เพลงสดุดี 22 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า, ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า, เหตุไฉนพระองค์ทรงละทิ้งข้าพเจ้าเสีย? ไฉนทรงอยู่ห่างไกลหาได้ทรงช่วยข้าพเจ้าไม่, และไฉนอยู่ไกลจากคำร้องครวญครางของข้าพเจ้า? 2 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า, ข้าพเจ้าร้องทูลพระองค์ในเวลากลางวัน, ทั้งร้องในเวลากลางคืนไม่ได้นิ่งเงียบเลย แต่พระองค์ก็มิได้ทรงตอบ. 3 ฝ่ายพระองค์เป็นผู้บริสุทธิ์, ทรงสถิตอยู่เหนือคำเพลงสรรเสริญของพวกยิศราเอล. 4 บรรพบุรุษของพวกข้าพเจ้าได้วางใจในพระองค์: เมื่อวางใจแล้ว, พระองค์ทรงช่วยเขาให้รอด. 5 เมื่อร้องทุกข์ต่อพระองค์, แล้วทรงช่วยเขาให้รอดเขาวางใจในพระองค์; จึงไม่ต้องรับความละอาย. 6 แต่ข้าพเจ้าดุจตัวหนอน, มิใช่คน; จึงเป็นที่เยาะเย้ยของคนทั้งปวง, และเป็นที่ดูหมิ่นของพลเมือง. 7 ทุกคนที่เห็นข้าพเจ้าก็เยาะเย้ย: เขาบุ้ยปากและสั่นศีรษะ, แล้วกล่าวว่า, 8 จงมอบกายไว้ให้เป็นธุระของพระยะโฮวา; ให้พระองค์ทรงช่วยเขาเถอะ; ให้พระองค์สงเคราะห์เขาให้รอดเถอะ, ด้วยเขาเป็นที่พอพระทัยของพระองค์. 9 ฝ่ายพระองค์ทรงเป็นผู้ทรงนำข้าพเจ้าออกมาจากครรภ์ได้ทรงให้ข้าพเจ้าวางใจในพระองค์แต่ยัง; เมื่อรับประทาน นมมารดาอยู่. 10 จำเดิมแต่ครรภ์มารดามาข้าพเจ้าต้องมอบไว้แก่พระองค์แล้ว; พระองค์เป็นพระเจ้าของข้าพเจ้าตั้งแต่มารดาตั้งครรภ์ข้าพเจ้ามา. 11 ขอพระองค์อย่าทรงสถิตอยู่ห่างไกลข้าพเจ้า: เพราะความทุกข์มาใกล้แล้ว; ด้วยหามีผู้ใดช่วยสงเคราะห์ไม่. 12 โคผู้หลายตัวล้อมข้าพเจ้าแล้ว โคผู้แห่งตำบลเบซานหลายตัวมาสะกัดข้าพเจ้าไว้รอบ; 13 มันอ้าปากจะงับข้าพเจ้า, ดุจสิงห์โตกำลังจะฉีกกัดและแผดเสียงร้อง. 14 ข้าพเจ้าต้องถูกเทออกเสียดุจน้ำ, กะดูกของข้าพเจ้าเคลื่อนออกจากที่แล้ว: หัวใจของข้าพเจ้าอ่อนดุจขี้ผึ้ง; ที่ละลายอยู่ในตัวข้าพเจ้า. 15 กำลังของข้าพเจ้าเหี่ยวแห้งไปดุจกระเบื้องหม้อ; และลิ้นก็ติดอยู่ที่ขากรรไกรของข้าพเจ้า; พระองค์ทรงพาข้าพเจ้าไปถึงผงคลีแห่งความตาย. 16 เพราะว่าสุนัขล้อมรอบข้าพเจ้าแล้ว: พวกคนชั่วร้ายมากั้นกางข้าพเจ้าไว้; เขาแทงมือและเท้าของข้าพเจ้า. 17 กะดูกในร่างกายของข้าพเจ้านับได้ทั้งสิ้น. เขาทั้งหลายเพ่งตาดูข้าพเจ้า, 18 เสื้อผ้าของข้าพเจ้า เขาแบ่งซึ่งกันและกัน, ส่วนเสื้อชั้นในของข้าพเจ้า เขาจับฉลากกัน. 19 ข้าแต่พระยะโฮวา, ขออย่าทรงสถิตอยู่ห่างจากข้าพเจ้า: ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า, ขอโปรดรีบเสด็จมาช่วยเถิด. 20 ขอพระองค์ทรงช่วยจิตต์ของข้าพเจ้าให้พ้นจากคมดาบ, ขอโปรดให้ชีวิตอันประเสริฐของข้าพเจ้าให้รอดพ้นกำลังแห่งสุนัข. 21 ขอพระองค์ทรงช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากปากสิงห์โต; แม้ว่าข้าพเจ้าอยู่ตรงเขาของโคป่าพระองค์ยังทรงโปรดช่วยให้พ้นแล้ว 22 ข้าพเจ้าจะประกาศพระนามพระองค์แก่พวกพี่น้อง: จะถวายคำสรรเสริญพระองค์ในท่ามกลางชุมนุมชนนั้น. 23 ดูกรท่านทั้งหลายที่เกรงกลัวพระยะโฮวา; จงถวายความสรรเสริญแก่พระองค์, บรรดาพงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย, จงยกยอพระองค์; เชื้อวงศ์ของพวกยิศราเอลเอ๋ย, จงเกรงกลัวพระองค์. 24 เพราะว่าพระองค์ไม่ได้ทรงประมาทหรือเบื่อหน่ายความยากแค้นแห่งผู้ต้องทุกข์ยากนั้น; และไม่ได้ซ่อนพระพักตรจากเขา; แต่เมื่อเขาร้องทูลต่อพระองค์ๆ ได้ทรงสดับฟัง. 25 พระองค์เป็นต้นเหตุแห่งการที่ข้าพเจ้าจะยกยอสรรเสริญในมหาสันนิบาต: คำบนบานของข้าพเจ้าๆ จะกระทำให้สำเร็จต่อหน้าคนที่เกรงกลัวพระองค์. 26 คนทั้งปวงที่มีใจถ่อมลงก็จะได้รับประทานอิ่ม; ผู้ที่แสวงหาพระยะโฮวาจะถวายความสรรเสริญแก่พระองค์: ขอให้จิตต์ใจของท่านทั้งหลายเจริญเป็นนิตย์เถิด. 27 บรรดาคนที่สุดปลายแผ่นดินโลกจะระลึกถึงและกลับมาหาพระยะโฮวา; บรรดาพงศ์พันธุ์ทุกชาติจะเฝ้านมัสการพระองค์. 28 เพราะแผ่นดินโลกเป็นของพระยะโฮวา; พระองค์เป็นผู้ครอบครองชนชาติทั้งปวง. 29 คนมั่งมีทั่วแผ่นดินโลกจะรับประทานอิ่มและนมัสการ: คนทั้งปวงที่ถูกฝังไว้ในดินจำต้องน้อมตัวลงต่อพระพักตรพระองค์, คือผู้ที่รักษาชีวิตของตนให้รอดไม่ได้. 30 จะมีพงศ์พันธุ์ปฏิบัติพระองค์; จะได้เล่าเรื่องราวถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าแก่มนุษย์ชั่วอายุสืบๆ ไป. 31 เขาจะมาแสดงความชอบธรรมของพระองค์แก่พลไพร่ที่ยังไม่ได้บังเกิดมา, ว่าพระองค์ได้ทรงกระทำการนั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society