มาลาคี 3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, “ดูนะ, เราจะใช้ทูตของเราออกไป, และเขาจะจัดแจงหนทางไว้ล่วงหน้าเรา, และพระยะโฮวาที่เจ้าทั้งหลายถามถึงนั้น, จะเสด็จมายังวิหารของพระองค์โดยเร็วพลัน, ทูตนั้นก็คือทูตตามความที่บ่งไว้ ในสันถวไมตรี, ซึ่งเจ้าทั้งหลายพึงพอใจนั้น, ดูเถอะ, เขาคงจะมา. 2 แต่ผู้ใดจะรอหน้าอยู่ได้ในวันที่พระองค์เสด็จมา, และผู้ใดจะผะเชิญหน้าอยู่ได้เมื่อพระองค์มาปรากฏพระกาย, เพราะว่าพระองค์เป็นประดุจดังไฟถลุงแร่และสบู่ของช่างซักฟอก, 3 และพระองค์จะนั่งลงเหมือนช่างหลอมช่างถลุงเงิน. พระองค์จะถลุงลูกชายทั้งหลายของพวกเลวีดุจดังถลุงทองและเงินเพื่อเขาทั้งหลายจะถวายเครื่องบูชาแก่พระยะโฮวาด้วยน้ำใสใจบริสุทธิ์. 4 เมื่อนั้นเครื่องบูชาถวายของยะฮูดาและของยะรูซาเลม, จะเป็นที่ชอบพระทัยพระยะโฮวาเหมือนอย่างในกาลก่อน, เหมือนเมื่อปีที่ล่วงพ้นมาแล้วๆนั้น.” 5 พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, “เราจะเข้ามาใกล้เจ้าทั้งหลายเพื่อพิจารณาพิพากษา, และจะเป็นพะยานพร้อมกับหลักฐานปรักปรำนักกลมารยา, และคนผิดประเวณีชายหญิง, คนทวนสบถและคนกดค่าจ้างลูกจ้าง, คนข่มเหงแม่หม้ายและลูกกำพร้า,คนเบียดบังแขกเมืองและคนไม่ยำเกรงเรา.” 6 “แม้นเรายะโฮวา, ไม่กลับกลอก, เจ้าทั้งหลายผู้เป็นวงศ์วานของยาโคบจึงมิได้ถูกทำลายเสียก็ตาม; 7 ถึงกระนั้นเจ้าทั้งหลายก็ยังได้ไถลออกไปนอกคำสั่งสอนของเรา, ตั้งแต่ครั้งสมัยบรรพบุรุษของเจ้าเรื่อยมา, และไม่ได้ถือรักษาไว้เลย.” พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสต่อไปว่า, “จงกลับมาหาเราเสียเถอะ, และเราจะกลับไปหาเจ้าทั้งหลาย; แต่เจ้าทั้งหลายว่า, ‘เราจะกลับไปหาพระองค์ในเรื่องอะไรกัน? 8 ควรหรือที่มนุษย์จะฉ้อโกงพระเจ้า? แต่เจ้าทั้งหลายได้ฉ้อโกงเรา. แล้วเจ้าทั้งหลายว่า, ‘เราได้ฉ้อโกงพระองค์ในสิ่งไรกัน?’ ก็ในส่วนสิบชักหนึ่งและในเครื่องถวายบูชานะซี! 9 เจ้าทั้งหลายต้องถูกแช่งด้วยคำแช่ง, เพราะเจ้าทั้งหลายทั่วทั้งเมืองได้ฉ้อโกงเรา! 10 พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสต่อไปว่า, “จงเอาบรรดาส่วนสิบชักหนึ่งนั้นมาส่ำสมไว้ในคลัง, เพื่อจะมีโภชนาหารไว้ในวิหารของเรา, และจงมาลองดูเราในเรื่องนี้, ดูทีหรือว่า, เราจะเปิดบัญชรท้องฟ้าให้เจ้าและเทพรให้แก่เจ้าจนเกินความต้องการหรือไม่.” 11 พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสต่อไปว่า, “แล้วเราจะกีดกันผู้สังหารไว้ให้เจ้า, เพื่อมันจะไม่มาทำลายธัญญาหารอันเป็นผลแห่งพื้นดินของเจ้า, และจะไม่ให้เถาองุ่นในสวนของเจ้านั้นเป็นหมัน.” พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสต่อไปว่า, 12 “บรรดาประเทศทั้งปวงจะพากันเรียกเจ้าว่าคนมีสุข, ด้วยว่าเมืองเจ้าจะเป็นเมืองที่น่าพึงใจจะอยู่.” พระยะโฮวาจอมพลโยธาได้ตรัสไว้ดังนั้น 13 พระยะโฮวาตรัสว่า, “เจ้าทั้งหลายได้กล่าวคำมิดีมิร้ายใส่เรา; แต่เจ้าทั้งหลายว่า, ‘เราได้กล่าวอะไรใส่ร้ายพระองค์?’ 14 ก็เจ้าทั้งหลายว่า ‘ปรนนิบัติพระเจ้าก็เป็นการไร้ประโยชน์, และที่เราถือรักษาบัญญัติของพระองค์, และที่เราได้ดำเนินต่อพระพักตรพระยะโฮวาจอมพลโยธาด้วยเจียมใจก็เกิดผลเกิดประโยชน์อะไรกัน? 15 บัดนี้เราขอชมคนจองหองว่าเป็นคนมีสุข, และคนประพฤติการชั่วก็ตั้งตัวได้, ทั้งคนที่ลองดีพระเจ้าก็ปลอดภัย! ’ ” 16 ในครั้งนั้นคนทั้งหลายที่ได้กลัวเกรงพระยะโฮวาก็ได้พลอยพูดเช่นนั้นด้วย, และพระยะโฮวาได้ทรงสดับ; แล้วจึงมีหนังสือบันทึกความจำ, มีนามคนทั้งหลายที่ได้ยำเกรงพระยะโฮวา, และที่ได้ระลึกถึงพระนามของพระองค์นั้นบันทึกลงต่อพักตรพระองค์. 17 พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสว่า, “ในวันที่เราจะเก็บรวบรวมสมบัติของเราไว้นั้น, เขาทั้งหลายก็จะเป็นคนของเรา, และเราจะเมตตาเขาเหมือนอย่างพ่อได้เมตตาลูก, ลูกคนที่ได้ปรนนิบัติพ่อนั้น. 18 และเจ้าทั้งหลายก็จะเห็นความแตกต่างระหว่างคนชอบธรรมและคนชั่ว, ระหว่างคนปรนนิบัติพระยะโฮวาและคนไม่ปรนนิบัติพระยะโฮวา.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society