เพลงซาโลมอน 5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 “เเม่น้องสาวจ๊ะ, แม่น้องสาวของฉันจ๋า, พี่เข้ามาในสวนของพี่แล้วนะจ๊ะ: พี่ได้มาเก็บเอามดยอบของฉันพร้อมกับเครื่องหอมของพี่แล้ว; พี่ได้เอารวงผึ้งรับประทานกับน้ำผึ้งของพี่แล้ว; พี่ได้ดื่มน้ำองุ่นกับน้ำนมของพี่แล้ว.” “โอ้สหายทั้งหลายเอ๋ย, จงรับประทานเถิด, ท่านทั้งปวงผู้เป็นที่รักใคร่เอ๋ย, จงดื่ม, และดื่มให้อิ่มหนำเถิด.” 2 “ตาของดิฉันได้หลับแล้ว, แต่ใจของดิฉันนั้นยังตื่นอยู่: คือมีเสียงเคาะของพ่อเพื่อนยากของดิฉันพูดว่า, ‘แม่น้องสาวจ๋า, แม่คนรักของฉันจ๋า, แม่นกพิลาปจ๊ะ, แม่คนงามหมดจดของฉันจ๋า, เปิดประตูให้พี่ซีจ๊ะ; เพราะศีรษะของพี่ก็ถูกน้ำค้างชื้น, และเส้นผมของพี่ก็ชุ่มด้วยละอองน้ำฟ้าแห่งราตรีกาล. 3 พี่ได้เปลื้องเสื้อของพี่ออกเสียแล้ว; พี่จะสวมกลับเข้าไปอีกได้อย่างไร? พี่ได้ล้างเท้าของพี่แล้ว: ทำไมจะให้เท้าของพี่กลับเปื้อนไปอีกเล่า?’ 4 พ่อเพื่อนยากของดิฉันได้สอดมือของเขาเข้ามาทางรูประตู, และใจดิฉันก็กะสันถึงเขา. 5 ดิฉันได้ลุกขึ้นไปเปิดประตูให้พ่อเพื่อนยากของดิฉัน; และมือของดิฉันได้ทำให้มดยอบหยด, และนิ้วของดิฉันได้ทำให้น้ำมดยอบย้อยบนลูกสลักกลอน. 6 ดิฉันได้เปิดประตูให้พ่อเพื่อนยากของดิฉัน; แต่พ่อเพื่อนยากของดิฉันได้กลับไปเสียแล้ว. เมื่อเขาเรียกดิฉัน, ดิฉันมัวตกตลึง: ดิฉันได้แสวงหาเขา, แต่ดิฉันหาเขาให้พบไม่ได้; ดิฉันได้ร้องเรียกหาเขา, แต่เขามิได้ขานตอบ, 7 พวกพลตระเวรที่ลาดตระเวรในเมืองได้พบดิฉัน, เขาได้ตีดิฉัน, เขาได้ทำร้ายดิฉัน, พวกตำรวจรักษากำแพงเมืองได้ฉกชิงเอาผ้าโปร่งจากดิฉันไป.” 8 “โอ้บุตรีแห่งยะรูซาเลมเอ๋ย, ดิฉันขอให้พวกเธอสาบานว่า, ถ้าเธอคนใดไม่พบพ่อเพื่อนยากของดิฉัน, เธอจะรับปากบอกเขาว่า, ดิฉันกำลังเป็นไข้ใจ.” 9 “โอ้แม่สาวจ๋า, แม่งามล้ำเลิศในท่ามกลางสาวอื่นๆ, คู่รักของเธอนั้นวิเศษอะไรไปกว่าคู่รักของใครๆ หรือ? คู่พิศวาสของเธอนั้นยิ่งยวดอะไรไปกว่าคู่พิศวาสของสาวอื่นๆ หรือ, เธอถึงจะได้มาให้พวกดิฉันสาบานให้?” 10 “พ่อเพื่อนยากของดิฉันผิวขาวอมเลือด, เขาเป็นเอกในท่ามกลางสิบพันคน. 11 ศีรษะของเขางามเหมือนทองคำนพคุณ; ผมของเขาหยิกเป็นพวงและดำเหมือนนกกา. 12 ตาของเขาเปรียบเหมือนนกพิลาปจับอยู่ที่ริมลำธารน้ำ, อาบตัวของมันด้วยน้ำนม, และจับอยู่ที่ริมกระแสน้ำอันเต็มฝั่ง. 13 แก้มของเขาเหมือนอย่างลานปลูกไม้หอมนานา. เหมือนอย่างอกร่องที่มีดอกไม้หอมต่างๆ: ริมฝีปากของเขาเหมือนดอกพลับพลึงแดง, ส่งกลิ่นมดยอบ. 14 มือของเขาดุจวงแหวนทองคำอันประดับด้วยพลอยเบรูล: กายของเขาดุจงาเพราเพริศและประดับด้วยพลอยอินทนิน. 15 ขาของเขาดุจเสาโมรา, ตั้งบนฐานทองคำนพคุณ: ซวดทรงของเขามีสง่าดังภูผาละบาโนน, สูงระหงดังต้นสิ้นสีดาร์. 16 ปากของเขาหอมหวานที่สุด; จริงๆ นะเธอ, ทั่วทั้งสารพางค์ของเขาล้วนแต่น่ารักน่าใคร่. โอ้แม่เหล่าบุตรแห่งกรุงยะรูซาเลมจ๋า, รูปพรรณสัณฐานดังนี้แหละคือพ่อพิศวาสของดิฉันและพ่อเพื่อนยากของดิฉัน.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society