Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

มาระโก 6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 ฝ่าย​พระ​องค์​ได้​เสด็จ​จาก​ที่​นั่น​ไป​ยัง​เมือง​ของ​พระ​องค์, และ​เหล่า​สาวก​ก็​ตาม​พระ​องค์​ไป.

2 เมื่อ​ถึง​วัน​ซะ​บา​โต​แล้ว​พระ​องค์​ทรง​สั่ง​สอน​ใน​ธรรม​ศาลา, และ​คน​เป็น​อัน​มาก​เมื่อ​ได้​ยิน​พระ​องค์​ก็​ประหลาด​ใจ​นัก​พูด​กัน​ว่า, “สิ่ง​เหล่านี้​เกิด​มา​แต่​ไหน, สติ​ปัญญา​ที่​ได้​ประทาน​แก่​ผู้​นี้​เป็น​ปัญญา​อย่าง​ใด, จึง​ทำ​การ​อิทธิฤทธิ์​อย่าง​นี้​สำเร็จ​ได้​ด้วย​มือ​ของ​เขา?

3 คน​นี้​เป็น​ช่าง​ไม้​บุตร​นาง​มา​เรีย​มิใช่​หรือ ยา​โก​โบ, โย​เซ, ยู​ดา, และ​ซี​โมน​เป็น​น้องชาย​มิใช่​หรือ และ​น้องสาว​ของ​เขา​อยู่​ที่นี่​กับ​เรา​มิใช่​หรือ” เขา​ทั้ง​หลาย​จึง​พา​กัน​แห​นึ่ง​ใจ​ใน​พระ​องค์.

4 ฝ่าย​พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “ศาสดา​พยากรณ์​ไม่​ขาด​ความ​นับ​ถือ​เว้น​แต่​ใน​เมือง​ของ​ตน, ท่ามกลาง​ญาติ​พี่​น้อง​ของ​ตน, และ​ใน​เรือน​ของ​ตน.’

5 พระ​องค์​จะ​กระทำ​การ​อิทธิฤทธิ์​ที่​นั่น​หา​มิได้, เว้น​แต่​ได้​วาง​พระ​หัตถ์​ถูกต้อง​คน​เจ็บ​ลาง​คน​ให้​หาย​โรค.

6 พระ​องค์​ก็​ประหลาด​พระทัย​เพราะ​คน​เหล่านั้น​ไม่​ใคร่​จะ​เชื่อ. แล้ว​พระ​องค์​จึง​เสด็จ​ไป​เทศนา​สั่ง​สอน​ทั่ว​บ้าน​ทั่ว​เมือง


ทรง​ใช้​สาวก​ไป​สั่ง​สอน

7 พระ​องค์​ทรง​เรียก​สาวก​สิบ​สอง​คน​มา, แล้ว​ใช้​เขา​ให้​ไป​สั่ง​สอน​พวก​ละ​สอง​คน, ทรง​โปรด​ให้​เขา​มี​อำนาจ​ขับ​ผี​โสโครก​ออก​เสีย​ได้,

8 และ​ตรัส​กำชับ​เขา​ไม่ให้​เอา​อะไร​ไป​ใช้​ตาม​ทาง​เว้น​แต่​ไม้​เท้า​สิ่ง​เดียว, ห้าม​มิ​ให้​เอา​อาหาร​หรือ​ย่าม, หรือ​สตางค์​ใส่​ไถ้​ไป,

9 แต่​สวม​รองเท้า​และ​เสื้อ​ตัว​เดียว​ได้.

10 แล้ว​พระ​องค์​ตรัส​สั่ง​เขา​ว่า, “ถ้า​ไป​แห่ง​ใด, เมื่อ​เข้า​อาศัย​ใน​เรือน​ไหน, ก็​อาศัย​ใน​เรือน​นั้น​กว่า​จะ​ไป​จาก​ที่​นั่น.

11 และ​ถ้า​แห่ง​ไหน​ไม่​ต้อน​รับ​ไม่​ฟัง​ท่าน. เมื่อ​จะ​ไป​จาก​ที่​นั่น จง​สะบัด​ผง​คลี​ใต้​ฝ่า​เท้า​ของ​ท่าน​ออกเป็น​พะยาน​ต่อ​เขา.”

12 ฝ่าย​เหล่า​สาวก​ก็​ออกไป​เทศนา​ประกาศ​ให้​กลับ​ใจ​เสีย​ใหม่.

13 เขา​ได้​ขับ​ผี​ให้​ออก​เสีย​หลาย​ผี, และ​ได้​เอา​น้ำมัน​ทา​คน​เจ็บ​ให้​หาย​โรค​หลาย​คน


โยฮัน​บัพ​ติศ​โต​ถูก​ตัด​ศีรษะ

14 ฝ่าย​กษัตริย์​เฮ​โรด​ได้​ยิน​ถึง​พระ​องค์, เพราะว่า​ชื่อเสียง​ของ​พระ​องค์​ได้​เลื่อง​ลือ​ไป. บาง​คน​พูด​ว่า, “โยฮัน​บัพ​ติศ​โต​เป็น​ขึ้น​มา​จาก​ตาย​แล้ว, เหตุ​ฉะนั้น​จึง​ทำ​การ​อิทธิฤทธิ์​ได้.”

15 แต่​คน​อื่นๆ ว่า​เป็น​เอ​ลี​ยา, และ​คน​อื่นๆ ว่า​เป็น​ศาสดา​พยากรณ์​คน​หนึ่ง, หรือ​เหมือน​คน​หนึ่ง​ใน​พวก​ศาสดา​พยากรณ์.

16 ฝ่าย​เฮ​โรด​เมื่อ​ทรง​ฟัง​แล้ว​จึง​ตรัส​ว่า, “คือ​โย​ฮัน​นั้น​เอง​ที่​เรา​ได้​ตัด​ศีรษะ​เสีย, ท่าน​ได้​เป็น​ขึ้นมา​จาก​ตาย.”

17 ด้วย​ว่า​กษัตริย์​เฮ​โรด​ได้​ใช้​คน​ไป​จับ​โยฮัน​ล่าม​โซ่​ขัง​ไว้​ใน​คุก, เพราะ​เห็น​แก่​นาง​เฮ​โร​เดีย​ภรรยาฟี​ลิป​น้องชาย, ด้วย​เฮ​โรด​ได้​รับ​นาง​นั้น​เป็น​ภรรยา​ของ​ตน.

18 เพราะ​โยฮัน​ได้​เคย​ทูล​เฮ​โรด​ว่า. “ท่าน​ไม่​ควร​รับ​ภรรยา​ของ​น้อง​มา​เป็น​ภรรยา​ของ​ตน.”

19 นาง​เฮ​โร​เดีย​จึง​ผูก​พยาบาท​โย​ฮัน​และ​ปรารถนา​จะ​ฆ่า​เสีย แต่​ฆ่า​ไม่ได้,

20 เพราะ​เฮ​โรด​ยำ​เกรง​โยฮัน​ด้วย​รู้​ว่า​ท่าน​เป็น​คน​สัตย์​ซื่อ​และ​บริสุทธิ์, เฮ​โรด​จึง​ได้​ป้องกัน​ไว้. เมื่อ​เฮ​โรด​ได้​ยิน​คำ​สั่ง​สอน​ของ​ท่าน​ก็​ทำ​ให้​ฉงน​สนเท่ห์​นัก, แต่​ก็​ยัง​ยินดี​อยาก​ฟัง.

21 ครั้น​อยู่​มา​วัน​หนึ่ง​เป็น​โอกาส​ดี คือ​เป็น​วัน​กำเนิด​ของ​เฮ​โรด, เฮ​โรด​ให้​จัดการ​เลี้ยง​ขุน​นาง​กับ​นายทหาร​ชั้น​ผู้ใหญ่ และ​คน​สำคัญๆ ทั้ง​ปวง​ใน​แขวงฆา​ลิ​ลาย.

22 เมื่อ​บุตรี​ของ​นาง​เฮ​โร​เดีย​เข้า​มา​เต้นรำ​ทำ​ให้​กษัตริย์​เฮ​โรด​และ​ขุน​นาง​ทั้ง​ปวง​ซึ่ง​นั่ง​รับประทาน​อยู่​ด้วย​กัน​นั้น​ชอบ​ใจ, กษัตริย์​จึง​ตรัส​กับ​หญิง​สาว​นั้น​ว่า, “เจ้า​จะ​ขอ​สิ่ง​ใด​เรา​จะ​ให้​สิ่ง​นั้น.”

23 และ​กษัตริย์​จึง​ปฏิญาณ​ตัว​ไว้​ว่า, “เจ้า​จะ​ขอ​สิ่ง​ใด​จาก​เรา, เรา​จะ​ให้​สิ่ง​นั้น​จน​ถึง​กิ่ง​ราช​สมบัติ.”

24 หญิง​สาว​นั้น​จึง​ออกไป​ถาม​มารดา​ว่า, “ฉัน​จะ​ขอ​สิ่ง​ใด​ดี?” มารดา​จึง​บอก​ว่า, “จง​ขอ​ศีรษะ​โย​ฮัน​บัพ​ติศ​โต​เถิด.”

25 ใน​ทันใด​นั้น​หญิง​สาว​ก็​รีบ​เข้า​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​ทูล​ว่า, “หม่อม​ฉัน​ขอ​ประทาน​ศีรษะ​โย​ฮัน​บัพ​ติศ​โต​ใส่​ถาด​เข้า​มา​ให้​หม่อม​ฉัน​เดี๋ยวนี้.”

26 กษัตริย์​เป็น​ทุกข์​นัก, แต่​เพราะ​เหตุ​ได้​ปฏิญาณ​ตัว​ไว้ และ​เพราะ​เห็น​แก่​หน้า​คน​ทั้ง​ปวง​ซึ่ง​นั่ง​อยู่​พร้อม​กัน​นั้น​ก็​ขัด​ไม่ได้.

27 ในขณะ​นั้น​กษัตริย์​จึง​สั่ง​เพ็ชฌ​ฆาต​ให้​ไป​ตัด​ศีรษะ​โยฮัน​มา, เพ็ชฌ​ฆาต​ก็​ไป​ตัด​ศีรษะ​โย​ฮัน​ใน​คุก

28 ใส่​ถาด​มา​ให้แก่​หญิง​สาว​นั้น, หญิง​สาว​นั้น​ก็​เอา​ไป​ให้แก่​มารดา.

29 เมื่อ​ศิษย์​ของ​โย​ฮัน​รู้​เหตุ​แล้ว ก็​พา​กัน​มา​ยก​ศพ​ของ​ท่าน​ไป​ฝัง​ไว้​ใน​อุโมงค์


ขนม​ปัง​ห้า​อัน​กับ​ปลา​สอง​ตัว

30 ฝ่าย​อัคร​สาวก​มา​หา​พระ​เยซู​พร้อม​กัน, และ​ได้​ทูล​ถึง​บรรดา​การ​ซึ่ง​เขา​ได้​กระทำ​และ​ได้​สั่ง​สอน.

31 แล้ว​พระ​องค์​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​ไป​หา​ที่​สงัด​หยุด​พัก​หาย​เหนื่อย​สัก​หน่อย​หนึ่ง, “เพราะว่า​มี​คน​ไป​มา​เป็น​อัน​มาก​จน​ไม่​มี​เวลา​ว่าง​จะ​รับประทาน​อาหาร​ได้.

32 พระ​องค์​จึง​เสด็จ​ลง​เรือ​กับ​สาวก​พวก​เดียว​ไป​ยัง​ที่​สงัด.

33 เมื่อ​คน​ทั้ง​ปวง​ได้​เห็น​พระ​องค์​กับ​สาวก​ไป​นั้น, มี​หลาย​คน​รู้จัก​พระ​องค์. จึง​พา​กัน​ออก​จาก​บ้าน​เมือง​ทั้ง​ปวง​ไป​ถึง​ก่อน.

34 ครั้น​พระ​เยซู​เสด็จ​มาถึง​แล้ว, ก็​ได้​เห็น​ประชาชน​หมู่​ใหญ่, พระ​องค์​ก็​ทรง​พระ​กรุณา​แก่​เขา, เพราะว่า​เขา​เป็น​เหมือน​ฝูง​แกะ​ไม่​มี​ผู้​เลี้ยง​พระ​องค์​จึง​สั่ง​สอน​เขา​เป็น​หลาย​ข้อ​หลาย​ประการ.

35 เมื่อ​เวลา​ล่วง​ไป​เกือบจะ​หมด​วัน​แล้ว​เหล่า​สาวก​มา​ทูล​ว่า, “ที่นี่​กันดาร​อาหาร​นัก, และ​บัดนี้​เวลา​ก็​ล่วง​ไป​เกือบจะ​หมด​วัน​แล้ว,

36 ขอ​พระ​องค์​ให้​ประชาชน​ไป​เสีย​เถิด, เพื่อ​เขา​จะ​ได้​ไป​ซื้อ​อาหาร​กิน​ตาม​บ้าน​ไร่​บ้าน​นา​ที่​อยู่​แถบ​นี้.”

37 แต่​พระ​องค์​ตรัส​ตอบ​แก่​เหล่า​สาวก​ว่า, “พวก​ท่าน​จง​เลี้ยง​เขา​เถิด.” เขา​ทูล​พระ​องค์​ว่า, “จะ​ให้​พวก​ข้าพ​เจ้า​ไป​ซื้อ​อาหาร​สัก​สอง​ร้อย​บาท​ให้​เขา​กิน​หรือ”

38 พระ​องค์​ตรัส​ถาม​เขา​ว่า, “พวก​ท่าน​มี​ขนม​ปัง​อยู่​กี่​อัน? ไป​ดู​เถิด.” เมื่อ​รู้​แล้ว​เขา​ทูล​ว่า มี​ขนม​ปัง​ห้า​อัน​กับ​ปลา​สอง​ตัว.

39 พระ​องค์​จึง​สั่ง​เหล่า​สาวก​ให้​จัด​คน​ทั้ง​ปวง​ให้​นั่ง​รวม​กัน​ที่​หญ้า​สด​เป็น​หมู่ๆ.

40 ประชาชน​ก็​ได้​นั่ง​รวมกัน​เป็น​หมู่ๆ, หมู่​ละ​ร้อย​บ้าง, ห้า​สิบ​บ้าง.

41 พระ​องค์​จึง​ทรง​รับ​ขนม​ปัง​ห้า​อัน​กับ​ปลา​สอง​ตัว, เงย​พระ​พักตร​ดู​ท้อง​ฟ้า​ขอ​พร, แล้ว​หัก​ขนม​ปัง​นั้น​ส่ง​ให้​เหล่า​สาวก​ให้​เขา​แจก​แก่​คน​ทั้ง​ปวง, และ​ปลา​สอง​ตัว​นั้น พระ​องค์​ก็​ทรง​แบ่ง​ให้​ทั่ว​กัน​ด้วย.

42 เขา​ก็​กิน​อิ่ม​ทุก​คน.

43 ฝ่าย​เศษ​ขนม​ปัง​และ​ปลา​ที่​เหลือ​นั้น เขา​เก็บ​ได้​สิบ​สอง​กะ​บุง​เต็ม.

44 จำนวน​คน​ที่​กิน​ขนม​ปัง​นั้น​นับ​แต่​ผู้ชาย​ประมาณ​ได้​ห้า​พัน​คน


พระ​องค์​เสด็จ​ดำเนิน​บน​น้ำ​ทะเล

45 ใน​ทันใด​นั้น​เมื่อ​พระ​องค์​กำลัง​ให้​ประชาชน​ไป, พระ​องค์​ได้​ให้​เหล่า​สาวก​ลง​เรือ​ข้าม​ไป​ยัง​เมือง​เบธ​ซา​ยะ​ดา​ก่อน. เมื่อ​ให้​ประชาชน​ไป​หมด​แล้ว,

46 พระ​องค์​ได้​เสด็จ​ขึ้น​ภูเขา​เพื่อ​จะ​อธิษฐาน​ที่​นั่น.

47 เมื่อ​ค่ำ​ลง​แล้ว​เรือ​ของ​เหล่า​สาวก​อยู่​กลาง​ทะเล ส่วน​พระ​องค์​อยู่​บน​ฝั่ง​แต่​ผู้​เดียว.

48 แล้ว​พระ​องค์​ทอด​พระ​เนตร​เห็น​เหล่า​สาวก​ตี​กระเชียง​ลำบาก​เพราะ​ทวน​ลม​อยู่ ครั้น​เวลา​สาม​ยาม​เศษ​พระ​องค์​จึง​เสด็จ​ดำเนิน​บน​น้ำ​ทะเล​ไป​หา​เหล่า​สาวก. และ​พระ​องค์​ทรง​ตั้ง​พระทัย​ว่า​จะ​ดำเนิน​พ้น​เขา​ไป,

49 แต่​เมื่อ​เหล่า​สาวก​เห็น​พระ​องค์​ทรง​ดำเนิน​บน​ทะเล​เขา​สำคัญ​ว่า​ผี, แล้ว​พา​กัน​ร้อง​อึง​ไป

50 เพราะว่า​ทุก​คน​เห็น​แล้ว​ก็​ตกใจ. แต่​ใน​ทันใด​นั้น​พระ​องค์​ออก​พระ​โอษฐ์​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “จง​ชื่น​ใจ​เถิด, คือ​เรา​เอง, อย่า​กลัว​เลย.”

51 พระ​องค์​จึง​เสด็จ​ขึ้น​ไป​หา​เขา​บน​เรือ, แล้ว​ลม​ก็​สงบ​เงียบ​ลง.

52 เหล่า​สาวก​ก็​ประหลาด​อัศจรรย์​ใจ​เหลือ​ประมาณ, เพราะว่า​เรื่อง​ขนม​ปัง​นั้น​เขา​ยัง​ไม่​เข้าใจ, แต่​ใจ​เขา​ยัง​แข็ง​กะด้าง​อยู่

53 ครั้น​ข้าม​ฟาก​ไป​แล้ว, เขา​จอด​เรือ​ที่​แขวง​เฆ็น​เน​ซา​เร็ต.

54 เมื่อ​ขึ้น​จาก​เรือ​แล้ว​คน​ทั้ง​ปวง​ก็​รู้จัก​พระ​องค์​กัน​ที,

55 และ​เขา​รีบ​ไป​ทั่ว​ตลอด​แว่น​แคว้น​ล้อม​รอบ เอา​คน​เจ็บ​ใส่​เตียง​หาม​มายัง​ตำบล​ที่​เขา​ได้​ยิน​ข่าว​ว่า​พระ​องค์​อยู่​นั้น.

56 แล้ว​พระ​องค์​เสด็จ​ไป​ใน​บ้าน​เมือง​ไร่​นา​ใดๆ, เขา​ก็​เอา​คน​เจ็บ​มา​วาง​ตาม​ถนน​หนทาง, ทูล​ขอ​พระ​องค์​โปรด​ให้​คน​เจ็บ​ถูกต้อง​แต่​ชาย​เสื้อ​ของ​พระ​องค์, และ​ผู้ใด​ได้​ถูก​ต้อง​แล้ว​ก็​หาย​โรค​สิ้น​ทุก​คน

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society

Thailand Bible Society
Lean sinn:



Sanasan