอศเคล 15 - พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971เยรูซาเล็มเหมือนเถาองุ่นที่ใช้ไม่ได้ 1 พระวจนะของพระเจ้ามาถึงข้าพเจ้าอีกว่า 2 <<บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ไม้ต้นองุ่น คือไม้กิ่งองุ่นซึ่งอยู่ในหมู่พวกไม้ป่า วิเศษกว่าไม้อย่างอื่นหรือ 3 เขาเอาไม้ต้นองุ่นไปทำอะไรบ้างหรือ คนเอาไปทำขอสำหรับแขวนภาชนะอันใดหรือ 4 ดูเถิด เขาใช้เป็นฟืนใส่ไฟเมื่อไฟไหม้ปลายทั้งสองแล้ว กลางก็เป็นถ่าน จะใช้ประโยชน์อะไรได้หรือ 5 ดูเถิด เมื่อมันยังดีอยู่ก็มิได้ใช้ประโยชน์อะไร เมื่อถูกไฟไหม้เป็นถ่านแล้วยิ่งมีประโยชน์น้อยลง จะใช้ทำอะไรได้บ้างเล่า 6 เพราะฉะนั้นพระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า ไม้ต้นองุ่นซึ่งอยู่ท่ามกลางไม้ป่า เราทิ้งให้มันเป็นฟืนใส่ไฟเสียฉันใด เราจะทิ้งชาวเยรูซาเล็มฉันนั้น 7 เราจะมุ่งหน้าของเราต่อสู้เขา แม้ว่าเขาจะหนีออกจากไฟ ไฟก็ยังจะเผาผลาญเขา และเมื่อเรามุ่งหน้าของเราต่อสู้เขา เจ้าจะทราบว่า เราคือพระเจ้า 8 พระเจ้าตรัสว่า เราจะกระทำให้แผ่นดินนั้นร้างเปล่า เพราะเขาได้ประพฤติทรยศ |