เลวีนิติ 24 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 2 “จงสั่งพวกยิศราเอลให้เขาเอาน้ำมันมะกอกเทศอันบริสุทธิ์ สกัดดีมาสำหรับตามตะเกียง; เพื่อจะให้ตะเกียงนั้นส่องสว่างขึ้นเสมอ. 3 ในพลับพลาชุมนุมข้างนอกผ้าบังหีบไมตรีนั้น, ให้อาโรนตามตะเกียงตั้งแต่เวลาเย็นจนถึงเวลาเช้า, ฉะเพาะพระยะโฮวาเสมอ ถือเป็นบัญญัติถาวรสืบชั่วอายุทั้งหลาย. 4 ให้อาโรนตั้งตะเกียงนั้นไว้บนเชิงตะเกียงอันบริสุทธิ์, ต่อพระพักตรพระยะโฮวาเสมอเป็นนิตย์ 5 “และเจ้าจงเอาแป้งอันละเอียด, ปิ้งขนมเป็นสิบสองอัน ๆ หนึ่งแป้งสองทะนาน. 6 และเจ้าจงตั้งขนมนั้นไว้บนโต๊ะอันบริสุทธิ์, ต้องเป็นสองแถวๆ ละหกอันต่อพระพักตรพระยะโฮวา. 7 เจ้าจงเอากำยานอันบริสุทธิ์มาโรยบนขนมทั้งสองแถว; หรือจะให้เป็นที่ระลึกเป็นเครื่องบูชากระทำด้วยไฟแก่พระยะโฮวา. 8 ให้ปุโรหิตตั้งลำดับขนมนั้นไว้ต่อพระพักตรพระยะโฮวาทุกวันซะบาโตเสมอเป็นนิตย์, เป็นของแห่งพวกยิศราเอลตามคำสัญญาถาวร. 9 ขนมนั้นจะเป็นของอาโรนและบุตรชายทั้งหลายของอาโรน, เขาทั้งหลายจะกินเสียในที่บริสุทธิ์; เพราะเป็นของบริสุทธิ์อันยิ่งแก่เขาแต่บรรดาเครื่องบูชากระทำด้วยไฟถวายแก่พระยะโฮวา.” 10 ยังมีชายคนหนึ่งเป็นบุตรของหญิงชาติยิศราเอล, แต่บิดาเป็นชาวประเทศอายฆุบโตออกไปท่ามกลางพวกยิศราเอล, และบุตรของหญิงชาติยิศราเอลนั้นเกิดวิวาทกับคนหนึ่งในพวกยิศราเอล, 11 และบุตรของหญิงชาติยิศราเอลนั้นได้พูดคำด่าแช่งพระนามพระเจ้า, และเขาทั้งหลายได้จับคนนั้นพามาถึงโมเซ, และมารดาคนนั้นชื่อซะโลมิธเป็นบุตรีดิบรีตระกูลดาน. 12 และเขาทั้งหลายได้ขังคนนั้นไว้กว่าจะได้รู้แจ้งในพระทัยพระยะโฮวาด้วยคนนั้น 13 และพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 14 “จงพาคนที่ได้ด่าแช่งนั้นออกไปข้างนอกที่หยุดพัก, และให้คนทั้งปวงที่ได้ยินวางมือของตนลงบนศีรษะคนนั้น, และให้คนทั้งปวงที่ประชุมนั้นเอาก้อนหินขว้าง. 15 และเจ้าจงบอกแก่พวกยิศราเอลว่า, “ผู้ใดจะแช่งพระเจ้าของตนผู้นั้นต้องรับโทษของเขา. 16 และผู้ใดจะด่าแช่งพระนามพระยะโฮวาต้องฆ่าผู้นั้นเสียเป็นแท้, บรรดาคนที่ประชุมจะเอาหินขว้างเขาให้ตาย, คนแขกเมืองก็ดี, หรือคนเกิดในแผ่นดินก็ดี, ที่จะแช่งพระนามพระเจ้าต้องประหารชีวิตผู้นั้นเสีย. 17 ถ้าผู้ใดจะฆ่ามนุษย์ต้องฆ่าผู้นั้นเสีย. 18 ถ้าผู้ใดจะฆ่าสัตว์เดียรัจฉานผู้นั้นต้องใช้สิ่งนั้นให้: ให้สัตว์แทนสัตว์. 19 ถ้าผู้ใดจะกระทำให้ผู้อื่นเป็นพิการต้องกระทำให้ผู้นั้นเป็นเหมือน. 20 ให้หักแทนหัก, ตาแทนตา, ฟันแทนฟัน: เขากระทำให้ผู้อื่นเป็นพิการอย่างไรก็ต้องกระทำใหเขาอย่างนั้น. 21 ถ้าผู้ใดจะฆ่าสัตว์เดียรัจฉานผู้นั้นต้องใช้ให้อีก, และผู้ใดจะฆ่ามนุษย์ต้องประหารผู้นั้นเสีย. 22 เจ้าทั้งหลายต้องถือธรรมเนียมบัญญัติไว้อันเดียวกัน, สำหรับคนแขกเมืองและคนเกิดในแผ่นดิน; เพราะเราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า.’ ” 23 และโมเซได้สั่งพวกยิศราเอล, ให้เขาพาคนที่ด่าแช่งนั้นออกไปข้างนอกที่หยุดพัก เอาก้อนหินขว้างให้ตาย, และพวกยิศราเอลได้กระทำเหมือนพระยะโฮวาได้ตรัสสั่งแก่โมเซนั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society