สุภาษิต 8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระปัญญากำลังส่งพระสุรเสียง, และความเข้าใจกำลังเปล่งสำเนียงมิใช่หรือ? 2 พระปัญญาทรงอยู่ ณ ที่สูงข้างทางเดิน, และที่ชุมทาง; 3 ที่ริมประตูเมือง, ที่ปากประตูเมือง, และที่ตรงทางเข้าประตูเมือง. พระปัญญาส่งพระสุรเสียงก้องกังวาฬว่า, 4 “เหล่ามนุษย์ทั้งปวงเอ๋ย, เราร้องเรียกเจ้า; เสียงของเราเรียกหามนุษย์ทั้งปวง. 5 เหล่าคนโง่ทั้งหลาย, จงหาความเข้าใจในความฉลาด: และเหล่าคนโฉดทั้งหลาย, จงให้ใจของเจ้าเกิดความเข้าใจ. 6 จงฟังเถิด, เพราะเราจะพูดถึงสิ่งที่ดีเลิศ; และเราจะเผยวาจาเป็นสิ่งที่ถูกต้อง. 7 เพราะว่าปากของเราจะกล่าวความจริง; และความชั่วเป็นที่สะอิดสะเอียนต่อริมฝีปากของเรา. 8 วาจาทั้งหมดที่ออกมาจากปากของเราเป็นสุจริตธรรม; ไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่คดโกงหรือหลงผิดในคำเหล่านั้นเลย. 9 ถ้อยคำทั้งสิ้นย่อมประจักษ์แจ้งแก่คนที่เข้าใจแล้ว, และถูกต้องแก่ผู้ที่ได้พบความรู้. 10 จงรับเอาคำสั่งสอนของเรา, มิใช่รับเงิน; และจงรับความรู้ดีกว่าทองคำเนื้อบริสุทธิ์. 11 เพราะว่าปัญญาประเสริฐกว่าทับทิม; และสรรพสิ่งที่มนุษย์พึงปรารถนานั้นไม่มีอะไรจะมาเปรียบปานกับพระปัญญาได้. 12 เราผู้เป็นปัญญาได้ยึดความฉลาดเป็นที่พำนักของเรา, และค้นหาความรู้และสติปัญญา. 13 ความยำเกรงพระยะโฮวาคือการชังความชั่ว: คือความเย่อหยิ่ง, ความยะโส, และการประพฤติชั่ว; และปากพูดให้หลงผิดนั้นเราเกลียดนัก. 14 การให้คำปรึกษาหารือและความรู้ความชำนาญเป็นของเรา; เราเป็นความเข้าใจ; เรามีอานุภาพ. 15 เพราะเรานี้กษัตริย์ทั้งหลายจึงได้เสวยราชย์, และเจ้านายทั้งหลายประสาทความยุตติธรรม. 16 เพราะเรานี้เจ้านายทั้งหลายจึงได้ปกดรอง; ทั้งขุนนาง, และตลอดจนผู้พิพากษาทั้งสิ้นในโลก. 17 เรารักคนทั้งหลายที่รักเรา; และคนเหล่านั้นที่บากบั่นหาเราก็จะพบเรา. 18 ความมั่งคั่งและเกียรติศักดิ์ทั้งหลายอยู่กับเรา; เออ, ความมั่งคั่งและสุจริตธรรมอันถาวรนั้น, 19 ผลของเราดีกว่าทองคำ, เออ, ดียิ่งกว่าทองคำเนื้อบริสุทธิ์; และผลประโยชน์ของเราดียิ่งกว่าเนื้อเงินบริสุทธิ์. 20 เราเดินอยู่ในทางแห่งความชอบธรรม, ในท่ามกลางวิถีทั้งหลายที่ยุตติธรรม. 21 เพื่อเราจะเป็นเหตุให้คนทั้งปวงที่รักเราได้รับสินทรัพย์, และเพื่อเราจะได้บรรจุคลังสมบัติของเขาให้เต็ม 22 “พระยะโฮวาทรงสร้างตัวเราเป็นปฐมแห่งทางการ, ก่อนกิจโบราณอื่นๆ ของพระองค์, 23 เราถูกตั้งไว้แต่อดีตกาล ไม่มีเบื้องต้น, ตั้งแต่ปฐมเดิมก่อนโลกกำเนิด, 24 เมื่อยังไม่มีห้วงน้ำลึก, เราได้เกิดแล้ว; คือเมื่อยังไม่มีน้ำพุนั้น. 25 ก่อนมีภูเขาทั้งหลาย, ก่อนมีเนินทั้งปวงนั้น, เราก็ได้มีกำเนิดแล้ว; 26 ในเมื่อพระองค์ยังมิได้ทรงสร้างโลก, หรือท้องทุ่ง, หรือก่อนผงคลีดินแห่งโลกนี้จะเริมมี. 27 ก่อนทรงจัดเตรียมให้มีฟ้าสวรรค์, เราก็เป็นอยู่ที่นั่นแล้ว: เมื่อพระองค์ทรงสร้างครอบจักรวาลเหมือนห้วงน้ำลึก, 28 เมื่อพระองค์ทรงสร้างท้องฟ้าให้มั่นคงไว้ เบื้องบนน้ำพุทั้งหลายแห่งห้วงน้ำลึกได้ไว้แน่นหนาแล้ว. 29 เมื่อทรงกำจัดแดนทะเล, มิให้น้ำไหลล้ำเกินพระราชกำหนดของพระองค์, เมื่อทรงกำหนดการวางรากพิภพ; 30 ในเวลานั้นเราอยู่ใกล้ชิดกับพระองค์แล้ว, เป็นลูกมือของพระองค์; และเราชื่นชมยินดีทุกวัน. ร่าเริงอยู่เสมอฉะเพาะพระองค์, 31 ร่าเริงอยู่บนพื้นพิภพของพระองค์ และความชื่นชมยินดีของเราก็คลุกคลีอยู่กับพงศ์พันธุ์ของมนุษย์.” 32 “ศิษย์ของเราเอ๋ย, เพราะฉะนั้นจงฟังเราเถิด; เพราะว่าคนทั้งหลายที่ถือรักษาทางทั้งปวงของเราก็เป็นสุข. 33 จงฟังคำสั่งสอนและฉลาดขึ้น; อย่าขันขืนเลย. 34 คนที่ฟังเรา, คนที่เฝ้าคอยอยู่ที่ประตูบ้านของเราถูกวัน, คนที่คอยท่าอยู่ที่กรอบประตูเรือนของเราก็เป็นสุข. 35 เพราะใครที่พบเราก็พบชีวิต, และจะได้ความโปรดปรานจากพระยะโฮวา. 36 แต่ผู้ใดที่กระทำผิดต่อเราได้ทำผิดต่อวิญญาณของตนเอง: บรรดาผู้ที่ชังเราทั้งหมดนั้นก็รักความตาย.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society