อาฤธโม 15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 2 “จงกล่าวแก่พวกยิศราเอลว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, เมื่อเจ้าทั้งหลายมาถึงแผ่นดิน ที่เราจะให้นั้นแล้ว, 3 ถ้าผู้ใดจะเอาเครื่องบูชาทำด้วยไฟถวายพระยะโฮวา, คือเครื่องเผาครบบูชาหรือเครื่องบูชาสำหรับปฏิญาณตัว, หรือเครื่องบูชาที่เขาสามิภักดิ์เอามา, หรือเครื่องบูชาสำหรับวันประชุมเลี้ยงกันจะกระทำโอชารสอันหอมแก่พระยะโฮวามาจากฝูงโคหรือจากฝูงแกะแลแพะ. 4 ก็ให้ผู้ที่เอาของมาบูชาถวายแก่ยะโฮวานั้น, เอาเครื่องกระยาหารแป้งละเอียดทะนานหนึ่งเจือด้วยน้ำมันทะนานหนึ่งมาด้วย. 5 แลน้ำองุ่นทะนานหนึ่งสำหรับเครื่องบูชาดื่ม, เจ้าจงจัดไว้บูชากับเครื่องเผาครบบูชาสำหรับลูกแกะตัวหนึ่ง. 6 แลแกะตัวผู้ตัวหนึ่ง เจ้าจงจัดเอาแป้งละเอียดสองทะนานเจือด้วยน้ำมันทะนานหนึ่งเป็นเครื่องกระยาหาร. 7 แลเจ้าจงเอาน้ำองุ่นทะนานหนึ่งสำหรับเครื่องบูชาดื่มถวาย, เป็นโอชารสอันหอมแก่พระยะโฮวา. 8 แลเมื่อเจ้าจะจัดเลือกเอาวัวตัวผู้ สำหรับเป็นเครื่องเผาครบบูชา, หรือเป็นเครื่องบูชาปฏิญาณตัว, หรือเครื่องบูชาโมทนาพระคุณแก่ยะโฮวา. 9 ก็ให้เอามากับด้วยวัวตัวผู้นั้น, แป้งละเอียดสามทะนานเจือด้วยน้ำมันทะนานหนึ่งสำหรับเครื่องกระยาหาร. 10 แลเจ้าจงเอาน้ำองุ่นทะนานหนึ่งสำหรับเครื่องบูชาดื่ม, เป็นเครื่องบูชาทำด้วยไฟเป็นโอชารสอันหอมแก่ยะโฮวา. 11 จงให้ทำดังนี้เพราะวัวตัวผู้ตัวหนึ่ง, หรือแกะตัวผู้ตัวหนึ่ง, หรือลูกแกะตัวหนึ่งหรือลูกแพะตัวหนึ่ง. 12 ตามตัวสัตว์มากหรือน้อยที่บูชาก็จงกระทำ ดังนี้แก่สัตว์ทุกตัวนั้น. 13 บรรดาคนที่เกิดในประเทศเมืองนั้นจะกระทำมาดังนี้, เมื่อเขาจะบูชาถวายด้วยไฟเป็นโอชารสอันหอมแก่ยะโฮวา. 14 ถ้าแขกเมืองที่มาอาศัยกับด้วยเจ้าจะใคร่ถวายเครื่องบูชาทำด้วยไฟ, เป็นโอชารสอันหอมแก่ยะโฮวา, ก็ให้เขากระทำเหมือนกันกับเจ้าทั้งหลายอย่างนั้น. 15 จะมีธรรมเนียมอย่างเดียวสำหรับคนชาวเมือง, แลทั้งคนแขกเมืองที่มาอาศัยด้วย, เป็นบัญญัติถาวรทั่วอายุทั้งหลายของเจ้า, เจ้าทั้งหลาย เป็นอย่างไรแขกเมืองก็เป็นอย่างนั้น, ต่อพระพักตรพระยะโฮวา. 16 จะมีบัญญัติแลธรรมเนียมอย่างเดียวสำหรับเจ้าเองแลสำหรับแขกเมืองที่อาศัยอยู่ด้วย.” 17 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 18 “จงกล่าวแก่พวกยิศราเอลว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, เมื่อเจ้าทั้งหลายมาถึงแผ่นดินที่เราจะพาเจ้าให้ไปถึงนั้นแล้ว, 19 ก็จะเป็นไปว่าเมื่อเจ้าทั้งหลายกินเข้าแต่แผ่นดินนั้น, จงทำเครื่องบูชายกขึ้นถวายต่อพระพักตรพระยะโฮวา. 20 เจ้าทั้งหลายจงทำขนมด้วยแป้งเข้าใหม่, เป็นเครื่องบูชาถวายเหมือนอย่างได้ทำเครื่องบูชาด้วยเข้าใหม่ที่ลานนวดเข้ายกขึ้นถวาย. 21 เจ้าทั้งหลายจงเอาแป้งเข้าใหม่, ทำเป็นเครื่องบูชาถวายแก่ยะโฮวา, จงกระทำทั่วตลอดอายุทั้งหลายของเจ้า.” 22 “ถ้าเจ้าทั้งหลายได้ทำผิด, ไม่ได้รักษาคำบัญญัติเหล่านี้ที่พระยะโฮวาได้ตรัสสั่งแก่โมเซ, 23 คือบรรดาถ้อยคำที่พระยะโฮวาได้ตรัสสั่งแก่เจ้าทั้งหลายด้วยมือของโมเซตั้งแต่วันที่พระยะโฮวาตรัสสั่งนั้น. ไปข้างหน้าทั่วอายุทั้งหลายของเจ้า. 24 ก็จะเป็นไปว่าถ้าผู้ใดทำผิดด้วยไม่ทันรู้, แลความผิดนั้นปิดบังจากตาคนทั้งปวงซึ่งประชุมกัน, ก็ให้คนทั้งปวงซึ่งมาประชุมนั้นบูชา ถวายวัวตัวผู้ตัวหนึ่ง, เป็นเครื่องเผาครบบูชาเป็นโอชารสอันหอมแก่ยะโฮวา, กับด้วยเครื่องกระยาหาร, แลเครื่องบูชาดื่มของเขาตามบัญญัติ, แลลูกแพะตัวหนึ่งสำหรับเครื่องบูชาไถ่โทษ. 25 แลปุโรหิตจะกระทำไถ่โทษเพราะคนทั้งปวงที่ประชุมในพวกยิศราเอล, แลพระเจ้าจะโปรดยกโทษเขาเพราะเป็นการผิดไม่ทันรู้, แลเขาทั้งหลายจะพาเครื่องบูชากระทำด้วยไฟแก่ยะโฮวากับเครื่องบูชาไถ่โทษของเขา, มาต่อพระพักตรพระยะโฮวา. 26 แลพระองค์จะโปรดยกโทษคนทั้งปวงในพวกยิศราเอล, แลแขกเมืองที่อาศัยอยู่ท่ามกลางเขาทั้งหลาย, เพราะคนทั้งปวงได้กระทำผิดไม่ทันรู้.” 27 “ถ้าผู้ใดกระทำผิดไม่ทันรู้, ก็ให้ผู้นั้นเอาแพะตัวเมียขวบหนึ่งมาสำหรับไถ่โทษ. 28 แลปุโรหิตจะกระทำไถ่โทษเพราะคนที่ทำผิดไม่ทันรู้, เมื่อเขาทำผิดต่อพระพักตรพระยะโฮวาไม่ทันรู้นั้น, ปุโรหิตจะกระทำไถ่โทษเพราะเขา, แลพระองค์จะโปรดยกโทษนั้น. 29 เจ้าทั้งหลายจะมีบัญญัติอย่างเดียวสำหรับคนทั้งหลายที่กระทำผิดไม่ทันรู้, จะเป็นคนเกิดท่ามกลางพวกยิศราเอลก็ดี, หรือคนแขกเมืองที่มาอาศัยอยู่ด้วยก็ดี. 30 แต่คนที่บังอาจล่วงกระทำผิดจะเป็นคนเกิดในแผ่นดิน, หรือเป็นคนแขกเมืองก็ดี, ผู้นั้นได้ประมาทต่อพระยะโฮวา, ต้องตัดคนนั้นออกเสียจากท่ามกลางพลเมืองของตัว. 31 เพราะเขาได้ประมาทดูหมิ่นคำพระยะโฮวา, เขาได้ หักล่วงพระบัญญัติของพระองค์ต้องตัดชีวิตคนนั้นเสีย, เขาต้องทนโทษการผิดของเขา.” 32 ครั้งเมื่อพวกยิศราเอลอยู่ที่ป่านั้น, เขาก็พบเห็นคนหนึ่งไปเก็บฟืนในวันซะบาโต. 33 แลผู้ที่พบเห็นคนเก็บฟืนนั้น, ก็พาเขามาถึงโมเซแลอาโรน. แลถึงคนทั้งปวงที่ประชุม. 34 แลเขาก็เอาคนนั้นจำไว้ด้วยว่ายังไม่ปรากฎแจ้งว่าจะกระทำอย่างไรกับเขา. 35 แลพระยะโฮวาตรัสสั่งแก่โมเซว่า, “ต้องประหารชีวิตคนนั้นเสียเป็นแน่, ให้คนทั้งปวงที่ประชุมเอาหินขว้างเขาเสียณะที่ข้างนอกกองทัพ.” 36 แลบรรดาคนที่ประชุมก็พาคนนั้นออกมาข้างนอกกองทัพ, เอาหินขว้างเขาให้ตายตามคำพระยะโฮวาตรัสสั่งแก่โมเซ. 37 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 38 “จงกล่าวแก่พวกยิศราเอล, สั่งเขาทั้งหลายให้ทำกรุยรอบชายเสื้อของเขา, แลให้ขลิบตามกรุยเสื้อนั้นด้วยผ้าสีฟ้า. 39 แลกรุยเสื้อนั้นจะเป็นของสำหรับให้เจ้าทั้งหลายแลดู, ให้ระลึกถึงบัญญัติทั้งปวงของพระยะโฮวาจะได้กระทำตาม, แลเพื่อจะไม่ให้เจ้าทั้งหลายกระทำตามชอบใจแลตาของเจ้าทั้งหลายตามซึ่งเคยประพฤติผิดล่วงประเวณีแต่ก่อนนั้นมา. 40 เพื่อเจ้าจะจำแลกระทำตามบรรดาถ้อยคำของเรา, แลเป็นคนบริสุทธิ์แก่พระเจ้าของเจ้า. 41 เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ที่ได้พาเจ้าทั้งหลายออกมาจากประเทศอายฆุบโตจะได้เป็นพระเจ้าของเจ้า, เรายะโฮวาเป็นพระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society