เพลงสดุดี 40 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ข้าพเจ้าได้คอยท่าพระยะโฮวาด้วยความอดทนนาน; พระองค์ได้ทรงเงี่ยพระโสตลงสดับฟังคำร้องทูลของข้าพเจ้า. 2 พระองค์ทรงนำข้าพเจ้าขึ้นมาจากเหวเลนตมอันน่ากลัวพิลึก; และได้ทรงตั้งเท้าของข้าพเจ้าไว้บนศิลา, กระทำให้ย่างเท้าของข้าพเจ้าอยู่มั่นคง. 3 พระองค์ทรงประทานบทเพลงใหม่, ให้ร้องสรรเสริญพระเจ้าของข้าพเจ้า: จึงคนมากหลายจะเห็นจะเกรงกลัว, และวางใจในพระยะโฮวา. 4 ความสุขย่อมมีแก่ผู้ซึ่งไว้ใจในพระยะโฮวา, เขาไม่นับถือคนจองหองและคนที่หลงไปตามความเท็จ. 5 ข้าแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้า, พระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์มาก, พระดำริของพระองค์มีต่อพวกข้าพเจ้ามากมาย: จะหาผู้ใดเทียมพระองค์บ่มิได้; ถ้าข้าพเจ้าจะสำแดงหรือพูดถึงการเหล่านั้นก็เหลือที่จะนับได้. 6 พระองค์ไม่ทรงยินดีในบูชายัญหรือบูชาถวาย; แต่พระองค์ได้ทรงเจาะหูของข้าพเจ้าไว้: เครื่องเผาบูชาถวายไถ่โทษนั้นไม่ทรงพระประสงค์. 7 ขณะนั้นข้าพเจ้าได้กล่าวว่า, ข้าพเจ้ามาแล้ว; ตามในคัมภีร์ม้วนนั้นมีคำเขียนไว้กล่าวถึงข้าพเจ้า: 8 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า, ข้าพเจ้ายินดีที่จะประพฤติตามน้ำพระทัยของพระองค์; แท้จริงพระบัญญัติของพระองค์อยู่ในใจของข้าพเจ้า. 9 ข้าพเจ้าได้ประกาศข่าวให้ชื่นชมยินดีถึงความชอบธรรมในที่ชุมนุมใหญ่; ข้าแต่พระยะโฮวา, พระองค์ทรงทราบแล้วว่า, ข้าพเจ้าจะไม่ปิดริมฝีปากของข้าพเจ้าเลย. 10 ความยุตติธรรมของพระองค์ข้าพเจ้าได้ซ่อนไว้ในใจของข้าพเจ้า; ความสัตย์ซื่อและความรอดของพระองค์ข้าพเจ้าได้ประกาศแล้ว; พระกรุณาและความสัตย์ธรรมของพระองค์ข้าพเจ้าก็ไม่ปิดบังไว้จากที่ชุมนุมใหญ่. 11 ข้าแต่พระยะโฮวา, ขออย่างดเว้นพระเมตตาอันละมุนละม่อมจากข้าพเจ้าเลย; ขอโปรดให้พระกรุณาและความสัตย์ซื่อของพระองค์บำรุงรักษาข้าพเจ้าไว้เป็นเนืองนิตย์. 12 เพราะความชั่วเหลือที่จะคณนาได้ล้อมข้าพเจ้าไว้รอบ, การผิดของข้าพเจ้าไล่ตามข้าพเจ้าทันแล้ว, จนข้าพเจ้าไม่อาจแหงนตาดู; การผิดนั้นก็มากกว่าเส้นผมบนศีรษะของข้าพเจ้า; และทำให้ข้าพเจ้ามีใจโทมนัสส์แล้ว. 13 ข้าแต่พระยะโฮวา, ขอทรงโปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอด: ข้าแต่พระยะโฮวา, ขอพระองค์รีบเสด็จมาสงเคราะห์ข้าพเจ้า. 14 ขอให้เหล่าคนที่เสาะหาชีวิตของข้าพเจ้าเพื่อจะประหารนั้น,ได้รับความอับอายและแตกกระจัดกระจายไป: ฝ่ายคนที่ยินดีในเหตุร้ายซึ่งเกิดแก่ข้าพเจ้านั้นขอให้เขากลับได้ ความอัปยศ. 15 คนทั้งหลายที่เยาะเย้ยข้าพเจ้าว่า, ฮะฮ้าๆ นั้น, ขอให้เขาต้องอยู่เปลี่ยวเปล่าเพราะการอัปยศของเขา. 16 ขอให้บรรดาคนที่แสวงหาพระองค์มีใจชื่นชมยินดีในพระองค์: ให้คนทั้งปวงที่รับความรอดของพระองค์ถวายสรรเสริญเสมอว่าขอให้พระยะโฮวาเป็นใหญ่. 17 ข้าพเจ้าเป็นคนทุกข์ยากและขัดสน; ถึงกระนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้ายังทรงระลึกถึงข้าพเจ้าอยู่: พระองค์เป็นผู้อุปถัมภ์และพระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า; ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้าขอพระองค์อย่าทรงเนิ่นช้าเลย |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society