เลวีนิติ 5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 “ถ้าผู้ใดกระทำผิดด้วยได้ยินคำสาบานตัวเป็นพะยาน, เบิกความได้เห็นหรือได้รู้, ถ้าไม่กล่าวความจริง, ผู้นั้นก็จะมีโทษ. 2 หรือถ้าผู้ใดจะถูกของไม่สะอาดจะเป็นซากสัตว์ที่ไม่สะอาด, หรือซากสัตว์บ้านที่ไม่สะอาด, หรือซากสัตว์ที่เลื้อยคลานและไม่ทันรู้, คนนั้นจะเป็นมลทินและมีโทษ. 3 หรือถ้าผู้นั้นจะถูกต้องของคนที่ไม่สะอาด, เป็นของจะให้เป็นมลทิน, และไม่ทันรู้, เมื่อรู้แล้วผู้นั้นจะมีโทษ. 4 หรือถ้าผู้ใดกล่าวคำสาบานเผลอด้วยริมฝีปากว่า, จะกระทำชั่วหรือกระทำดี, จะเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่คนจะปฏิญาณด้วยคำสาบาน, และไม่ทันรู้, เมื่อเขารู้แล้วจะมีโทษในสิ่งนั้น. 5 ครั้นเมื่อผู้นั้นมีโทษในสิ่งนั้นฉะนี้แล้ว, ก็ให้เขารับสารภาพว่า, ตัวได้กระทำผิดดังนี้ๆ. 6 ให้เขาเอาเครื่องบูชามาถวายแก่พระยะโฮวา, เป็นของไถ่ความผิดที่เขาได้กระทำ: คือลูกแกะตัวเมียมาจากฝูงแกะ, หรือลูกแพะมาจากฝูงแพะ, เป็นเครื่องบูชาไถ่ความผิด, และปุโรหิตจะทำถวายไถ่โทษแทนคนที่ได้กระทำผิดนั้น 7 “ถ้าผู้นั้นไม่มีลูกแกะก็ให้เอานกเขาสองตัว, หรือนกพิราบหนุ่มสองตัวมาเป็นเครื่องถวายแก่พระยะโฮวาไถ่ความผิด; ตัวหนึ่งเป็นเครื่องไถ่ความผิด, ตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาไฟถวาย. 8 ให้เขาพาสัตว์ที่ถวายมาถึงปุโรหิต, และปุโรหิตจะบูชาถวายตัวสัตว์ที่สำหรับไถ่ความผิดก่อน, จะฉีกคอแต่ไม่ให้ขาดจากกัน. 9 และปุโรหิตจะเอาเลือดของสัตว์บูชานั้นมาประพรมที่แท่นบูชา, และเลือดที่เหลือนั้นจะรดให้ไหลลงที่เชิงแท่น; เป็นเครื่องบูชาไถ่ความผิด. 10 และอีกตัวหนึ่งนั้นปุโรหิตจะบูชาถวายเผาไฟตามพระบัญญัติ. และปุโรหิตจะทำถวายไถ่โทษแทนคนที่กระทำผิด, และพระเจ้าจะทรงโปรดแก่เขา. 11 “แต่หากว่าผู้ที่กระทำผิดนั้นไม่มีนกเขาหรือนกพิราบ, ก็ให้เอาแป้งที่ละเอียดทะนานหนึ่งมาบูชาถวายสำหรับไถ่ความผิดของตน; แต่อย่าใส่น้ำมันหรือกำยานลงด้วย. เพราะแป้งนั้นเป็นของบูชาไถ่ความผิด. 12 ให้ผู้นั้นเอาแป้งมาถึงปุโรหิต, และปุโรหิตจะกำเอาแป้งนั้นกำมือหนึ่ง, ออกเผาบูชาบนแท่นตามอย่างที่เคยกระทำเผาบูชาด้วยไฟ, ถวายแก่พระยะโฮวาเป็นของไถ่ความผิด. 13 และปุโรหิตจะทำถวายไถ่โทษ แทนคนที่กระทำผิดในสิ่งนั้น. และพระเจ้าจะทรงโปรดแก่เขา. และแป้งที่เหลืออยู่นั้นปุโรหิตจะเอาไว้เป็นของสำหรับโมทนาพระคุณ.’ ” 14 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 15 “ถ้าผู้ใดกระทำผิดในการปรนนิบัติพระยะโฮวา ด้วยไม่ทันรู้ก็ให้ผู้นั้นเอาแกะตัวผู้ปราศจากพิการจากฝูงตามราคาคิดเป็นเงินสะเก็ละ, มาถวายแก่พระยะโฮวาเป็นที่ไถ่ความผิดนั้น. 16 และให้ผู้นั้นใช้ของที่ขาดอยู่ในการปรนนิบัติ, และจะคิดราคาของนั้นออกห้าส่วน, เอาส่วนหนึ่งเติมถวายให้แก่ปุโรหิต, และปุโรหิตจะทำถวายแกะตัวผู้ไถ่โทษแทนคนที่กระทำผิดนั้น, และพระเจ้าจะทรงโปรดแก่เขา. 17 “ถ้าผู้ใดกระทำผิดด้วยประพฤติการที่บัญญัติพระยะโฮวาห้าม, ถึงไม่ทันรู้ก็ยังมีโทษอยู่, และผู้นั้นจะต้องรับโทษ. 18 ให้ผู้นั้นเอาแกะตัวผู้ปราศจากพิการมาจากฝูง, ตามราคานั้นเป็นของไถ่ความผิด, และปุโรหิตจะทำถวายไถ่โทษแทนผู้ชั้นในการที่เขากระทำผิดและไม่ทันรู้, และพระเจ้าจะทรงโปรดเขา. 19 ของเหล่านี้เป็นเครื่องไถ่ความผิดแทนคนที่ได้กระทำผิดต่อพระยะโฮวา.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society