โยฮัน 21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940ทรงสำแดงพระองค์ที่ทะเลติเบเรีย 1 ภายหลังเหตุการณ์เหล่านั้น. พระเยซูได้ทรงสำแดงพระองค์แก่เหล่าสาวกอีกที่ทะเลติเบเรีย ได้สำแดงพระองค์อย่างนี้. 2 คือ ซีโมนเปโตร และโธมาทีเรียกว่าดิดุโม และนะธันเอลชาวบ้านคานามณฑลฆาลิลาย และบุตรทั้งสองของเซเบดาย และสาวกอีกสองคนอยู่พร้อมกัน. 3 ซีโมนเปโตรบอกเขาว่า. “เราจะไปจับปลา.” สาวกอื่นๆ นั้นจึงว่า, “เราจะไปด้วย.” เขาทั้งหลายลงเรือพากันไป, และในคืนวันนั้นเขาไม่ได้ปลาเลย 4 ครั้นรุ่งเช้าพระเยซูทรงยืนอยู่ที่ฝั่ง แต่เหล่าสาวกมิได้รู้ว่าเป็นองค์พระเยซู. 5 พระเยซูจึงตรัสถามเขาว่า, “ลูกเอ๋ย, มีอะไรกินบ้างหรือ” เขาทูลตอบว่า, “ไม่มี.” 6 พระองค์จึงตรัสสั่งเขาว่า, “จงทอดอวนลงข้างขวาเรือเถิดและจะได้ปลา.” เขาจึงทอดลงติดปลาเป็นอันมากจนลากอวนขึ้นไม่ได้. 7 สาวกคนนั้นที่พระเยซูทรงรักจึงบอกเปโตรว่า, “เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า.” เมื่อเปโตรได้ยินว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า, เขาจึงหยิบเสื้อชั้นนอกมาสวมเพราะตัวเปล่าอยู่ แล้วกะโดดลงในทะเล 8 สาวกอื่นๆ นั้นมาเรือเล็กลากอวนที่ติดปลานั้น, เพราะไม่สู้ไกลจากฝั่ง, ไกลประมาณห้าสิบวาเท่านั้น 9 เมื่อเขาขึ้นบนฝั่งแล้วก็เห็นไฟถ่านติดอยู่ มีปลาวางบนไฟนั้นและมีขนมปังด้วย. 10 พระเยซูตรัสแก่เขาว่า, “จงเอาปลาที่ท่านได้เดี๋ยวนี้มา.” 11 ‘ซีโมนเปโตรจึงไปลากอวนขึ้นฝั่งเต็มด้วยปลาใหญ่ร้อยห้าสิบสามตัว ถึงมากอย่างนั้นอวนมิได้ขาด. 12 พระเยซูตรัสแก่เขาทั้งหลายว่า, “เชิญมารับประทานอาหารเถิด.” ในหมู่สาวกไม่มีใครอาจถามพระองค์ว่า, “ท่านเป็นผู้ใด?” เพราะเขารู้อยู่ว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า. 13 พระเยซูทรงดำเนินเข้ามาทรงหยิบขนมปังกับปลาแจกให้เขาทั้งหลาย. 14 นี่เป็นครั้งที่สามที่พระเยซูทรงสำแดงพระองค์แก่เหล่าสาวกภายหลังพระองค์ทรงคืนพระชนม์แล้ว ทรงถามเปโตรว่า “รักเราหรือ” ทรงสั่งเปโตรว่า “จงตามเรามาเถิด” 15 เมื่อรับประทานอาหารแล้วพระเยซูจึงตรัสแก่ซีโมนเปโตรว่า, “ซีโมนบุตรโยฮันเอ๋ย, ท่านรักเรามากกว่าคนเหล่านี้หรือ” เขาทูลตอบพระองค์ว่า, “จริงอยู่. พระองค์เจ้าข้า, พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้าเป็นมิตรกับพระองค์.” พระองค์จึงตรัสสั่งเขาว่า, “จงเลี้ยงลูกแกะของเราเถิด.” 16 พระองค์จึงตรัสถามเปโตรครั้งที่สองว่า, “ซีโมนบุตรโยฮันเอ๋ย, ท่านรักเราหรือ” เปโตรทูลตอบพระองค์ว่า, “จริงอยู่, พระองค์เจ้าข้า, พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้าเป็นมิตรกับพระองค์.” พระองค์จึงตรัสสั่งเขาว่า, “จงเลี้ยงรักษาแกะของเราเถิด.” 17 พระองค์ตรัสถามเขาครั้งที่สามว่า, “ซีโมนบุตรโยฮันเอ๋ย, ท่านเป็นมิตรกับเราหรือ” เปโตรก็เป็นทุกข์ในใจเพราะพระองค์ทรงถามเขาครั้งที่สามว่า. “ท่านเป็นมิตรกับเราหรือ” เขาทูลตอบพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, พระองค์ทรงทราบสารพัตรทุกสิ่ง, พระองค์ทรงทราบว่า ข้าพเจ้าเป็นมิตรกับพระองค์” พระเยซูจึงตรัสแก่เขาว่า. “จงเลี้ยงแกะของเราเถิด. 18 เราบอกท่านตามจริงว่า, เมื่อท่านยังหนุ่มท่านได้คาดเอวเองและเดินไปตามที่ท่านปรารถนา, แต่เมื่อท่านแก่แล้ว ท่านจะยื่นมือออกและคนอื่นจะคาดเอวให้ท่าน. และพาท่านไปที่ท่านไม่ปรารถนาจะไป.” 19 พระองค์ตรัสอย่างนั้นสำคัญว่าเปโตรจะถวายเกียรติยศแก่พระเจ้าด้วยความตายอย่างไร, ครั้นพระองค์ตรัสเช่นนั้นแล้วจึงสั่งเปโตรว่า, “ตามเรามาเถิด.” 20 เปโตรเหลียวหลังเห็นสาวกคนนั้นที่พระเยซูทรงรักตามมา, คือสาวกที่เอนตัวลงที่พระทรวงของพระองค์เมื่อรับประทานอาหารอยู่นั้น และทูลถามว่า, พระองค์เจ้าข้า, ผู้ที่มอบพระองค์นั้นคือผู้ใด?” 21 เปโตรเห็นคนนั้นแล้วเขาจึงทูลถามพระเยซูว่า, “พระองค์เจ้าข้า, จะเป็นอย่างไรแก่คนนี้?” 22 พระเยซูตรัสแก่เขาว่า, “ถ้าเราจะใคร่ให้เขาคอยจนเรามานั้น, จะเป็นธุระอะไรแก่ท่านเล่า? ท่านจงตามเรามาเถิด.” 23 เหตุฉะนั้นคำนี้จึงลือไปท่ามกลางพวกพี่น้องว่า สาวกคนนั้นจะไม่ตาย ฝ่ายพระเยซูมิได้ตรัสแก่เขาว่า สาวกคนนั้นจะไม่ตาย, แต่ตรัสว่า, “ถ้าเราจะใคร่ให้เขาคอยจนเรามานั้น, จะเป็นธุระอะไรแก่ท่านเล่า?” 24 สาวกคนนี้แหละที่ได้เป็นพะยานถึงเหตุการณ์เหล่านี้, และได้จดเขียนคำเหล่านี้ไว้. และเรารู้ว่าคำพะยานของเขาเป็นความจริง 25 มีอีกหลายสิ่งที่พระเยซูได้ทรงกระทำ ถ้าจะจดเขียนไว้ให้หมดทุกสิ่ง, ข้าพเจ้าคาดว่า โลกนี้น่าจะไม่พอไว้หนังสือที่จะเขียนนั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society