โยบ 15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 แล้วอาลีฟาศชาวเธมานจึงกล่าวตอบว่า, 2 “ควรหรือที่คนมีปัญญาจะกล่าวความเห็นที่ไร้สารเช่นนี้, และบรรจุลมตะวันออกเข้าไว้ในท้องของเขา 3 ควรหรือที่เขาจะอ้างเหตุผลด้วยคำพูดอันไร้ประโยชน์, และด้วยคำกล่าวซึ่งไม่มีดีอะไรเลย. 4 เออ, ท่านได้ละทิ้งความเกรงกลัวพระเจ้าเสียหมด, เป็นเชิงชวนให้คนอื่นไม่เคารพต่อพระองค์ด้วย. 5 เพราะว่าความชั่วของท่านนั้นแหละได้สอนให้ปากของท่านพูดออกมา, และท่านก็เลือกใช้ลิ้นของคนฉลาดแกมโกง. 6 ปากของท่านเองจึงปรับโทษตัวท่านเอง, มิใช่ข้าพเจ้านะ, เออ, ริมฝีปากของท่านก็เป็นพะยานปรักปรำท่านเอง 7 “ท่านเป็นคนแรกที่เกิดมาหรือ? หรือท่านได้เกิดมาก่อนภูเขาเกิด? 8 ท่านได้ยินข้อหารือลับของพระเจ้าหรือ? และท่านคิดว่าท่านรวมเอาปัญญาไว้ในตัวท่านคนเดียวหรือ? 9 ท่านนะรู้อะไรที่พวกเราไม่รู้? ท่านนะเข้าใจอะไรที่พวกเราไม่เข้าใจหรือ? 10 ทั้งคนศีรษะหงอกและคนมีอาวุโสสูง, แก่กว่าบิดาของท่านอีก, ก็อยู่ในพวกเรา, 11 คำเล้าโลมแห่งพระเจ้าท่านเห็นเป็นของเล็กน้อยไปหรือ? เป็นคำสุภาพที่มากล่าวแก่ท่านด้วย. 12 เหตุไฉนท่านจึงปล่อยตัวไปตามความรู้สึกสะเทือนใจ, และตาของท่านก็ลุกเป็นไฟ. 13 จนท่านกลับหวนจิตต์มาต่อสู้พระเจ้า, และปล่อยให้ปากของท่านพูดคำเช่นนี้ออกมา? 14 มนุษย์เป็นอะไรมาจึงจะเป็นผู้บริสุทธิ์ได้? และเขาที่เกิดแต่เพศหญิงจะเป็นผู้ชอบธรรมอย่างไรได้? 15 นี่แหละ, พระเจ้าไม่ทรงไว้พระทัยในเหล่าเทพยเจ้าของพระองค์เลย. เออ, แม้สวรรค์นั้นก็ยังไม่บริสุทธิ์ในคลองพระเนตรของพระองค์. 16 มนุษย์ผู้เต็มไปด้วยมลทินโสโครก, ผู้ดื่มความชั่วดุจดื่มน้ำ, จะไม่เป็นที่ไว้วางใจต่อพระเจ้ายิ่งกว่านั้นสักเท่าใด 17 “ข้าฯ จะชี้แจงให้ท่านทราบ, จงฟังเถิด; ข้าฯ จะกล่าวตามที่ได้รู้เห็นมา: 18 ซึ่งเป็นคำผู้มีปัญญาได้กล่าวสืบเนื่องกันมาแต่บรรพบุรุษของเขา, มิได้ปิดบังไว้เลย; 19 เขาเหล่าเดียวได้รับเป็นผู้ปกครองเมืองนั้นไว้, ไม่มีคนต่างชาติเข้ามาปะปนเขา: 20 คนชั่วย่อมทนทุกข์ทรมานด้วยความเจ็บปวดตลอดเวลาในอายุของเขา, และจำนวนปีของเขาทรงกำหนดไว้สำหรับผู้มาข่มเหง. 21 เสียงอันน่ากลัวก้องอยู่ในหูของเขาว่า, ขณะที่กำลังจำเริญจะมีผู้มาทำลายเสียหมด. 22 เขาไม่เชื่อเลยว่า, เมื่อเขาไปในเวลาค่ำคืน, จะกลับมาได้. เขาคิดว่ามีดาบคอยฟันเขาอยู่. 23 เขาเห็นไปว่า, เขาจะเที่ยวไปหาอาหารในที่ต่างๆ ถามว่า, ‘มีอาหารที่ไหน?’ เขารู้ว่า, วันแห่งความมืดนั้นเข้ามาใกล้จะถึงเขาแล้ว. 24 ความทุกข์และความกลุ้มใจก็ทำให้เขากลัวไปต่างๆ มันจะมาผจญเอาชะนะเขา, ดุจกษัตริย์ยกทัพมาตีเขา. 25 เพราะว่าเขาได้เหยียดมือออกต่อสู้พระเจ้า, และได้ตั้งตัวท้าทายต่อท่านผู้ทรงฤทธิ์. 26 เขาวิ่งไปด้วยคอแข็ง, หันโล่ห์ด้านปุ่มแหลมของเขาเข้าสู้พระเจ้า. 27 เพราะว่าเขาละเลยปล่อยให้หน้าตาของเขาอ้วนพี, และทำให้พุงของเขาพลุ้ยเป็นลอนๆ. 28 เขาตั้งบ้านเรือนอาศัยอยู่ในเมืองร้าง, ในคฤหาสน์ซึ่งไม่มีคนอยู่, และเกือบจะพังอยู่แล้ว. 29 ที่สุดเขาจะไม่มั่งมี, ทรัพย์สินของเขาจะไม่คงอยู่, และทรัพย์สมบัติของเขาก็จะไม่เพิ่มพูนขึ้นในไร่นา. 30 ด้วยลมแห่งพระโอษฐ์ของพระเจ้าเป่ามาเขาก็เสียหายไป. 31 อย่าให้เขาผู้นั้นไว้วางใจในความชั่ว, อันเป็นสิ่งที่ล่อลวงตัวของตนเอง, ด้วยว่าความชั่วนั้นแหละจะกลับมาเป็นบำเหน็จตอบแทนเขา; 32 ผลกรรมนั้นจะเกิดขึ้นบั่นทอนอายุของเขา, และสาขาของเขาจะไม่เขียวสด. 33 เขาจะร่วงโรยไปดุจเถาองุ่นที่ผลของมันหล่นเมื่อยังดิบๆ อยู่, และดุจต้นมะกอกเทศที่สลัดดอกให้หล่นร่วงเสียไป. 34 ด้วยว่าพวกที่ไม่มีพระเจ้าจะเป็นหมัน, และไฟก็จะเผาผลาญทับอาศัยแห่งสินบน. 35 เขาก็กำเนิดเล่ห์ร้ายไว้ในตัว, และคลอดออกมาเป็นความยากเข็ญ: คือท้องของเขาได้เตรียมอุบายไว้ล่อลวงตัวเขาเอง.” |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society