เพลงสดุดี 137 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ณ ฝั่งแม่น้ำเมืองบาบูโลน, เออ, เรานั่งลงที่นั่นแหละ, พอระลึกถึงเมืองซีโอน, แล้วเราก็ร้องไห้. 2 พวกข้าพเจ้าได้แขวนเครื่องกะจับปี่ไว้ที่ต้นลำพูกลางเมืองบาบูโลนนั้น. 3 ด้วยพวกที่ต้อนพวกข้าพเจ้าไปเป็นชะเลยได้สั่งให้ร้องเพลงที่นั่น, คนที่เบียดเบียฬพวกข้าพเจ้าต้องการจะสนุกจึงสั่งว่า, จงร้องเพลงบทหนึ่งแห่งเมืองซีโอนให้เราฟัง. 4 แต่พวกข้าพเจ้าจะร้องเพลงของพระยะโฮวาในต่างประเทศอย่างไรได้? 5 โอ้ ยะรูซาเลมเอ๋ย, ถ้าข้าพเจ้าลืมท่าน, ก็ขอให้มือขวาของข้าพเจ้าลืมฝีมือเพลงเสีย. 6 ถ้าข้าพเจ้าไม่ระลึกถึงท่าน, หรือถ้าไม่นิยมกรุงยะรูซาเลมอย่างสูงสุด, ก็ขอให้ลิ้นของข้าพเจ้าติดอยู่กับเพดานปากเสียเถิด. 7 ข้าแต่พระยะโฮวา, ขอทรงแก้แค้นชนชาติอะโดม, ขอทรงระลึกถึงวันยากลำบากแห่งกรุงยะรูซาเลม; วันเมื่อเขาทั้งหลายได้กล่าวว่าจงพังเสียๆ, จงพังเสียกะทั่งรากกำแพงด้วย. 8 แน่ะลูกหญิงแห่งเมืองบาบูโลน, ซึ่งจะต้องล้างผลาญเสีย, ความสุขจงมีแก่ผู้ที่จะตอบแทนเจ้า, ให้สมกับการที่เจ้าได้กระทำแก่พวกเรานั้น. 9 ความสุขจงมีแก่ผู้ที่จะจับลูกเล็กเด็กแดงของเจ้า, โยนกะแทกหิน |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society