เลวีนิติ 7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 “และนี้เป็นบัญญัติของเครื่องบูชาไถ่ความผิดเป็นของบริสุทธิ์อย่างยิ่ง. 2 ในที่เคยฆ่าสัตว์สำหรับเผาบูชา, ให้ฆ่าสัตว์สำหรับไถ่ความผิดในที่นั้น, และโลหิตสัตว์นั้นให้เขาประพรมข้างแท่นรอบ. 3 และให้เขาเอามันของสัตว์นั้นถวายบูชา; แต่หางกับมันที่ติดอยู่กับเครื่องใน, 4 และไข่ดันทั้งสองกับมันที่ติดอยู่ด้วย, และพังผืดที่อยู่เหนือตับเหนือไข่ดันทั้งสองนั้นเขาจะเอาออกเสีย. 5 และให้ปุโรหิตเผาเสียบนแท่น, เป็นเครื่องบูชากระทำด้วยไฟถวายแก่พระยะโฮวา: เป็นเครื่องบูชาไถ่ความผิด. 6 ผู้ชายทั้งหลายในพวกปุโรหิตจะกินแต่ของเหล่านี้; เขาจะกินในที่บริสุทธิ์เป็นของบริสุทธิ์อย่างยิ่ง. 7 ในเครื่องบูชาสำหรับไถ่โทษนั้นทำอย่างไร, ในเครื่องบูชาสำหรับไถ่ความผิดก็ให้ทำอย่างนั้น; ปุโรหิตที่กระทำการบูชาจะได้ของที่เขาบูชานั้น. 8 ปุโรหิตผู้ใดรับเครื่องบูชาของผู้อื่นไว้กระทำ, จะได้หนังของสัตว์ที่บูชาถวายนั้นเป็นของตน. 9 บรรดาเครื่องกระยาหารที่ปิ้งในเตาไฟ, และของทั้งปวงที่ทอดและต้มจะได้แก่ปุโรหิตที่รับกระทำบูชานั้น. 10 บรรดาเครื่องกระยาหารที่เจือด้วยน้ำมัน, และปราศจากน้ำมัน, จะได้แก่ลูกชายทั้งหลายของอาโรนทั่วกัน 11 “นี้เป็นบัญญัติของเครื่องบูชาสำหรับโมทนาพระคุณที่จะถวายแก่พระยะโฮวา. 12 ถ้าเขาจะกระทำบูชาถวายเป็นที่สรรเสริญพระคุณ, ก็ให้ผู้นั้นเอาขนมเจือด้วยน้ำมัน, และขนมที่ไม่ใส่เชื้อแต่ทำด้วยน้ำมัน, และขนมทำด้วยแป้งอันละเอียดเจือด้วยน้ำมันที่ปิ้งแห้งแล้ว, มาบูชาถวายกับเครื่องสรรเสริญพระคุณนั้น. 13 นอกจากขนมเหล่านี้ให้เขาบูชาถวายขนมที่ใส่เชื้อ, กับด้วยเครื่องบูชาสำหรับโมทนาพระคุณนั้นด้วย. 14 แต่ของเหล่านี้ให้เผาบูชาถวายส่วนหนึ่ง, เป็นเครื่องบูชายกถวายแก่พระยะโฮวา, และจะได้แก่ปุโรหิตผู้ที่ประพรมโลหิตของเครื่องบูชาสำหรับโมทนาพระคุณนั้น 15 “และเนื้อของเครื่องบูชาโมทนาพระคุณนั้น, เขาจะต้องกินเสียในวันที่กระทำบูชา จะไม่ให้ค้างอยู่จนวันรุ่ง ขึ้น. 16 ถ้าผู้ใดทำบูชาสำหรับปฏิญาณตัว, ก็จงกินของเหล่านั้นในวันที่บูชานั้น; ถ้าเหลืออยู่จะกินในวันรุ่งขึ้นก็ได้. 17 ถ้าเหลืออยู่จนวันที่สามจงเผาไฟเสีย. 18 ถ้าปุโรหิตจะกินเนื้อของสัตว์บูชาสำหรับโมทนาพระคุณในวันที่สาม, พระเจ้าจะไม่รับและไม่โปรดแก่ผู้ที่กระทำบูชานั้น: จะเป็นของที่พึงเกลียด, และผู้ที่จะกินนั้นจะต้องรับโทษของตน 19 “ถ้าเนื้อสัตว์นั้นจะถูกต้องของไม่สะอาด, จะไม่ให้กินจะต้องเผาเสียด้วยไฟ; แต่เนื้อที่สะอาดนั้นผู้ที่สะอาดก็กินได้. 20 ถ้าผู้ใดกินเนื้อสัตว์ที่บูชาสำหรับโมทนาพระคุณถวายแก่พระยะโฮวาเมื่อยังเป็นมลทินอยู่, ผู้นั้นจะต้องตัดออกเสียจากพรรคพวกของตน. 21 ถ้าผู้ใดจะถูกต้องของที่ไม่สะอาดคือของๆ คนก็ดี, หรือของๆ สัตว์ก็ดี, หรือของโสโครกสิ่งหนึ่งสิ่งใด, แล้วมากินเนื้อสัตว์สำหรับโมทนาพระคุณถวายแก่พระยะโฮวา, ผู้นั้นจะต้องตัดขาดจากพรรคพวกของตน.’ ” 22 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 23 “จงบอกแก่พวกยิศราเอลว่า, ‘ท่านทั้งหลายอย่ากินมันเลย: คือมันของตัวโค หรือแกะหรือแพะ, 24 และมันของสัตว์ที่ตายเอง, หรือมันของสัตว์ที่สัตว์ร้ายกัดฉีกเสีย, จะใช้ในการอื่นได้แต่อย่ากินแต่มันนั้นเลย. 25 เพราะว่าผู้ใดกินมันของสัตว์ที่สำหรับกระทำบูชาเผาด้วยไฟถวายแก่พระยะโฮวา, ผู้นั้นจะต้องตัดขาดจากพรรคพวกของตน. 26 แต่เลือดของสัตว์นั้นอย่าได้กินเลย, คือเลือดเป็ดไก่หรือสัตว์บ้านของท่าน. 27 ถ้าผู้ใดกินเลือดของสัตว์ใดๆ ผู้นั้นจะต้องตัดขาดจากพรรคพวกของตน.’ ” 28 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 29 “จงพูดแก่พวกยิศราเอลว่า, ‘ถ้าผู้ใดกระทำการบูชาสำหรับโมทนาพระคุณถวายแก่พระยะโฮวา, ก็ให้ผู้นั้นพาเอาเครื่องบูชาสำหรับโมทนาพระคุณนั้นมาต่อพระพักตรพระยะโฮวา, 30 ให้เขาพาเอาของเผาบูชาแก่พระยะโฮวาด้วยมือของตัวเอง: คือมันกับเนื้ออกจะได้ยกขึ้นถวายต่อพระพักตรพระยะโฮวา. 31 ปุโรหิตจะเอามันนั้นเผาบูชาบนแท่น แต่เนื้ออกนั้นจะเป็นของ ๆ อาโรน, และบุตรชายทั้งหลายของอาโรน. 32 ขาหน้าข้างขวาของสัตว์บูชาสำหรับโมทนาพระคุณจะให้แก่ปุโรหิต. 33 ขาหน้าข้างขวานั้นจะได้แก่บุตรชายของอาโรน, ที่ได้บูชาโลหิตและมันของสัตว์สำหรับโมทนาพระคุณ. 34 เพราะเนื้ออกและขาหน้าที่ยกขึ้นถวายของพวกยิศราเอลนั้นเราได้คัดออกจากเครื่องโมทนาพระคุณของเขา, และให้แก่อาโรนผู้ปุโรหิตและบุตร ชายทั้งหลายของอาโรน: เป็นบัญญัติสืบไปเป็นนิตย์ทามกลางพวกยิศราเอล.’ ” 35 “นี้เป็นใจความในการชะโลมของอาโรน, และบุตรชายทั้งหลายของอาโรนด้วยเครื่องบูชากระทำด้วยไฟถวายแก่พระยะโฮวา, ในวันที่เขาจะถวายตัวแก่พระยะโฮวา, ในการปรนนิบัติของปุโรหิต. 36 ที่พระยะโฮวาได้ตรัสสั่งไว้แก่พวกยิศราเอล, ในวันที่พระองค์ได้ตั้งชะโลมปุโรหิตนั้นเป็นบัญญัติสืบไปชั่วอายุทั้งหลายของเขา 37 “นี้เป็นบัญญัติของเครื่องเผาบูชา, และของเครื่องกระยาหารถวาย, และของเครื่องบูชาไถ่โทษ, และของเครื่องบูชาไถ่ความผิด, และของเครื่องบูชาตั้งชะโลม, และของเครื่องบูชาโมทนาพระคุณ, 38 ที่พระยะโฮวาตรัสสั่งแก่โมเซที่ภูเขาซีนายในวันที่พระองค์ได้ทรงบัญญัติแก่พวกยิศราเอล, ให้ทำเครื่องบูชาถวายแก่พระยะโฮวา ที่ป่าริมภูเขาซีนายนั้น.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society