เพลงสดุดี 106 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ท่านทั้งหลายจงถวายความสรรเสริญแก่พระยะโฮวา, จงขอบพระเดชพระคุณพระยะโฮวา; เพราะพระองค์เป็นผู้ประเสริฐ; เหตุว่าพระกรุณาคุณของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์. 2 ผู้ใดอาจพรรณนาพระราชกิจอันแสดงฤทธิ์ของพระยะโฮวาได้, หรือกล่าวถึงความสรรเสริญของพระองค์จนหมดเรื่องได้? 3 คนทั้งหลายที่รักษาความสัตย์ธรรมก็เป็นสุข, คือผู้ที่ประพฤติตามความชอบธรรมทุกเวลา. 4 ข้าแต่พระยะโฮวา, ขอทรงระลึกถึงข้าพเจ้าตามอย่างที่เคยทรงโปรดแก่พลไพร่ของพระองค์; ขอโปรดเสด็จมาประทานความรอดของพระองค์แก่ข้าพเจ้า, 5 เพื่อข้าพเจ้าจะได้เห็นความเจริญของพวกที่พระองค์ทรงเลือกสรรไว้, และเพื่อข้าพเจ้าจะได้ชื่นชมในความยินดีของชนประเทศแห่งพระองค์, และเพื่อข้าพเจ้าจะได้มีเกียรติยศด้วยกันกับชนที่เป็นมฤดกของพระองค์นั้น. 6 พวกข้าพเจ้าได้กระทำผิดกับบรรพบุรุษของข้าพเจ้า, พวกข้าพเจ้าได้ประพฤติการอสัตย์อธรรมได้กระทำชั่ว. 7 บรรพบุรุษของพวกข้าพเจ้า เมื่ออยู่ในแผ่นดินอายฆุบโต ไม่ได้เข้าใจในการอัศจรรย์ของพระองค์; เขาไม่ได้จดจำพระกรุณาคุณอันเหลือล้นของพระองค์, แต่เขาได้กบฏที่ทะเล, คือทะเลแดง. 8 ถึงกระนั้น พระองค์ยังทรงช่วยเขาให้พ้นเพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์, เพื่อจะให้ฤทธานุภาพของพระองค์ปรากฏ, 9 เมื่อพระองค์ทรงว่ากล่าวทะเลแดง, ทะเลแดงนั้นก็แห้งไป: พระองค์จึงทรงนำเขาให้เดินที่ท้องทะเลอันลึกนั้น ดุจเดินไปในป่าดอน. 10 พระองค์ได้ทรงช่วยให้พ้นจากเงื้อมมือผู้ที่เกลียดชังเขา, และทรงไถ่เขาให้พ้นจากมือศัตรูนั้น. 11 และน้ำได้ท่วมพวกศัตรูของเขา; ไม่มีเหลือสักคนเดียว. 12 เขาทั้งปวงจึงได้เชื่อฟังพระดำรัสของพระองค์; เขาได้ร้องเพลงสรรเสริญพระองค์. 13 มิช้ามินานเขาได้ลืมพระราชกิจของพระองค์เสีย; และไม่ได้คอยฟังคำเตือนสติของพระองค์, 14 แต่เขาเกิดโลภอย่างรุนแรงในป่าดอน, เขาได้ทดลองพระเจ้าในที่กันดารนั้น. 15 พระองค์ได้ทรงโปรดประทานตามคำทูลขอของเขา, แต่ได้ทรงกระทำให้จิตต์ใจของเขาห่อเหี่ยวไป. 16 อนึ่งเขาได้อิจฉาโมเซในค่ายพักนั้นด้วย, อิจฉาทั้งอาโรนผู้เป็นคนบริสุทธิ์ของพระยะโฮวาด้วย, 17 ธรณีจึงแยกออกสูบดาธานลงไป, และได้ปิดพวกของอะบีรามไว้มิด, 18 และมีไฟไหม้พวกเขา; เปลวไฟได้เผาผลาญคนชั่วเหล่านั้นเสีย. 19 เขาได้หล่อรูปโคไว้ที่ภูเขาโฮเร็บ, และได้กราบไหว้รูปหล่อนั้น. 20 เช่นนั้นแหละ เขาได้เปลี่ยนพระองค์ผู้เป็นพระรัศมีของเขา ให้เป็นรูปโคกินหญ้าไว้แทน. 21 เขาได้ลืมพระเจ้าผู้ทรงช่วยเขาให้รอด, ผู้ได้ทรงกระทำพระราชกิจอันใหญ่ยิ่งในประเทศอายฆุบโต, 22 และการอัศจรรย์ต่างๆ ที่แผ่นดินแห่งพงศ์พันธุ์ของฮาม, กับการอันน่ากลัวที่ทะเลแดง. 23 เหตุฉะนั้นพระองค์จึงตรัสว่าจะประหารเขาเสีย, ถ้าโมเซผู้เลือกสรรของพระองค์มิได้มายืนเฝ้าต่อพระพักตรพระองค์ทูลทัดทานไว้, เพื่อให้คลายพิโรธพระองค์ก็คงได้ผลาญเขาเสียแล้ว. 24 เออ, เขาทั้งหลายได้ประมาทแผ่นดินอันน่าชมนั้น, เขามิได้เชื่อฟังพระวจนะของพระองค์, 25 แต่ได้บ่นในกะโจมของเขา, ไม่ยอมฟังพระสุรเสียงของพระยะโฮวา. 26 พระองค์จึงทรงยกพระหัตถ์ของพระองค์ปฏิญาณว่า, จะให้เขาทั้งหลายล้มตายเสียในป่านั้น, 27 จะให้เผ่าพันธุ์ของเขาล้มวินาศไปในท่ามกลางชนต่างประเทศ, และจะให้เขากระจัดกระจายไปในนานาประเทศ. 28 อนึ่งเขาทั้งหลายได้ไปพัวพันกับบาละพะโอละ, และได้รับประทานเครื่องบูชาของพระที่ไม่มีชีวิต. 29 เช่นนั้นแหละ เขายั่วพระโทโสด้วยการกระทำของเขา; จึงมีโรคห่าอุบัติขึ้นในท่ามกลางพวกเขา, 30 ขณะนั้นฟีนะฮาดก็ลุกขึ้นสำเร็จโทษเขา; แล้วโรคห่าก็หายไป. 31 การนั้นทรงถือว่าเป็นความชอบธรรมของฟีนะฮาดตลอดชั่วอายุนี้และชั่วอายุโน้นสืบๆ ไปเป็นนิตย์. 32 เขากระทำให้พระองค์ทรงเคืองพระทัยที่น้ำพุมะรีบา, จึงมีเหตุร้ายเกิดแก่โมเซเพราะเขา; 33 เพราะเขาได้ฝืนใจโมเซ, แล้วริมฝีปากของท่านได้พูดพลั้งไป. 34 เขาทั้งหลายมิได้ทำร้ายเหล่าชนต่างประเทศ, ตามรับสั่งของพระยะโฮวา, 35 แต่ได้อยู่ปะปนกับชาวต่างประเทศนั้น, หัดประพฤติตามกิจการของเขา, 36 และได้ปฏิบัติรูปเคารพของพวกนั้น, ซึ่งกลับกลายเป็นบ่วงแร้วดักเขาเอง. 37 เออ, มิหนำซ้ำได้พาบุตรชายหญิงของตนมาฆ่าบูชาแก่พวกปีศาจ, 38 และได้กระทำโลหิตของผู้ซึ่งไม่มีผิดให้ไหลออก, เขากระทำแม้จนเลือดบุตรชายบุตรหญิงของเขา, ซึ่งเขาฆ่าบูชารูปเคารพของชาวคะนาอัน; และแผ่นดินนั้นก็อุลามกด้วยโลหิต. 39 ดังนี้จึงเป็นมลทินไป เพราะการประพฤติของตน, และเล่นหญิงโสเภณีเป็นกิจวัตรของเขา. 40 เหตุฉะนั้นพระพิโรธของพระยะโฮวาก็พลุ่งขึ้นต่อพลไพร่ของพระองค์, และทรงเบื่อหน่ายพวกที่เป็นมฤดกของพระองค์. 41 พระองค์ได้ทรงมอบเขาไว้ในมือชาวต่างประเทศ; ให้พวกศัตรูครอบครองเขา. 42 พวกศัตรูได้ข่มเหงเขาด้วย, และเขาต้องตกเข้าไปอยู่ในเงื้อมมือพวกศัตรูนั้น, 43 พระองค์ทรงช่วยเขาเป็นหลายครั้งแล้ว; แต่เขายังได้คิดกบฏขัดขืนพระองค์, เขาต้องตกต่ำลงไปเพราะการอสัตย์อธรรมของตน. 44 ถึงกระนั้นพระองค์ยังทรงทอดพระเนตรดูความยากลำบากของเขา, เมื่อได้สดับเสียงเขาทูลร้องทุกข์: 45 พระองค์ได้ทรงระลึกถึงคำสัญญาไมตรีของพระองค์, และทรงหวนพระทัยพระเมตตาเขาตามพระกรุณาคุณอันบริบูรณ์ของพระองค์. 46 พระองค์ทรงโปรดให้เขาได้รับความเอ็นดูต่อหน้าคนทั้งปวงที่ได้กวาดเขาไปเป็นชะเลยนั้น 47 ข้าแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกข้าพเจ้า, ขอทรงช่วยให้พวกข้าพเจ้ารอด, และทรงรวบรวมพวกข้าพเจ้ามาจากประเทศต่างๆ, เพื่อจะได้สนองพระเดชพระคุณ ออกพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์ ทั้งจะได้ชื่นชมยินดีในการสรรเสริญพระองค์ 48 ความบรมสุขจงมีแก่พระยะโฮวา, พระเจ้าของพวกยิศราเอล, ตั้งแต่อดีตกาลตลอดอนาคตกาล, และให้พลไพร่ทั้งปวงกล่าวว่า, อาเมน. จงยกยอสรรเสริญพระยะโฮวาเถิด. |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society