เลวีนิติ 19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 พระยะโฮวาตรัสแก่โมเซว่า, 2 “จงกล่าวแก่พวกยิศราเอลทั้งปวง, ว่าแก่เขาทั้งหลายว่า, ‘เจ้าทั้งหลายต้องเป็นบริสุทธิ์; เพราะเราคือยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าเป็นบริสุทธิ์. 3 จงเกรงกลัวและฟังบิดาและมารดา ของตนทุกคน, และถือรักษาวันซะบาโตทั้งหลายของเรา: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า. 4 อย่าให้ผู้ใดกลับนับถือรูปเคารพ, หรือทำรูปหล่อเป็นของเคารพสำหรับตัวเอง: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า 5 “ถ้าผู้ใดจะถวายเครื่องบูชาสำหรับโมทนาพระคุณพระยะโฮวา, ให้ผู้นั้นถวายบูชาเป็นที่ให้มีความชอบ. 6 ของที่บูชาถวายนั้น, จงกินเสียในวันที่บูชานั้น, หรือวันรุ่งขึ้น; ถ้าเหลืออยู่จนวันที่สามจงเผาไฟ เสีย. 7 ถ้าจะกินในวันที่สามก็เป็นผิด, จะหาโปรดรับไม่. 8 เหตุฉะนี้ผู้ที่กินนั้นจะต้องรับโทษแห่งการผิดนั้น; เพราะเขาได้กระทำให้ของบริสุทธิ์แห่งพระยะโฮวาเสื่อมเสียไป, ต้องตัดชีวิตผู้นั้นออกเสียจาก พรรคพวกของตน 9 “เมื่อเจ้าทั้งหลายเกี่ยวข้าวที่นา, อย่าเกี่ยวเก็บข้าวที่ริมคันนาให้หมด, และอย่าเก็บข้าวที่ตกเมื่อเกี่ยว. 10 และอย่าเก็บผลไม้ที่สวนเถาองุ่นให้หมด; แต่ให้เหลือไว้บ้างให้คนจนและคนแขกบ้านเก็บกิน: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า 11 “อย่าลักทรัพย์, หรือประพฤติคดโกง, หรือมุสาวาทแก่กันและกัน. 12 อย่าสาบาลออกนามของเราโดยความเท็จ, และอย่าทำให้นามพระเจ้าของเจ้าเสื่อมเสีย: เราเป็นยะโฮวา 13 “อย่าล่อลวงฉ้อกระบัดทรัพย์ของเขา, และอย่าให้ค่าจ้างของคนที่รับจ้างนั้นค้างคืนจนวันรุ่งขึ้น. 14 อย่าแช่งด่าคนหูหนวกและใส่ของสะดูดตรงหน้าคนตาบอด; แต่จงกลัวเกรงพระเจ้าของเจ้า: เราเป็นยะโฮวา 15 “อย่าพิพากษาความอสัตย์อธรรม, และอย่าลำเอียงแก่คนจน, และเห็นแก่หน้าผู้มีวาศนา; แต่จงพิพากษาความโดยชอบธรรม. 16 อย่าเป็นคนเที่ยวไปเที่ยวมาส่อเสียดแก่เพื่อนบ้าน, และอย่าเป็นพะยานยืนยันความเท็จต่อเพื่อนบ้านให้ถึงชีวิต: เราเป็นยะโฮวา 17 “อย่าปิดความโกรธต่อพี่น้องไว้ในใจ: จงว่ากล่าวห้ามเขาเสีย อย่าให้เขาเป็นคนผิด. 18 อย่าแก้แค้นหรือผูกพยาบาทผู้หนึ่งผู้ใด, แต่จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตัวเอง: เราเป็นยะโฮวา 19 “เจ้าทั้งหลายจงรักษาบัญญัติของเรา, อย่าประสมสัตว์ต่างประเภทให้มีลูก, อย่าหว่านข้าวต่างพันธุ์ที่นาปนกัน, อย่าใช้เสื้อผ้าที่ทำด้วยป่าน และขนแกะปนกัน, 20 ถ้าผู้ใดนอนด้วยทาสหญิงที่ผู้ชายสู่ขอยินยอมกันแล้ว, หญิงนั้นต้องถูกเฆี่ยนแต่อย่าทำโทษถึงตายเพราะเขาเป็นทาส. 21 และผู้ชายนั้นต้องเอาเครื่องบูชาไถ่ความผิดมาที่ประตูพลับพลาประชุม, คือแกะตัวผู้สำหรับไถ่ความผิด. 22 และปุโรหิตจะเอาแกะตัวผู้นั้นกระทำไถ่โทษเพราะเขาต่อพระพักตรพระยะโฮวา และความผิดที่เขาได้กระทำนั้นจะโปรดยกเสีย 23 “เมื่อเจ้าทั้งหลายมาถึงแผ่นดินนั้นแล้ว, และได้ปลูกต้นไม้มีผลทุกอย่าง; ผลไม้นั้นต้องถือเป็นที่ห้ามไม่ให้กินสามปีนั้น, อย่ากินเลย. 24 แต่ในปีที่สี่ผลไม้ทั้งปวงนั้นจะเป็นบริสุทธิ์จะถวายแก่พระยะโฮวาได้. 25 ในปีที่ห้า เจ้าทั้งหลายกินผลไม้ทั้งปวงได้; เพื่อจะได้ผลทวีขึ้น: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า 26 “อย่ากินเนื้อสัตวที่มีเลือด, อย่าใช้เครื่องรางกันตัว, อย่าถือฤกษ์ยาม. 27 อย่าตัดผมหรือหนวดให้กลม. 28 อย่าเชือดเนื้อเพราะคนตาย, หรือสักเนื้อของตัวเอง: เราเป็นยะโฮวา 29 “อย่ากระทำลูกหญิงของตัวให้เสียไปเป็นหญิงชั่ว, เกลือกว่าแผ่นดินจะเต็มไปด้วยการล่วงประเวณีและการชั่วทั้งปวง. 30 จงรักษาวันซะบาโตและนับถือโบสถ์ของเรา: เราเป็นยะโฮวา 31 “อย่าแสวงหาคนทรงผี, และแม่มด, จะกระทำให้ตัวเป็นมลทินเพราะเขา: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า 32 “จงคำนับคนผมหงอกและนับถือคนแก่, และเกรงกลัวพระเจ้า: เราเป็นยะโฮวา 33 “ถ้าคนแขกเมืองมาอาศัยในแผ่นดินเมืองของเจ้า, อย่าข่มเหงเขา. 34 แขกเมืองที่มาอาศัยด้วยเจ้านั้น, เหมือนกับคนที่เกิดในแผ่นดินเมืองของเจ้า, ต้องรักษาเขาเหมือนรักษาตัวเอง; เพราะว่าแต่ก่อนเจ้าทั้งหลายเป็นแขกเมืองในเมืองอายฆุบโต: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า 35 “อย่าพิพากษาความอสัตย์อธรรม, หรือใช้วาจาหรือใช้ตราชูหรือถังทะนานที่ไม่เที่ยงธรรม; 36 แต่เจ้าทั้งหลายจงใช้ตราชูและชั่ง และทะนานอันเที่ยงธรรม: เราเป็นยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ที่ได้พาเจ้าทั้งหลายออกมาจากแผ่นดินประเทศอายฆุบโต. 37 ดังนี้แหละเจ้าทั้งหลายจงนับถือประพฤติตามบัญญัติ, และข้อปรนนิบัติทั้งหลายของเรา. เราเป็นยะโฮวา:’ ” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society