นางรูธ 4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ขณะนั้นโบอัศไปนั่งอยู่ที่ประตูเมือง: พอแลเห็นพี่น้องซึ่งโบอัศพูดถึงนั้นเดินมา; โบอัศก็ร้องว่า, แน่ะคนนั้น, เชิญมานั่งที่นี่เถิด. ผู้นั้นก็กลับมานั่งที่นั่น. 2 แล้วโบอัศก็ได้เลือกเชิญผู้เฒ่าผู้แก่แห่งเมืองสิบท่านว่า, เชิญมานั่งที่นี่, แล้วท่านก็ได้มานั่ง. 3 โบอัศจึงบอกพี่น้องนั้นว่า, ไร่นาเป็นของอะลีเมะเล็คพี่น้องเรานั้น, นางนาอะมีได้กลับมาจากแผ่นดินโมอาบจะขายเสีย: 4 เราคิดจะเล่าให้ท่านฟัง, ให้ท่านซื้อไว้ต่อหน้าราษฎร, และต่อหน้าผู้เฒ่าผู้แก่แห่งชาวเมืองของเรา, ถ้าว่าท่านจะไถ่ก็ไถ่เถิด: ถ้าไม่ไถ่จงบอกให้รู้: ด้วยไม่มีญาติซึ่งมีหน้าที่จะไถ่นอกจากท่าน; แล้วเราเป็นผู้รองลงมา. ผู้นั้นจึงตอบว่า, เราจะไถ่. 5 ฝ่ายโบอัศกล่าวว่า, ในเวลาวันที่ซื้อนานั้นจากมือนางนาอะมี, ท่านต้องซื้อจากมือรูธหญิงชาติโมอาบภรรยาแห่งผู้ตายแล้วนั้นด้วย, เพื่อจะได้เชิดชูชื่อผู้ตายนั้นไว้ที่ส่วนมรดกของเขา. 6 พี่น้องนั้นตอบว่า, ไถ่ไม่ได้เกลือกว่าจะทำให้มรดกของตนเสียไป: ท่านเองจงไถ่แทนเถิด; ด้วยเราไถ่ไม่ได้ 7 นี่เป็นธรรมเนียมโบราณในพวกยิศราเอลเมื่อมีการไถ่หรือแลกเปลี่ยนกัน, เพื่อจะให้การเป็นหลักฐานมั่นคง; คือคนหนึ่งต้องถอดรองเท้าของตนให้แก่เพื่อน: นี่เป็นธรรมเนียมพะยานในพวกยิศราเอล. 8 พี่น้องจึงถอดรองเท้าของตนออกแล้วพูดแก่โบอัศว่า, ท่านจงซื้อไว้เองเถิด. 9 โบอัศจึงกล่าวแก่ผู้เฒ่าผู้แก่และพลไพร่ทั้งหลายว่า, ท่านทั้งหลายจงเป็นพะยานในวันนี้ว่า, เราได้ซื้อจากนางนาอะมีสิ่งสารพัตรของอะลีเมะเล็ค, และของคิลโยนและมาโลนแล้ว. 10 อนึ่ง, รูธหญิงชาติโมอาบภรรยาของมาโลนนั้น, เราได้ซื้อเป็นภรรยาของเราด้วย, เพื่อจะได้เชิดชูนามของผู้ตายนั้นไว้ที่มรดกของท่าน, และเพื่อนามผู้ตายนั้นจะมิได้ตัดขาดไปจากท่ามกลางพี่น้องหรือจากพวกประชุมที่ประตูนี้: ท่านทั้งหลายจงเป็นพะยานในวันนี้ด้วยเถิด. 11 ฝูงชนทั้งปวงที่อยู่ ณ ประตูและผู้เฒ่าผู้แก่ได้ตอบว่า, เราเป็นพะยาน. ขอให้พระยะโฮวาเจ้าทรงบันดาลให้หญิงผู้นี้ซึ่งจะเข้ามา ณ เรือนของท่านเป็นเหมือนราเฮลและเลอาทั้งสองนั้น ซึ่งเป็นผู้ที่ได้สืบสร้างต่อพงศ์พันธุ์ยิศราเอลขึ้น: ขอให้ท่านเจริญในเอ็ฟราธา, และให้มีชื่อเสียงในเมืองเบธเลเฮ็ม: 12 ให้พงศ์พันธุ์ของท่านเป็นเหมือนพงศ์พันธุ์พะเร็ศ, ซึ่งธามารได้คลอดแต่ยูดา, อันเป็นเผ่าพันธุ์ซึ่งพระเจ้าจะประทานให้แก่ท่านจากหญิงสาวนี้ 13 ดังนั้นโบอัศก็รับรูธเป็นภรรยาของท่าน: และเมื่อท่านเข้าหานางแล้ว, พระยะโฮวาเจ้าทรงประทานให้ตั้งครรภ์คลอดบุตรชาย. 14 เหล่าผู้หญิงกล่าวแก่นางนาอะมีว่า, สาธุแก่พระยะโฮวาผู้มิได้ให้ท่านขาดเผ่าพันธุ์ ณ วันนี้. ขอให้ทารกนี้มีชื่อเสียงเลื่องลือไปในพวกยิศราเอล. 15 ให้เด็กชายคนนี้เป็นผู้ที่ให้ชีวิตของท่านกลับคืน, และเป็นผู้เลี้ยงท่านเมื่อชราแล้ว: ด้วยว่าทารกนี้ได้คลอดมาแต่บุตรสะใภ้ที่รักท่าน, และเป็นผู้ประเสริฐแก่ท่านยิ่งกว่าบุตรชายเจ็ดคน. 16 ส่วนนางนาอะมีก็ได้รับทารกนั้นอุ้มไว้ที่อกเป็นผู้เลี้ยง. 17 บรรดาหญิงซึ่งเป็นเพื่อนบ้านพูดกันว่า, มีบุตรบังเกิดแก่นางนาอะมี; จึงตั้งชื่อว่าโอเบด: ซึ่งเป็นบิดายิซัยๆ เป็นบิดาแห่งดาวิด 18 ส่วนพะเร็ศก็มีเชื้อสายดังต่อไปนี้; พะเร็ศมีบุตรชื่อเฮ็ศโรม, 19 เฮ็ศโรมมีบุตรชื่อรามๆ มีบุตรชื่ออะมีนาดาบ, 20 อะมีนาดาบมีบุตรชื่อนาโซนๆ มีบุตรชื่อซะละโมน, 21 ซะละโมนมีบุตรชื่อโบอัศๆ มีบุตรชื่อโอเบด 22 โอเบดมีบุตรชื่อยิซัยๆ มีบุตรชื่อดาวิด |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society