ฟีลิปปี 4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เหตุฉะนั้นดูก่อนพวกพี่น้องทั้งหลายของข้าพเจ้า, ผู้เป็นที่รัก ที่ปรารถนา ที่ยินดี และเป็นมงกุฎของข้าพเจ้า พวกที่รักของข้าพเจ้า, จงยั่งยืนมั่นคงในองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด 2 ข้าพเจ้าขอตักเตือนนางยุโอเดีย และข้าพเจ้าขอตักเตือนนางซุนตุเคให้มีจิตต์ใจปรองดองกันในองค์พระผู้เป็นเจ้า. 3 แท้จริงข้าพเจ้าอ้อนวอนท่านผู้เป็นเพื่อนร่วมแอกด้วยกันจริงๆ ให้ช่วยผู้หญิงเหล่านั้น, เพราะว่าเขาได้ทำการในกิตติคุณด้วยกันกับข้าพเจ้าและกับเกลเมด้วย, ทั้งคนอื่นที่เป็นเพื่อนร่วมการด้วยกันกับข้าพเจ้า, ซึ่งมีชื่ออยู่ในหนังสือสำหรับชีวิตนั้น จงโสมนัสยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้า 4 จงโสมนัสยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้าทุกเวลา ข้าพเจ้าขอย้ำอีกทีว่า, จงโสมนัสยินดีเถิด. 5 จงให้ใจอ่อนสุภาพของท่านปรากฏแก่คนทั้งปวง. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ใกล้แล้ว. 6 อย่ากะวนกะวายด้วยสิ่งใดเลย, แต่จงเสนอความปรารถนาของท่านทุกอย่างต่อพระเจ้า โดยการอธิษฐาน กับการขอบพระคุณ. 7 และสันติสุขแห่งพระเจ้า, ซึ่งเหลือที่จะเข้าใจได้, จะคุ้มครองใจและความคิดของท่านทั้งหลายไว้ในพระเยซูคริสต์ 8 ที่สุดนี้, ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, สิ่งใดที่จริง, สิ่งใดที่น่านับถือ, สิ่งใดที่ยุตติธรรม, สิ่งใดที่บริสุทธิ์, สิ่งใดที่น่ารัก, สิ่งใดที่น่าฟัง. คือถ้ามีความดีประการใด, ถ้ามีการน่าสรรเสริญประการใด, ก็จงใคร่ครวญสิ่งเหล่านี้. 9 สิ่งสารพัตรที่ท่านได้เรียนและได้รับไว้และได้ยินและได้เห็นในข้าพเจ้าแล้ว, จงกระทำสิ่งเหล่านั้น และพระเจ้าแห่งสันติสุขจะสถิตอยู่กับท่านทั้งหลาย ทำทุกสิ่งได้โดยพระเยซูคริสต์ 10 แต่ข้าพเจ้ามีความโสมนัสยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างยิ่ง, เพราะว่าบัดนี้ท่านทั้งหลายได้ฟื้นการระลึกถึงข้าพเจ้าขึ้นอีก, ในการนี้ท่านได้คิดถึงข้าพเจ้าก็จริง, แต่หาโอกาสไม่ได้. 11 มิใช่ว่าข้าพเจ้ากล่าวถึงความยากจน ด้วยว่าข้าพเจ้าเรียนรู้มาแล้วว่าข้าพเจ้ามีฐานะอย่างไร, ข้าพเจ้าก็อิ่มใจอยู่อย่างนั้น. 12 ข้าพเจ้ารู้จักที่จะเจียมตัว, และรู้จักที่จะฟุ่มเฟือยด้วย. ข้าพเจ้ารู้จักอาณัติสัญญาของการอิ่มท้อง, และของการอดอยาก ของการฟุ่มเฟือย และของการขัดสนในสิ่งสารพัตรทุกอย่าง. 13 ข้าพเจ้ากระทำทุกสิ่งได้โดยพระเยซูคริสต์ผู้ทรงชูกำลังข้าพเจ้า พระเจ้าจะประทานสิ่งสารพัตรแก่ท่าน 14 ถึงกระนั้นท่านทั้งหลายได้กระทำดีอยู่แล้ว ที่ท่านได้ร่วมความทุกข์ด้วยกันกับข้าพเจ้า. 15 และท่านทั้งหลายชาวฟิลิปปอย, ท่านก็ทราบอยู่แล้วว่า, แรกเริ่มการประกาศกิตติคุณนั้น, เมื่อข้าพเจ้าได้ไปจากมณฑลมากะโดเนีย, ไม่มีคริสตจักรอื่นที่ได้เข้าส่วนร่วมมือกับข้าพเจ้าในการให้ทานและรับทานนั้น เว้นไว้พวกท่านพวกเดียว, 16 เพราะเมื่อข้าพเจ้าขัดสนอยู่ในเมืองเธซะโลนิเก, พวกท่านได้ฝากของมาช่วยมากกว่าหนึ่งครั้ง. 17 มิใช่ว่าข้าพเจ้าจะปรารถนาของให้ของท่านนั้น, แต่ว่าข้าพเจ้าอยากให้ท่านได้รับผลกำไรในบัญชีของท่านมากขึ้น. 18 แต่ข้าพเจ้ามีของสารพัตร, และมีบริบูรณ์อยู่แล้ว ข้าพเจ้าก็อิ่มอยู่เพราะได้รับของซึ่งเอปาฟะโรดีโตได้นำมาจากพวกท่าน, เป็นสุคนธรสอันหอมหวาน, เป็นเครื่องบูชาที่ทรงโปรดและพอพระทัยของพระเจ้า. 19 และพระเจ้าของข้าพเจ้าจะประทานสิ่งสารพัตรตามที่พวกท่านต้องการนั้น จากทรัพย์อันรุ่งเรืองของพระองค์ในพระเยซูคริสต์. 20 ขอให้สง่าราศีจงมีแก่พระเจ้าพระบิดาของเราสืบๆ ไปเป็นนิตย์. อาเมน 21 จงคำนับสิทธิชนในพระเยซูคริสต์ทุกคน. พี่น้องทั้งหลายที่อยู่กับข้าพเจ้าก็ฝากคำคำนับมายังท่านทั้งหลาย. 22 สิทธิชนทั้งปวงฝากคำคำนับมายังท่านทั้งหลาย. มีชาววังกษัตริย์กายซาเป็นต้น 23 ขอให้พระคุณแห่งพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่กับวิญญาณจิตต์ของท่านทั้งหลายเถิด, อาเมน |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society