อาฤธโม 13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 2 “เจ้าจงใช้คนไปสืบดูแผ่นดินเมืองคะนาอันที่เราให้แก่พวกยิศราเอลนั้น, จงเอาคนในตระกูลปู่ย่าตายายของเขา, ตระกูลละคนๆ ทุกคนนั้นเป็นผู้ใหญ่ท่ามกลางเขาทั้งหลายให้ไป.” 3 แลโมเซได้ใช้เขาไปจากที่ป่าฟารานตามคำพระยะโฮวาตรัสสั่งนั้น, บรรดาคนเหล่านี้เป็นคนหัวหน้าในพวกยิศราเอล. 4 ชื่อเขาทั้งหลายดังนี้, คือตระกูลรูเบนนั้นซามูอาบุตรซาคูร. 5 แต่ตระกูลซีโมนนั้นซาฟาดบุตรโฮรี. 6 แต่ตระกูลยะฮูดานั้นคาเลบบุตรยะฟูเน. 7 แต่ตระกูลยิซาคารนั้นยิมอาลบุตรโยเซฟ. 8 แต่ตระกูลเอฟรายิมนั้นโฮเซอาบุตรนูน. 9 แต่ตระกูลเบนยามินฟัลตีบุตรราฟู. 10 แต่ตระกูลซะบูโลนนั้นฆาดิเอลบุตรโซดี. 11 แต่ตระกูลโยเซฟคือตระกูลมะนาเซนั้นฆาดบุตรซูซี. 12 แต่ตระกูลดานอามีเอลบุตรฆะมาลี. 13 แต่ตระกูลอาเซรนันสะธูรบุตรมีคาเอล. 14 แต่ตระกูลนัพธาลีฆุนันนาบีบุตรวาพซี. 15 แต่ตระกูลฆาดนั้นฆูเอลบุตรมาคี. 16 นี่แลเป็นชื่อคนทั้งหลายที่โมเซได้ใช้ไปสอดแนมแผ่นดินนั้น, แลโมเซได้ให้โฮเซอาบุตรนูนนั้นชื่อว่ายะโฮซูอะ 17 แลโมเซได้ใช้เขาทั้งหลายไปสอดแนมที่แผ่นดินคะนาอันสั่งแก่เขาทั้งหลายว่า, จงไปตามทางทิศใต้ข้างนี้ขึ้นไปสู่ภูเขา. 18 แลดูแผ่นดินนั้นเป็นอย่างไร, แลคนทั้งปวงที่แผ่นดินนั้นมีกำลังแข็งแรงหรืออ่อนมีผู้คนมากหรือน้อย. 19 แลดูแผ่นดินที่เขานั้นจะดีหรือไม่ดี, แลบ้านเมืองที่เขาอยู่นั้นเป็นอย่างไร, เป็นบ้านเรือนหรือเป็นเมืองมีกำแพงเข้มแข็ง. 20 แลดูที่ดินนั้นเป็นดินอุดมหรือจืดมีป่าไม้หรือเปล่า, แลท่านทั้งหลายจงมีใจกล้าแลเก็บเอาผลไม้ที่แผ่นดินนั้นกลับมาด้วย, เพราะคราวนั้นเป็นเทศกาลผลองุ่นสุก 21 คนเหล่านั้นจึงขึ้นสอดแนมดูแผ่นดินนั้น, ตั้งแต่ป่าซินจนถึงระโฮบทางที่จะไปถึงเมืองฮามัช. 22 แลเขาขึ้นไปทางทิศใต้มาสู่เมืองเฮ็บโรน, แลอะฮีมาน, แลเซขาย, แลธัลมายพวกลูกหลานอะนาคอยู่ที่นั้น, แต่เมืองเฮ็บโรนนี้เขาสร้างมาก่อนเมืองโซอันประเทศอายฆุบโตได้เจ็ดปี. 23 แลเขาทั้งหลายมาถึงที่แห่งหนึ่งมีลำธารชื่อเอศโคล, ที่นั้นเขาตัดเถาองุ่นอันหนึ่งมีพวงผลองุ่น, เอาไม้คานหามมาสองคน, แลเขาเก็บผลทับทิมผลมะเดื่อเทศมาบ้าง. 24 แลเขาได้เรียกลำธารนั้นชื่อเอศโคล, เพราะพวงผลองุ่นที่พวกยิศราเอลตัดมาจากที่นั่น. 25 ครั้นล่วงมาสี่สิบวันแล้วเขาทั้งหลายก็กลับมาจากการสอดแนมแผ่นดิน 26 แลคนเหล่านั้นกลับมาถึงโมเซแลอาโรน, ถึงบรรดาพวกยิศราเอลที่ป่าฟารานที่คาเดศเอาความมาเล่าให้พวกยิศราเอลทั้งหลายฟัง, แลให้เขาดูผลไม้ที่แผ่นดินนั้น. 27 แลเขาก็เล่าให้โมเซฟังว่า, ข้าพเจ้าทั้งหลายได้ไปถึงแผ่นดินเมืองที่ท่านได้ใช้ไปแล้ว, แท้จริงมีน้ำนมแลน้ำผึ้งไหลเป็นบริบูรณ์, แลนี่แหละคือผลไม้ที่แผ่นดินนั้น. 28 แต่ทว่าชนประเทศนั้นมีกำลังมาก, แลเมืองของเขามีกำแพงล้อมรอบโตใหญ่นัก, แลเราทั้งหลายได้เห็นพวกอะนาคอยู่ที่นั่นด้วย. 29 พวกอาเมเล็กอยู่เมืองข้างทิศใต้, แลพวกหิทธี, แลพวกยีบูศ, แลพวกอะโมรีอยู่ที่ภูเขา, แลพวกคะนาอันอยู่ริมทะเลริมแม่น้ำยาระเดน. 30 แลคาเลบก็ได้ประเล้าประโลมใจคนทั้งปวงต่อหน้าโมเซกล่าวว่า, ขอให้เราทั้งหลายขึ้นไปตีเอาเมืองนั้นทีเดียว, เพราะพวกเรามีกำลังอาจทีจะต่อสู้เอาชัยชะนะเขาได้. 31 แต่คนทั้งปวงที่ขึ้นไปสอดแนมด้วยเขาได้กล่าวว่า, เราทั้งหลายไม่อาจขึ้นไปต่อสู้เอาชัยชะนะกับคนเหล่านั้นได้, เพราะเขาทั้งหลายมีกำลังมากกว่าพวกเรา. 32 แลเขาได้กล่าวความชั่วร้าย ต่อแผ่นดินเมืองที่เขาได้ไปสอดแนมนั้นให้พวกยิศราเอลฟัง, ว่าแผ่นดินเมืองที่เราได้ไปสืบดูทั่วตลอดนั้น, เป็นเมืองมักกินคนที่อยู่เมืองนั้น, แลชาวเมืองที่เราเห็นนั้น เป็นคนรูปร่างโตใหญ่นัก. 33 ที่นั่นเราได้เห็นพวกลูกหลานอะนาคที่เป็นคนมีรูปร่างโตใหญ่พวกเราเปรียบกับเขาดูเหมือนตั๊กแตน. |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society