อาฤธโม 17 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 แลพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 2 “จงบอกแก่พวกยิศราเอลให้เขาทุกคนเอาไม้เท้า, ตามเรือนปู่ย่าตายายของเขา, แต่บรรดาที่เป็นผู้ใหญ่ตามเรือนปู่ย่าตายายของเขาสิบสองอัน, แลให้เขียนชื่อลงที่ไม้เท้าของตนทุกคน. 3 แลเจ้าจงเขียนชื่ออาโรนลงที่ไม้เท้าของเลวี, ด้วยว่าจะมีไม้เท้าอันเดียวสำหรับผู้เป็นหัวหน้าในเรือนปู่ย่าตายายของเขา. 4 แลเอาไม้เท้านั้นไปไว้ในพลับพลาชุมนุมตรงหน้าหีบไมตรีโอวาท, ที่เราเคยสำแดงให้ปรากฏแก่เจ้า. 5 จะเป็น ไปว่าไม้เท้าของคนที่เราจะโปรดเลือกไว้นั้นจะมี, แลเราจะให้หยุดเสียจากเราซึ่งคำบ่นติเตียนของพวกยิศราเอล, ที่เขาได้บ่นติเตียนต่อเรานั้น.” 6 แลโมเซก็สั่งแก่พวกยิศราเอล, แลผู้ใหญ่ทั้งปวงของเขา, ก็เอาไม้เท้าคนละอันมาให้โมเซ, ตามเรือนปู่ย่าตายายของเขาสิบสองอัน, แลไม้เท้าของอาโรนก็อยู่ด้วยไม้เท้าของเขา. 7 แลโมเซก็เอาไม้เท้าทั้งหลายนั้นมาไว้ต่อพระพักตรพระยะโฮวาที่พลับพลา ชุมนุม. 8 ครั้นมาวันพรุ่งโมเซก็เข้าไปในพลับพลาชุมนุม, แลไม้เท้าของอาโรนที่เป็นสำหรับพวกเลวีนั้นมีดอกเบิกบานออกเกิดผล. 9 แลโมเซก็เอาไม้เท้าเหล่านั้นออกมาจากที่ตรงพระพักตรพระยะโฮวา, ให้พวกยิศราเอลดู, แลเขาก็หยิบเอาไม้เท้าของตนทุกคน 10 แลพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, “จงเอาไม้เท้าของอาโรนเข้าไปที่หีบไมตรีโอวาทอีก, จะได้เก็บไว้เป็นของสำคัญต่อคนกบฏเหล่านี้, แลเจ้าจงให้คำบ่นติเตียนนั้นหยุดเสียจากเรา, เพื่อเขาทั้งหลายจะไม่ตาย.” 11 แลโมเซได้ทำเหมือนคำพระยะโฮวาตรัสสั่งแก่เขานั้น. 12 แลพวกยิศราเอลก็กล่าวแก่โมเซว่า, เราทั้งหลายก็ตายฉิบหายเสีย, เราทั้งหลายก็ฉิบหายเสียสิ้น. 13 ผู้ใดที่เข้ามาใกล้พลับพลาพระยะโฮวา, จะตายเสีย, เราทั้งหลายจะฉิบหายเสียสิ้น. |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society