เพลงสดุดี 55 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ข้าแต่พระเจ้า, ขอพระองค์ทรงเงี่ยพระกรรณสดับฟังคำอธิษฐานของข้าพเจ้า; และอย่าซ่อนพระองค์จากคำวิงวอนของข้าพเจ้า. 2 ขอพระองค์ทรงฟัง, และทรงตอบข้าพเจ้า: ข้าพเจ้ากำลังทุกข์ไม่สร่างครวญครางอยู่. 3 เพราะการส่งเสียงของพวกศัตรู, และเพราะการข่มเหงของคนชั่ว; ด้วยเขาสลัดความชั่วร้ายให้มาลงบนข้าพเจ้า, และเขาข่มเหงข้าพเจ้าด้วยความโทโส. 4 ใจของข้าพเจ้าก็ปวดร้าวอยู่ภายใน: และความหวาดเสียวต่อความตายครอบงำข้าพเจ้า. 5 ความกลัว, ความหวาดสะดุ้งเข้ามาสวมทับข้าพเจ้า, และความมหันตทุกข์มาท่วมทับข้าพเจ้าไว้. 6 ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า, ไฉนข้าพเจ้าจะได้มีปีกเหมือนนกพิลาป! ข้าพเจ้าจะได้บินหนีไปเป็นผาสุก. 7 ข้าพเจ้าจึงจะได้เร่ร่อนไปให้ไกล, ไปพักอาศัยอยู่ในป่า. 8 ข้าพเจ้าจะได้รีบหนีไปยังที่กำบังพ้นจากลมกล้าและพายุใหญ่. 9 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า, ขอทรงทำลายและฉีกลิ้นของเขาให้แยกกัน; เพราะข้าพเจ้าได้เห็นการร้ายและการจลาจลในเมืองแล้ว. 10 ทั้งกลางวันและกลางคืนเขาเที่ยวไปรอบบนกำแพง: การอสัตย์อธรรมกับการทุจจริตมีอยู่ในเมือง. 11 การร้ายต่างๆ มีอยู่ในเมือง: การกดขี่และการฉ้อโกงไม่ขาดจากถนนเมืองนั้นเลย. 12 เพราะหาใช่พวกศัตรูที่ติฉินนินทาข้าพเจ้า; ถ้าเท่านั้นข้าพเจ้าจะอดทนได้: และก็หาใช่คนที่เกลียดชังข้าพเจ้ามาจองหองพองขนเอากับข้าพเจ้า; ถ้าเป็นเช่นนั้นข้าพเจ้าก็จะซ่อนตัวเสียให้พ้นได้: 13 แต่นี่เป็นคนที่เสมอบ่าเสมอไหล่กับข้าพเจ้า, เป็นเพื่อนและเป็นเพื่อนสนิทเสียด้วยซ้ำ. 14 เราเคยพูดจาปราศรัยเป็นคำหวานๆ ด้วยกัน; เราเคยเดินเข้าไปในวิหารของพระเจ้าด้วยกันพร้อมกับประชาชน. 15 ขอให้ความพินาศมีแก่เขาทั้งหลายโดยฉับพลัน, ขอให้เขาลงไปยังเมืองผีทั้งเป็น; เพราะความชั่วร้ายต่างๆ อยู่ในหมู่บ้านของเขา, อยู่ภายในพวกของเขา. 16 ฝ่ายข้าพเจ้า, ข้าพเจ้าจะร้องทูลพระเจ้า; และพระยะโฮวาจะทรงช่วยข้าพเจ้าให้รอด. 17 ข้าพเจ้าจะร้องทุกข์ครวญครางอยู่ทั้งเวลาหัวค่ำเวลาเช้าและเที่ยงวัน; และพระองค์จะทรงสดับเสียงของข้าพเจ้า. 18 พระองค์ได้ทรงไถ่ชีวิตของข้าพเจ้าให้เป็นสงบสุขพ้นจากสงครามที่ยกมาสู้ข้าพเจ้า; เพราะคนที่รบสู้ข้าพเจ้ามีมาก. 19 พระองค์, คือพระเจ้าองค์ที่ทรงประทับอยู่บนพระที่นั่งแต่กาลโบราณ, จะทรงฟัง, และทรงแก้แค้นเขาเหล่านั้น, คือเหล่าคนที่ไม่รู้เปลี่ยนใจ, และไม่เกรงกลัวพระเจ้า. 20 เขาได้ยื่นมือออกต่อสู้คนที่เป็นมิตรกับเขา: เขาได้บิดคำสัญญาไมตรีของตนแล้ว. 21 ปากเขาปราศรัยแต่น้ำใจเขาเชือดคอ: วาจาของเขาอ่อนโยนกว่าน้ำมัน, แต่ว่าคมเหมือนดาบที่ชักออกจากฝัก. 22 จงทอดภาระของท่านไว้กับพระยะโฮวา, และพระองค์จะทรงเป็นธุระให้: พระองค์จะไม่ยอมให้คนชอบธรรมแตกฉานซ่านเซ็นไป. 23 ข้าแต่พระเจ้า. ขอนำคนเหล่านั้นลงไปยังเหวแห่งความพินาศ: คนที่ชอบทำให้เขาเลือดตกยางออกและคนทำกลมารยาจะมีชีวิตอยู่ไม่ถึงกึ่งอายุ; แต่ฝ่ายข้าพเจ้าจะวางใจในพระองค์ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society