ฟีเลโมน 1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940ฟิเลโมนได้กระทำให้สิทธิชนชื่นใจ 1 เปาโลผู้ถูกจำจองอยู่เพราะเห็นแก่พระเยซูคริสต์กับติโมเธียวน้องของเรา ฝากจดหมายมาถึงฟิเลโมนผู้เป็นเพื่อนทำการและเป็นที่รักของเรา. 2 และถึงอัปเฟียน้องสาวและอะระคีโปผู้เป็นเพื่อนทหารด้วยกันกับเรา. และถึงคริสตจักรที่อยู่ในบ้านของท่าน 3 ขอให้พระคุณและสันติสุขซึ่งมาจากพระเจ้าพระบิดาของเรา, และจากพระเยซูคริสต์เจ้าดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด 4 ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้าของข้าพเจ้าเสมอ, และในคำอธิษฐานของข้าพเจ้าก็ได้ระลึกถึงท่าน, 5 เพราะได้ยินถึงความรักและความเชื่อของท่าน. ซึ่งท่านมีอยู่ต่อพระเยซูเจ้าและต่อบรรดาสิทธิชน 6 เพื่อการสมาคมในความเชื่อของท่านนั้น จะได้เกิดผลให้สนิทกับพระเยซูคริสต์มากยิ่งขึ้น โดยรู้ถึงความดีทุกอย่างซึ่งมีอยู่ในท่านนั้น. 7 น้องเอ๋ย, เรามีความยินดีและความชูใจเป็นอันมากเพราะเหตุความรักของท่าน. ด้วยว่าท่านได้กระทำให้สิทธิชนชื่นใจ 8 เหตุฉะนั้น, แม้ข้าพเจ้ามีใจกล้าในพระคริสต์อาจบัญชาท่านในข้อความอันสมควรได้. 9 แต่เพราะเห็นแก่ความรัก ข้าพเจ้าจึงใคร่ที่จะวิงวอนท่านดีกว่า. อย่างเปาโลผู้ชราแล้ว, และบัดนี้ถูกจำจองอยู่เพราะเห็นแก่พระเยซูคริสต์ด้วย. 10 ข้าพเจ้าขอวิงวอนท่านเรื่องลูกของข้าพเจ้า. คือโอเนซิโม. ที่ข้าพเจ้าได้มาเป็นลูกคราวที่ถูกจำจองอยู่. 11 โอเนซิโมเมื่อก่อนนั้นหาเป็นประโยชน์แก่ท่านไม่, แต่เดี๋ยวนี้เป็นประโยชน์แก่ท่านและข้าพเจ้าด้วย. 12 ข้าพเจ้าจึงส่งเขาผู้เป็นดวงจิตต์ของข้าพเจ้าทีเดียวกลับไปหาท่านอีก. 13 ข้าพเจ้าใคร่จะหน่วงเขาไว้, เพื่อเขาจะได้ปรนนิบัติข้าพเจ้าแทนท่านในการซึ่งข้าพเจ้าถูกจำจองอยู่เพราะกิตติคุณนั้นแต่ว่านอกจากข้าพเจ้าจะรู้น้ำใจของท่านเสียก่อน. 14 ข้าพเจ้าจะไม่ทำอะไรไปเพื่อคุณการดีของท่านนั้นจะไม่เป็นการขืนใจแต่จะเป็นตามน้ำใจ จงรับโอเนซิโมไว้เหมือนตัวข้าพเจ้าเอง 15 เพราะเหตุนั้นกระมังเขาจึงได้พลัดพรากไปจากท่านสักคราวหนึ่ง, เพื่อท่านจะได้เขากลับคืนเป็นนิตย์มิใช่เป็นทาสต่อไป. 16 แต่ดีกว่าทาสอีก, คือว่าเป็นพี่น้องที่รัก. เขาเป็นที่รักของข้าพเจ้ามาก. แต่เป็นที่รักของท่านมากยิ่งกว่านั้นอีก ทั้งในเนื้อหนังและในองค์พระผู้เป็นเจ้า. 17 เหตุฉะนั้นถ้าท่านถือว่าข้าพเจ้าเป็นเพื่อนร่วมงานของท่าน, จงรับเขาไว้เหมือนรับตัวข้าพเจ้าเอง. 18 ถ้าเขาได้กระทำผิดต่อท่านประการใด. หรือเป็นหนี้อะไรท่าน, ท่านจงคิดเอาจากข้าพเจ้าเถิด. 19 ข้าพเจ้าคือเปาโลได้เขียนลงด้วยมือของข้าพเจ้าเองว่า. “ข้าพเจ้าจะใช้ให้” แต่เรื่องที่ท่านเป็นหนี้ข้าพเจ้าทั้งตัวของท่านด้วยนั้น, ข้าพเจ้าจะไม่อ้างเลย. 20 นี่แน่ะ น้องเอ๋ย. จงให้ข้าพเจ้ายินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะท่านเถิด จงให้ข้าพเจ้าชื่นใจในพระคริสต์ เปาโลมีความไว้ใจว่าฟิเลโมนจะเชื่อฟัง 21 ข้าพเจ้ามีความไว้ใจว่าท่านจะเชื่อฟัง. จึงได้เขียนจดหมายฝากมายังท่าน. เพราะรู้ว่าท่านจะกระทำเกินกว่าที่ข้าพเจ้าพูดอีก. 22 แต่อย่างไรก็ดีขอท่านได้จัดแจงที่พักไว้สำหรับข้าพเจ้าด้วย. เพราะข้าพเจ้าหวังว่าจะไปหาท่านอีกตามคำอธิษฐานของท่าน 23 เอปาฟรัศผู้ถูกจำจองด้วยกันกับข้าพเจ้าเพราะเห็นแก่พระเยซูคริสต์ ฝากคำคำนับมาถึงท่าน 24 และมาระโกกับอาริศตาโค และเดมา และลูกา ผู้เป็นเพื่อนร่วมงานด้วยกันกับข้าพเจ้า ก็ฝากคำคำนับมายังท่านด้วย 25 ขอให้พระคุณของพระเยซูคริสต์เจ้าของเราดำรงอยู่กับวิญญาณจิตต์ของท่านทั้งหลายเถิด. อาเมน. |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society