สุภาษิต 4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹ ศิษย์ทั้งหลายเอ๋ย, จงฟังโอวาทของผู้ที่เป็นบิดา, และสนใจเพื่อให้รู้ในความเข้าใจ;

² เพราะว่าเราให้หลักคำสอนดีแก่เจ้า; เจ้าอย่าละเลยต่อโอวาทของเรา.

³ เพราะว่าเราได้เป็นบุตรของบิดาเรา, และเป็นบุตรที่รักใคร่คนเดียวของมารดาเรา.

⁴ บิดาได้สอนเรากล่าวว่า: “จงสงวนคำพูดของเราไว้ในใจของเจ้าเถิด; จงรักษาบัญญัติทั้งหลายของเรา, และดำรงชีพอย่างนั้น;

⁵ จงรับเอาพระปัญญา, จงรับเอาความเข้าใจ; อย่าลืม, หรืออย่าเลือนไกลจากระดับคำพูดแห่งปากของเรา;

⁶ อย่าละทิ้งพระปัญญา, และพระปัญญาก็จะพิทักษ์รักษาเจ้าไว้; จงรักพระปัญญา, และพระปัญญาจะบำรุงรักษาเจ้าไว้.

⁷ พระปัญญาเป็นหลักเอก; เพราะฉะนั้นจงรับเอาพระปัญญาให้ได้; เออ, ให้สรรพสิ่งที่เจ้าหาได้นั้นให้มีความเข้าใจอยู่ด้วย,

⁸ จงตีราคาพระปัญญาให้สูง, และพระปัญญาก็จะเลื่อนเจ้าขึ้นสู้ระดับสูง; พระปัญญาจะนำพาเกียรติศักดิ์มาสู่เจ้า, เมื่อเจ้ากลมกลืนอยู่กับพระปัญญา.

⁹ พระปัญญาจะให้คุณมงคลสวมศีรษะเจ้า; พระปัญญาจะนำมงกุฎแห่งความงามมาให้แก่เจ้า.”

¹⁰ ฟังนะ, ศิษย์ของเราเอ๋ย, และจงรับเอาถ้อยคำของเรา; และชีวิตของเจ้าจะยืนนานปี.

¹¹ เราได้สอนเจ้าไปในทางแห่งพระปัญญา; เราได้นำเจ้าไปในทางแห่งความตรง.

¹² เมื่อเจ้าไปไหน, ก้าวเท้าของเจ้าจะไม่ขัดข้อง; และถ้าเจ้าวิ่งไป, เจ้าจะไม่สะดุดล้มลง.

¹³ จงยึดคำสั่งสอนไว้ให้มั่น; อย่าปล่อยเสียเลย: จงรักษาไว้ให้ดี; เพราะว่านั่นคือชีวิตของเจ้า.

¹⁴ อย่าย่างเข้าไปในทางของคนชั่วร้าย, และอย่าเดินในทางของคนบาป.

¹⁵ จงหลีกเสีย, อย่าเข้าใกล้มันเลย; จงหนีไปจากมัน, และผ่านเลยไปเสียเถิด.

¹⁶ เพราะเหล่าร้ายนั้นนอนไม่หลับ, จนกว่าจะได้ทำชั่วเสียก่อน; หากเขามิได้ก่อเหตุให้คนอื่นเสียหาย, เขาก็ไม่เป็นอันหลับอันนอน.

¹⁷ เพราะเขาเสพอาหารอันเนื่องมาจากความชั่วร้าย, และดื่มน้ำองุ่นอันเนื่องมาจากการอำมหิต.

¹⁸ แต่วิถีของผู้ชอบธรรมนั้นเหมือนดังแสงอรุณ, ซึ่งกล้าขึ้นทุกทีจนถึงเที่ยงวัน.

¹⁹ ฝ่ายทางของคนชั่วร้ายเป็นเหมือนความมืดทึบ: เขาไม่รู้ว่าเขาได้สะดุดอะไรเข้า

²⁰ ศิษย์ของเราเอ๋ย, จงสนใจในคำพูดทั้งหลายของเรา; จงเงี่ยหูของเจ้าฟังถ้อยคำของเรา.

²¹ อย่าให้คำนั้นๆ พ้นจากสายตาของเจ้า; จงรักษาไว้ท่ามกลางดวงใจของเจ้า,

²² เพราะว่าคำเหล่านั้นเป็นชีวิตแก่คนทั้งปวงที่พบ, และเป็นสุขภาพแก่ทุกส่วนฝ่ายเนื้อหนังของเขา.

²³ จงรักษาใจของเจ้าไว้ด้วยสุดความเพียรพยายาม: เพราะผลการแห่งกิจต่างๆ ในชีวิตก็เกิดมาจากจิตต์ใจ.

²⁴ จงละทิ้งปากอันพูดดื้อดึงเขวไป, และริมฝีปากที่พูดให้หลงผิดไปนั้นจงกำจัดให้ห่างไกลจากเจ้า.

²⁵ จงให้หน่วยตาของเจ้ามองตรงไปข้างหน้า, และจงให้หนังตาของเจ้าเบิกมองข้างหน้าเจ้า.

²⁶ จงทำทางที่เท้าของเจ้าจะเดินไปให้ราบ, และจงจัดทางเดินทั้งหมดของเจ้าให้เรียบร้อย.

²⁷ อย่าหันเหลียวไปข้างขวาหรือข้างข้าย: จงถอนเท้าของเจ้าออกมาจากทางแห่งความชั่ว.

Lean sinn:

Ceanglaichean taic

Sanasan