Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

เลวีนิติ 27 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​แก่​โม​เซ​ว่า

2 “จง​บอก​แก่​พวก​ยิศ​รา​เอล​ว่า, เจ้า​ผู้ใด​บนบาน​ตัว​เป็น​การ​ปฏิญาณ​สำคัญ​ใหญ่, ผู้​นั้น​เป็น​สำหรับ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตาม​ราคา​ของ​ท่าน.

3 และ​ราคา​ของ​ท่าน​จะ​เป็น​ดังนี้: คือ​ผู้ชาย​อายุ​ตั้งแต่​ยี่​สิบ​ปี​จนถึง​หก​สิบ​ปี, จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​ห้า​สิบ​ซะเก็ล​ตาม​อย่าง​ที่​ใช้​ใน​โบสถ์.

4 ถ้า​เป็น​ผู้หญิง​จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​สาม​สิบ​ซะเก็ล.

5 และ​คน​อายุ​ห้า​ขวบ​จนถึง​ยี่​สิบ​ปี​นั้น, ถ้า​เป็น​ผู้ชาย​จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​ยี่​สิบ​ซะเก็ล, ถ้า​เป็น​ผู้หญิง​ก็​จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​สิบ​ซะเก็ล.

6 และ​เด็ก​อายุ​ได้​เดือน​หนึ่ง​จนถึง​ห้า​ขวบ, ถ้า​เป็น​ผู้ชาย​ก็​จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​ห้า​ซะเก็ล, ถ้า​เป็น​ผู้หญิง​ก็​จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​สาม​ซะเก็ล.

7 และ​คน​มี​อายุ​เกิน​หก​สิบ​ปี​ขึ้น​ไป, ถ้า​เป็น​ผู้ชาย​จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​สิบ​ห้า​ซะเก็ล, ถ้า​เป็น​ผู้หญิง​จะ​มี​ราคา​ค่าตัว​เป็น​เงิน​สิบ​ซะเก็ล.

8 แต่ทว่า​ถ้า​ผู้​นั้น​เป็น​คนจน​มี​น้อย​กว่า​ค่าตัว​ก็​ให้​เขา​มา​หา​ปุโรหิต, และ​ปุโรหิต​จะ​กำหนด​ราคา​ค่าตัว​แก่​ผู้​ที่​บนบาน​นั้น​ตาม​ที่​เขา​มี

9 “ถ้า​เป็น​ตัว​สัตว์​ที่​คน​ทั้งปวง​เคย​เอา​มา​บูชา​ถวาย​พระ​ยะ​โฮ​วา; ก็​สัตว์​อัน​นั้น​จะ​เป็น​ของ​บริสุทธิ์​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา.

10 อย่า​ให้​เขา​เปลี่ยน​ตัว​สัตว์​อื่น​หรือ​เปลี่ยน​เอา​ตัว​ที่​ดี​แทน​ตัว​ที่​ไม่​ดี, หรือ​เปลี่ยน​ตัว​ที่​ไม่​ดี​แทน​ตัว​ที่​ดี. ถ้า​แม้น​เขา​เปลี่ยน​ตัวแทน​กัน​ดัง​นั้น​แล้ว; ก็​สัตว์​ทั้ง​สอง​นั้น​จะ​เป็น​ขอ​งบ​ริ​สุทธิ์.

11 ถ้า​เป็น​ตัว​ไม่​สะอาด​ที่​เขา​ไม่​เคย​บูชา​ถวาย​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา: ก็​ให้​ผู้​ที่​เอา​สัตว์​นั้น​มา​พา​สัตว์​นั้น​มา​ที่​ตรงหน้า​ปุโรหิต.

12 และ​ปุโรหิต​จะ กำหนด​สัตว์​นั้น​จะ​เป็น​ของดี​หรือ​ไม่​ดี, และ​ปุโรหิต​จะ​กำหนด​ราคา​เท่าไร​ก็​จะ​มี​ราคา​เท่านั้น.

13 ถ้า​ผู้​นั้น​จะ​ใคร่​ไถ่​เอา​สัตว์​นั้น​ไป; ก็​แบ่ง​ราคา​สัตว์​เป็น​ห้า​ส่วน​ให้​เพิ่มเติม​อีก​ส่วนหนึ่ง

14 “ถ้า​ผู้ใด​จะ​เอา​เรือน​ของ​ตน​ตั้ง​ใว้​ให้​เป็น​ที่​บริสุทธิ์​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา; ปุโรหิต​จะ​กำหนด​ราคา​เรือน​นั้น​เป็น​ของดี​หรือ​ไม่​ดี, และ​ปุโรหิต​จะ​กำหนด​ราคา​เท่าไร​ก็​จะ​มี​ราคา​เท่านั้น.

15 ถ้า​คน​ที่​เอา​เรือน​ตั้ง​ไว้​นั้น​จะ​ใคร่​ไถ่​เอา​เรือน​ของ​ตน​อีก​ก็​แบ่ง​ราคา​เป็น​ห้า​ส่วน; ให้​เพิ่มเติม​อีก​ส่วนหนึ่ง เรือน​นั้น​จึง​เป็น​ของ​เขา​ได้

16 “ถ้า​ผู้ใด​จะ​เอา​ที่​ไร่นา​อัน​เป็น​ของ​มรดก​ตั้ง​ไว้​ให้​เป็น​ของ​บริสุทธิ์​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา; ก็​ให้​กำหนด​ราคา​ที่นา​นั้น​ตาม​ข้าว​พืชน์​ที่​หว่าน: คือ​นา​ที่​หว่าน​ถัง​หนึ่ง​จะ​กำหนด​มี​ราคา​เป็น​เงิน​ห้า​สิบ​ซะเก็ล.

17 ถ้า​คน​เอา​นา​ของ​เขา​ตั้ง​ไว้​ตั้งแต่​ปี​ที่​ยินดี; ก็​จะ​มี​ราคา​คง​อย่าง​นั้น.

18 แต่​ถ้า​เขา​เอา​นา​ตั้ง​ไว้, ภาย​หลัง​ปี​ที่​ยินดี​มา ปุโรหิต​ก็​จะ​กำหนด​แก่​เขา​ตาม​ปี​ทั้ง​หลาย, ที่​ยัง​เหลือ​อยู่​ถึง​ปี​ที่​ยินดี, และ​จะ​ลด​ราคา​ให้​ตาม.

19 ถ้า​ผู้​ที่​เอา​นา​ตั้ง​ไว้​นั้น​จะ​ใคร่​ไถ่​เอา​คืน​ไป​อีก; ก็​ให้​แบ่ง​ราคา​ห้า​ส่วน​เพิ่มเติม​อีก​ส่วนหนึ่ง, และ​นา​นั้น​จะ​เป็น​ของ​เขา.

20 ถ้า​คน​นั้น​ไม่​ไถ่​คืน​เอา​ที่นา​นั้น​ก็ดี, หรือ​ถ้า​เขา​ได้​ขายขาด​ไว้​กับ​คน​อื่น​ก็ดี; ก็​จะ​ไถ่​คืน​ไป​ไม่​ได้.

21 แต่​นา​นั้น​เมื่อ​ออก​ไป​ใน​ปี​ที่​ยินดี​ก็​จะ​เป็น​ของ​ที่​บริสุทธิ์​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ดุจ​นา​ที่​ตั้ง​ถวาย​เป็น​ของ​ปุโรหิต.

22 ถ้า​ผู้ใด​ตั้ง​ถวาย​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา​นา​ที่​เขา​ได้​ซื้อ ซึ่ง​ไม่​ได้​เป็น​ของ​มรดก;

23 ปุโรหิต​จึง​จะ​คิด​ให้​เขา​ตาม​ราคา​กำหนด​ที่​ยัง​มี​จนถึง​ปี​ที่​ยินดี, และ​ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ให้​ค่า​ที่นา​นั้น​ไว้​เป็น​ของ​บริสุทธิ์​ถวาย​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา.

24 และ​ใน​ปี​ที่​ยินดี​นา​นั้น​จะ​กลับ​ไป​ยัง​คน​ที่​ขาย​คือ​เจ้าของ​เดิม.

25 และ​ท่าน​จะ​กำหนด​ราคา​ทั้งปวง​ตาม​อย่าง​ซะเก็ล​ที่​ใช้​ใน​โบ​สถ์: คือ​ยี่​สิบ​เก​รา​เป็น​ซะเก็ล

26 “แต่​สัตว์​หัวปี​ทั้งปวง​ที่​เป็น​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​นั้น, อย่า​ให้​ผู้ใด​ตั้ง​ถวาย​เลย, จะ​เป็น​โค​ก็ดี​หรือ​แกะ​ก็ดี: เพราะ​เป็น​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​แล้ว.

27 ถ้า​เป็น​สัตว์​ไม่​สะอาด​ก็​ให้​เขา​แบ่ง​ราคา​เป็น​ห้า​ส่วน​ให้​เพิ่มเติม​อีก​ส่วนหนึ่ง​จึง​จะ​ไถ่​เอา​ไป, หรือ​ถ้า​เขา​ไม่​ไถ่​คืน​เอา​ไป​แล้ว; ก็​ให้​ขาย​สัตว์​นั้น​ตาม​ราคา​ของ​ท่าน

28 “แต่​ถ้า​ผู้ใด​จะ​ปฏิญาณ​ตั้ง​ถวาย​สิ่งหนึ่งสิ่งใด​แต่​บรรดา​ที่​เขา​มี​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา; จะ​เป็น​คน​ก็ดี​หรือ​สัตว์​ก็ดี​หรือ​ที่​ไร่นา​อัน​เป็น​ของ​มรดก​ก็ดี, ก็​จะ​ขาย​หรือ​จะ​ไถ่​เอา​สิ่ง​นั้น​คืน​มา​หามิได้; เพราะ​สิ่ง​ทั้งปวง​ที่​ตั้ง​ถวาย​ดังนั้น​ก็ เป็น​ของ​บริสุทธิ์​อย่างยิ่ง​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา.

29 ผู้​ที่​ปฏิญาณ​ตั้ง​ถวายตัว​เอง​ก็ดี หรือ​สิ่งของ​ท่าน​ผู้​หนึ่ง​ผู้ใด​ปฏิญาณ​ตั้ง​ถวาย​ก็ดี, จะ​ไถ่​เอา​ไป​อีก​หามิได้​แต่​จะ​ต้อง​ประหาร​ชีวิต​เสีย​แน่นอน

30 “และ​ส่วน​สิบ​ลด​หนึ่ง​แต่​บรรดา​ข้าว​พืชน์​ที่​แผ่น​ดิน​ก็ดี หรือ​ผล​ต้นไม้​ทั้งปวง​ก็ดี เป็น​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, เป็น​ของ​บริสุทธิ์​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา.

31 ถ้า​ผู้ใด​จะ​ใคร่​ไถ่​คืน​เอา​สิบ​ลด​หนึ่ง​ของ​ตน​ไป​ก็​ให้​เขา​แบ่ง​สิ่ง​นั้น​เป็น​ห้า​ส่วน; ให้​เพิ่มเติม​อีก​ส่วนหนึ่ง.

32 และ​ฝ่าย​ส่วน​สิบ​ลด​หนึ่ง​ใน​ฝูง​โค​และ​ฝูง​แกะ​และ​ฝูง​แพะ; แต่​บรรดา​ที่​ลอด​เข้า​ใต้ ไม้เรียว​นั้น, สิบ​ลด​หนึ่ง​จะ​เป็น​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.

33 อย่า​ให้​เขา​พิจารณา​ดู​ว่า​เป็น​ของดี​หรือ​ไม่​ดี หรือ​อย่า​ให้​เขา​เปลี่ยน​ตัว​อื่น, ถ้า​เขา​เปลี่ยน​ตัว​อื่น​แล้ว; ก็​สัตว์​ทั้ง​สอง​นั้น​จะ​เป็น​ของ​บริสุทธิ์​จะ​ถ่าย​เอา​ไป​ไม่​ได้.’ ”

34 นี่แหละ​เป็น​บัญญัติ​ทั้ง​หลาย​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​สั่ง​แก่​โม​เซ​ไว้​สำหรับ​พวก​ยิศ​รา​เอล​ที่​ภูเขา​ซี​นาย.

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society

Thailand Bible Society
Lean sinn:



Sanasan