โยเอล 3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 “ด้วยว่าในกาลวันนั้น, เมื่อเราจะนำความสมบูรณ์มาคืนให้ยะฮูดาและยะรูซาเล็ม; 2 เราจะรวบรวมนานาประเทศพาเขาลงไปยังหุบเขาแห่งการพิพากษา, และเราจะพิพากษาเขาที่นั่น, เนื่องด้วยพลไพร่ของเราและยิศราเอลผู้เป็นมฤดกของเรา, ที่เขาได้ทำให้กระจัดกระจายไปยิ่งนานาประเทศ: 3 เขาได้แบ่งแผ่นดินของเราออกปันกัน, และได้แบ่งปันพลไพร่ของเราด้วยวิธีจับฉลาก, คือได้ขายเด็กชายเพื่อเอาเงินไปเสียให้แก่หญิงโสเภณี, และขายเด็กหญิงเพื่อเอาเงินมาซื้อเหล้าองุ่นดื่ม. 4 โอตุโรและซีโดน, เจ้ามีคุณค่าอะไรแก่เรานักหรือ? และเจ้าอาณาเขตต์ฟะเลเซ็ธ, เจ้าจะทำการแก้แค้นต่อเราหรือ? ถ้าเจ้าจะคิดแก้แค้นต่อเราๆ จะบันดาลให้การแก้แค้นของเจ้านั้นไปตกบนศีรษะของเจ้าเองโดยเร็วพลัน. 5 โดยที่เจ้าได้เอาเงินทองของเราไปเสีย, และได้ขนเอาของประเสริฐอันมีคำของเราไปเก็บไว้ในโบสถ์ของเจ้า, 6 และได้ชายลูกหลานของยะฮูดาและลูกหลานของยะรูซาเลมให้แก่ชนชาวเฮเลน, เพื่อเจ้าจะกำจัดเขาไปเสียให้ไกลจากอาณาเขตต์ของเขา; 7 ดังนั้นเราก็จะปลุกใจให้เขาตื่นเต้นออกมาจากที่ซึ่งเจ้าได้ขายเขาไว้นั้น, และจะบันดาลให้การแก้แค้นของเจ้านั้นกลับตกลงบนศีรษะของเจ้าเอง; 8 และเราจะขายลูกชายหญิงของเจ้าให้อยู่ในเงื้อมมือของชนชาวยะฮูดา, และเขาจะขายต่อไปยังชาวเซบา, คือประเทศที่อยู่ไกลสุดหล้า.” ด้วยว่าพระยะโฮวาได้ตรัสไว้อย่างนั้น. 9 จงประกาศข้อความนี้ให้นานาประเทศรู้ทั่วกันเถอะ: คือให้เตรียมตัวทำพิธีเข้าสงคราม; ให้ปลุกใจชายฉกรรจ์; ให้ระดมพลทหารเข้าหมู่เข้ากอง. 10 จงตีเหล็กผานแปลงเป็นดาบ, และตีเหล็กขอแปลงเป็นทวน: จงให้คนอ่อนแอกล่าวว่า, “ฉันก็เป็นคนแข็งแรงมาก.” 11 บรรดาประเทศทั้งหลายที่อยู่ล้อมรอบ, จงเร่งมาประชุมกันเถอะ: โอพระยะโฮวา, ขอให้ผู้เข้มแข็งของพระองค์ลงมาที่นั่น. 12 ให้นานาประเทศพากันตื่นเต้น, และมายังหุบเขาแห่งการพิพากษา; ด้วยว่าในที่นั่นเราจะนั่งพิพากษาบรรดาชาวนานาประเทศที่อยู่ล้อมรอบ. 13 พืชซึ่งควรจะเกี่ยวก็สุกแล้ว: จงเอาเคียวสอดเข้าไป; มาเถอะ, จงลงไปย่ำ, ด้วยว่าเครื่องหีบน้ำองุ่นเต็มอยู่แล้ว. และถังรองน้ำองุ่นก็เต็มล้น; เพราะว่าความชั่วร้ายของเขามีมากมายอยู่แล้ว. 14 มหาชนมากมายหลั่งไหลเข้ามายงหุบเขาแห่งการพิพากษา; ด้วยว่าวันของพระยะโฮวาใกล้จะถึงหุบเขาแห่งการพิพากษาแล้ว. 15 ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็มืดไป, และดาวทั้งหลายก็อับแสง. 16 และพระยะโฮวาจะทรงแผดพระสุรเสียงจากซีโอน, และจะทรงเปล่งเสียงจากยะรูซาเลม; และท้องฟ้าและแผ่นดินโลกจะหวั่นไหว; แต่พระยะโฮวาจะเป็นที่พำนักแห่งพลไพร่ของพระองค์, เป็นป้อมสำหรับเชื้อวงค์ยิศราเอล. 17 “ดังนั้นเจ้าทั้งหลายจะได้รู้สำนึกว่าเรายะโฮวาเป็นพระเจ้าของเจ้า, ผู้สถิตอยู่ในซีโอนซึ่งเป็นภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา; เมื่อนั้นยะรูซาเลมจะได้เป็นที่ศักดิ์สิทธิ์, และไม่มีคนต่างด้าวผ่านเข้าไปอีกเลย. 18 และอยู่มาในกาลวันนั้นน้ำองุ่นอันหวานจะหยดลงมาจากภูเขา, และน้ำนมจะไหลหลั่งแต่เนินเขา, และน้ำจะไหลไปในลำธารตลอดทั่วประเทศยะฮูดา; และน้ำที่จะผุดขึ้นมาจากโบสถ์แห่งพระยะโฮวา, และจะไหลไปเลี้ยงหุบเขาซิติม. 19 อายฆุบโตจะร้างไป, และอะโดมก็จะร้างไปเหมือนป่ากันดาร, เนื่องด้วยการเคี่ยวเข็ญชนชาวยะฮูดา, เพราะว่าเขาได้ประหารผู้ที่หาผิดมิได้ในแผ่นดินของเขา. 20 แต่แผ่นยะฮูดาจะมีคนอาศัยอยู่เป็นนิตย์, และยะรูซาเลมก็จะมีผู้อาศัยอยู่สืบชั่วอายุต่อๆ กับไป. 21 และโลหิตของเขาที่เราไม่ถือว่าปราศจากโทษนั้น, เดี๋ยวนี้เราจะคือว่าปราศจากโทษแล้ว.” เพราะพระยะโฮวาสถิตอยู่ในซีโอน |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society