เพลงสดุดี 109 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ข้าแต่พระเจ้า ซึ่งข้าพเจ้าสรรเสริญนั้น, ขออย่าทรงนิ่งอยู่ 2 เพราะคนชั่วและคนมารยาได้อ้าปากพูดร้ายต่อข้าพเจ้า. เขาได้พูดแก่ข้าพเจ้าด้วยลิ้นอันเท็จ. 3 เขาได้ล้อมรอบข้าพเจ้ากล่าวคำแสดงความเกลียดชัง, และรบสู้ข้าพเจ้าโดยไม่มีเหตุ. 4 เขาเป็นศัตรูตอบแทนความรักของข้าพเจ้า: แต่ข้าพเจ้าปลงใจทูลอธิษฐาน. 5 เขาได้หาความร้ายมาตอบแทนความดีของข้าพเจ้า, และแสดงความเกลียดชังตอบแทนความรักของข้าพเจ้า. 6 ขอทรงตั้งผู้ร้ายให้ปกครองเขา; และให้ศัตรูมากวนอยู่ที่มือขวาของเขา. 7 ขณะเมื่อเขาถูกพิจารณา, ขอให้เขาปรากฏเป็นคนผิด; ขอให้คำอธิษฐานของเขากลายเป็นคำบาป. 8 ขอให้อายุของเขาสั้น; และให้ผู้อื่นเอาตำแหน่งของเขาไป. 9 ขอให้บุตรของเขาเป็นกำพร้าพ่อ, และให้ภรรยาของเขาเป็นม่าย. 10 ขอให้ลูกหลานของเขาเป็นคนจรจัดและคนขอทาน; ให้เที่ยวหาอาหารตามบ้านร้านของตน. 11 ขอให้เจ้าหนี้หน้าเลือดริบเอาทรัพย์ทั้งหมดที่เขามีอยู่ไปเสีย; และให้คนแขกเมืองริบเอาผลแห่งการงานของเขา. 12 ขออย่าให้คนหนึ่งคนใดมีใจเมตตาเขา; ทั้งอย่าให้ผู้ใดสักคนเดียวสงสารลูกกำพร้าของเขาเลย. 13 ขอให้พงศ์พันธุ์ของเขาถูกตัดขาดเสีย; ในชั่วอายุต่อๆ มาให้ชื่อของพวกเขาสาปศูนย์ไป. 14 ขอให้พระยะโฮวาทรงจดจำการชั่วแห่งบรรพบุรุษของเขาไว้; และอย่าให้ความผิดแห่งมารดาของเขาสาปศูนย์ไปเลย. 15 ขอให้ความผิดบาปเหล่านั้นปรากฏอยู่ต่อพระพักตรพระยะโฮวาเสมอ, เพื่อพระองค์จะได้ทรงตัดความระลึกถึงเขานั้นให้ขาดจากแผ่นดินโลก; 16 เพราะเขาไม่ได้ระลึกที่จะแสดงความเมตตา, แต่เขาได้ไล่ติดตามคนทุกข์ยากและขัดสน, และคนมีใจชอกช้ำ, เพื่อจะได้ฆ่าเขาเสีย. 17 เขาชอบการแช่งด่า, พระเจ้าค่ะ, และการแช่งด่านั้นจึงได้มาถึงตัวเขาเอง; เขาไม่ชอบการให้พร, และพรจึงอยู่ห่างไกลจากตัวเขา. 18 เขาใช้คำแช่งด่าดุจเครื่องนุ่งห่มของตน, คำนั้นก็เข้าลำไส้ของเขาดุจน้ำ, และเข้ากะดูกของเขาดุจน้ำมัน. 19 ขอให้ความแช่งด่านั้นตกแก่เขาดุจเสื้อผ้าที่เขานุ่งห่ม, และรัดตรึงเขาดุจเข็มขัดคาดเอวเขาไว้เสมอ. 20 นี่แน่ะ เป็นค่าจ้างที่ทรงประทานจากพระยะโฮวามาให้ศัตรูของข้าพเจ้า และสมแก่เหล่าคนที่กล่าวร้ายต่อจิตต์ใจของข้าพเจ้า. 21 ข้าแต่พระยะโฮวาเจ้า, ขอทรงโปรดเพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์: และทรงช่วยข้าพเจ้า, เพราะพระกรุณาคุณของพระองค์ประเสริฐยิ่ง; 22 เพราะข้าพเจ้าเป็นคนทุกข์ยากและเป็นคนขัดสน, และจิตต์ใจภายในกายของข้าพเจ้าเป็นบาดแผล. 23 ข้าพเจ้าล่วงไปดุจเงาที่ยาวไป: ข้าพเจ้าต้องกะดอนขึ้นกะดอนลงดุจตั๊กแตน. 24 หัวเข่าของข้าพเจ้าสั่นเพราะอดอาหาร; และเนื้อของข้าพเจ้าก็ซูบผอมไป. 25 ข้าพเจ้ากลับเป็นที่ดูหมิ่นดูถูกแก่คนทั้งปวง: เขาเห็นข้าพเจ้าเมื่อไร เขาก็สั่นศีรษะของเขา. 26 ข้าแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของข้าพเจ้า; ขอทรงโปรดอุปถัมภ์และช่วยข้าพเจ้าตามพระกรุณาคุณของพระองค์: 27 เพื่อเขาทั้งหลายจะได้รู้ว่าเหตุการณ์นี้เป็นมาแต่พระหัตถ์ของพระองค์; พระองค์คือพระยะโฮวาได้ทรงกระทำการนี้. 28 แม้เขาทั้งหลายจะแช่งด่า, แต่ขอพระองค์ทรงอวยพระพร; เมื่อเขาทั้งหลายจะลุกขึ้นก็ให้เขาต้องถูกความอัปยศ, แต่ผู้ทาสของพระองค์จะมีใจชื่นชมยินดี. 29 ขอให้พวกศัตรูของข้าพเจ้ารับความอัปยศเป็นเครื่องประดับตัว, และให้ปิดคลุมกายเขาเองไว้ด้วยความละอายดุจเสื้อคลุม. 30 ปากของข้าพเจ้าจะขอบพระเดชพระคุณแห่งพระยะโฮวาอย่างยิ่ง: และข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระองค์ในท่ามกลางมหาชน, พระเจ้าค่ะ, 31 เพราะพระองค์จะทรงสถิตอยู่ที่มือขวาของคนขัดสน, เพื่อจะทรงช่วยให้พ้นจากคนที่จะพิพากษาปรับโทษแก่จิตต์วิญญาณของเขานั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society