เพลงสดุดี 139 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ข้าแต่พระยะโฮวา, พระองค์ทรงพิจารณาและทรงทราบข้าพเจ้าแล้ว. 2 ซึ่งข้าพเจ้านั่งลงหรือลุกขึ้นนั้นพระองค์ทรงทราบหมด; และความคิดของข้าพเจ้าพระองค์ทรงทราบแต่ไกล. 3 พระองค์ทรงพิจารณาดูทางเดินของข้าพเจ้าและที่นอนของข้าพเจ้า, ทางประพฤติของข้าพเจ้านั้นพระองค์ทรงทราบทั้งสิ้น. 4 ข้าแต่พระยะโฮวา, ถ้อยคำที่ลิ้นของข้าพเจ้า, ไม่มีสักคำเดียวที่พระองค์ไม่ทรงทราบ. 5 พระองค์ได้ทรงล้อมข้าพเจ้าไว้ทั้งข้างหน้าข้างหลัง, และทรงวางพระหัตถ์ของพระองค์ไว้บนข้าพเจ้า. 6 พระปัญญาเช่นนั้นก็อัศจรรย์เหลือความรู้ของข้าพเจ้า; และสูงเกินที่ข้าพเจ้าจะเอื้อมถึงได้. 7 ข้าพเจ้าจะไปที่ไหนให้พ้นจากพระวิญญาณของพระองค์? จะหนีไปแห่งใดให้พ้นจากพระพักตรของพระองค์? 8 ถ้าแม้นข้าพเจ้าจะขึ้นไปถึงสวรรค์, พระองค์ก็สถิตอยู่ที่นั่น: ถ้าข้าพเจ้าจะปูที่นอนไว้ในเมืองผี, ดูเถิด, พระองค์ก็สถิตอยู่ที่นั่น. 9 ถ้าข้าพเจ้าจะเอาปีกของแสงอรุณ, และใส่บินไปอยู่ที่สุดปลายมหาสมุทร; 10 แม้ ณ ที่นั้นพระหัตถ์ของพระองค์จะทรงนำข้าพเจ้า, และพระหัตถ์เบื้องขวาของพระองค์จะทรงยึดข้าพเจ้าไว้. 11 ถ้าข้าพเจ้าจะกล่าวว่า, ความมืดปกคลุมข้าพเจ้าไว้, แล้วกลางคืนจะกลายเป็นแสงสว่างล้อมรอบข้าพเจ้า. 12 แม้ความมืดนั้นจะไม่ได้ซ่อนเสียจากพระองค์ แต่กลางคืนก็จะมีแสงสว่างดุจกลางวัน: สำหรับพระองค์ ความมืดกับความสว่างก็เหมือนกัน. 13 ด้วยพระองค์ทรงสร้างอวัยวะภายในกายของข้าพเจ้า: และได้ทรงหุ้มห่อข้าพเจ้าไว้ในครรภ์ของมารดา. 14 ข้าพเจ้าจะขอบพระเดชพระคุณพระองค์ เพราะข้าพเจ้าถูกสร้างให้เกิดมาอย่างน่าพึงกลัวและน่าประหลาด: พระราชกิจของพระองค์เป็นที่น่าอัศจรรย์; และจิตต์ใจของข้าพเจ้าทราบความข้อนั้นเป็นอย่างดี. 15 ร่างของข้าพเจ้าเมื่อได้ถูกสร้างในที่เร้นลับไม่ได้ถูกซ่อนไว้ให้พ้นพระองค์, ได้ถูกสร้างอย่างแปลกประหลาดในที่ลึกที่สุดแห่งแผ่นดินโลก. 16 พระเนตรของพระองค์ได้ทรงเห็นสภาพของข้าพเจ้าเมื่อยังไม่ประกอบกันขึ้นเป็นตัวตน; พระองค์ได้ทรงจดไว้ในบัญชีของพระองค์ทั้งสิ้น, และได้ทรงกะการสำหรับวันเดือนปีทั้งหลายของข้าพเจ้าไว้ก่อนหน้า, ที่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเสียด้วยซ้ำ. 17 ข้าแต่พระเจ้า, พระดำริของพระองค์มีเอาไว้เพื่อข้าพเจ้าก็ประเสริฐจริง! เมื่อรวบรวมดูแล้วก็มากแท้! 18 ถ้าหากข้าพเจ้าจะนับพระดำรินั้น, ก็จะมากกว่าเม็ดทราย: เมื่อตื่นจากหลับ, ข้าพเจ้ายังอยู่กับพระองค์. 19 ข้าแต่พระเจ้า, พระองค์คงจะทรงประหารคนชั่ว: แน่ะ เจ้าทั้งหลายที่เป็นคนกระหายเลือด, จงไปเสียจากเราเถิด. 20 เพราะเขากล่าวหยาบช้าต่อพระองค์, และศัตรูนั้นออกพระนามของพระองค์เล่นเปล่าๆ. 21 ข้าแต่พระยะโฮวา, ข้าพเจ้าไม่ได้เกลียดคนที่ชังพระองค์และไม่ได้ช้ำใจเมื่อคนทั้งหลายสู้พระองค์ดอกหรือ? 22 ข้าพเจ้าเกลียดเขาด้วยใจชังอย่างจริงจัง: ข้าพเจ้านับเขาเป็นศัตรูของข้าพเจ้า. 23 ข้าแต่พระเจ้า, ขอทรงตรวจดู, และทรงทราบในใจของข้าพเจ้า: ขอทรงลองข้าพเจ้า, และทรงทราบความคิดของข้าพเจ้า, 24 ขอทรงพิจารณาดูว่ามีทางชั่วอันใดในตัวข้าพเจ้าหรือ, และขอพระองค์ทรงนำข้าพเจ้าไปตามทางซึ่งจะดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society