เยเรมีย์ 7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 นี่เป็นคำโอวาทมายังยิระมะยาแต่พระยะโฮวาตรัสว่า, 2 เจ้าจงยืนขึ้นในประตูวิหารแห่งพระยะโฮวา, แลป่าวประกาศคำโอวาทนี้ในที่นั่น, แลบอกว่า, แต่บรรดาตระกูลยะฮูดา, ที่ได้เข้าไปในประตูเหล่านี้เพื่อจะไหว้พระยะโฮวา, จงฟังเอาถ้อยคำของพระยะโฮวา. 3 พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย, คือพระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, จงซ่อมแปลงทางทั้งหลายของพวกเจ้าแลการประพฤติทั้งปวงของพวกเจ้าเถิด, แล้วเราจะทำให้พวกเจ้าอาศัยอยู่ในที่ตำบลนี้. 4 เจ้าทั้งหลายอย่าไว้ใจในถ้อยคำมุสาว่า, ของเหล่านี้เป็นวิหารแห่งพระยะโฮวา, เป็นวิหารแห่งพระยะโฮวา, เป็นวิหารแห่งพระยะโฮวา. 5 ด้วยว่าถ้าเจ้าทั้งหลายซ่อมแปลงทางเดินแลทางประพฤติของพวกเจ้าโดยดีแล้ว, ถ้าเจ้าตัดสินเป็นความสัตย์ต่อมนุษย์ผู้หนึ่งผู้ใดกับเพื่อนบ้านของเขา. 6 ถ้าเจ้าไม่ข่มเหงผู้ต่างประเทศแลผู้เป็นกำพร้าแลหญิงม่าย, แลไม่ได้กระทำให้โลหิตคนอันไม่มีผิดไหลออกในที่ตำบลนี้, แลจะไม่ได้ดำเนินตามทางพระอย่างอื่น, ซึ่งจะเป็นความอัปยศแก่พวกเจ้านั้น, 7 แล้วเราจะกระทำให้พวกเจ้าอาศัยในที่ตำบลนี้, ในแผ่นดินที่เราได้ยกให้แก่ปู่ย่าตายายของพวกเจ้า, เพื่อจะได้เป็นของเขาเป็นนิตย์แลเป็นนิตย์. 8 นี่แน่ะ, เจ้าทั้งหลายได้ไว้ใจในถ้อยคำมุสา, ซึ่งจะเป็นประโยชน์อะไรมิได้. 9 พวกเจ้าจะขะโมย, แลฆ่าคน, แลผิดประเวณีผัวเมียเขา, แลสบถสาบานเป็นความเท็จ, แลบูชาเครื่องหอมถวายแก่บาละ, แลดำเนินตามทางของพวกพระทั้งหลายอื่นที่พวกเจ้าไม่ได้รู้จัก, แลมายืนตรงหน้าเราในวิหารนี้, 10 ซึ่งได้เรียกโดยชื่อของเรา, แลแก้ตัวว่า, พวกเราได้ที่อนุญาตให้กระทำบรรดาการชั่วเหล่านี้, (จะกระทำดังว่ามานี้) ได้หรือ. 11 ในตาของพวกเจ้าวิหารนี้ที่ได้ต้องเรียกโดยชื่อของเรา, กลับเป็นโพลงสำหรับพวกโจรอาศัยหรือ. นี่แน่ะ, เราเองได้เห็นการนั้น, พระยะโฮวาได้ตรัส. 12 แต่บัดนี้เจ้าทั้งหลายจงไปที่ของเราซึ่งอยู่ที่เมืองซีโล, ซึ่งเราได้ตั้งชื่อของเราแต่เดิมนั้น, แลให้ดูซึ่งเราได้กระทำแก่ตำบลนั้นเพราะความบาปของไพร่พลยิศราเอลของเราเถิด. 13 แลบัดนี้พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, เพราะพวกเจ้าได้กระทำบรรดาการเหล่านี้, แลเราได้ว่าแก่พวกเจ้า, ได้ตื่นขึ้นแต่เช้ามืดแลได้ว่ากล่าวสั่งสอน, แต่เจ้าทั้งหลายหาได้ฟังไม่, แลเราได้เรียนพวกเจ้า, แต่พวกเจ้าไม่ได้ตอบ. 14 เหตุฉะนี้เราจะกระทำแก่วิหารนี้, ซึ่งได้ต้องเรียกชื่อของเรา, ที่พวกเจ้าได้ไว้ใจนั้น, แลจะทำแก่ที่ซึ่งเราได้ยกให้แก่เจ้าแลแก่บิดาทั้งหลายของพวกเจ้า, เหมือนเราได้กระทำแก่เมืองซีโล. 15 แลเราจะทิ้งพวกเจ้าออกจากที่ตาเราเห็น, เหมือนอย่างเราได้ทิ้งบรรดาพวกพี่น้องของพวกเจ้า, คือบรรดาเชื้อสายของเอฟรายิมทั้งหมดนั้น. 16 เหตุฉะนี้เจ้าอย่าอ้อนวอนเพื่อไพร่พลเหล่านี้, แลอย่าร้องขึ้นขอเพื่อเขา, แลอย่าขอโทษเขาต่อเรา, เพราะเราจะไม่ได้ยินเจ้า. 17 เจ้าไม่ได้เห็นซึ่งเขาทั้งปวงได้กระทำในเมืองทั้งหลายของยะฮูดา, แลในถนนทั้งหลายของยะรูซาเลมนั้นหรือ. 18 กุมารทั้งปวงนั้นเก็บฟืน, แลบิดาทั้งหลายได้จุดไฟขึ้น, แลพวกผู้หญิงขย้ำขนมดิบเพื่อจะกระทำก้อนขนมหวานถวายแก่เจ้าหญิงแห่งท้องฟ้า, แลเพื่อจะรินน้ำถวายแก่พระอื่นทั้งหลาย, เขาทั้งปวงทำดังนี้, เพื่อประสงค์ยุให้เราโกรธ. 19 เขาได้ยุเราให้โกรธหรือ, พระยะโฮวาได้ตรัส, เขาทั้งปวงได้ยุตัวของเขาเองถึงที่ฝากของเจ้าวุ่นวายอยู่มิใช่หรือ. 20 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาพระเจ้าได้ตรัสดังนี้ว่า, ดูเถิดความโกรธของเราแลความพิโรธอันฉุนเฉียวของเราจะเทออกเหนือตำบลนี้, แลเหนือมนุษย์, แลเหนือตัวสัตว์โดยรัจ ฉาน, แลเหนือต้นไม้ทั้งปวงแห่งทุ่งนา, แลเหนือผลของดิน, แลความพิโรธของเราจะเผาเอา, แลจะไม่ดับเลย. 21 พระยะโฮวาเจ้าพลโยธาทั้งหลาย, เป็นพระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, จงเอาเครื่องบูชายัญของพวกเจ้าใส่ไว้ด้วยเครื่องบูชาทั้งหลายอื่นของเจ้า, แลได้กินเนื้อ (นั้น) เถิด. 22 เพราะเราหาได้บอกบิดาทั้งหลายของพวกเจ้า, แลหาได้สั่งเขาในวันที่เราได้นำเขาออกจากแผ่นดินอายฆุบโต, 23 ถึงเครื่องบูชายัญหรือของบูชาอื่นไม่, แต่ความนี้เราได้สั่งเขา, คือว่าให้ประพฤติตามเสียงของเราเถิด, แลเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเจ้า, แลเจ้าทั้งปวงจะเป็นไพร่พลของเรา, แลเจ้าจงดำเนินในทางทั้งหลายที่เราได้สั่งแก่พวกเจ้า, เพื่อจะได้เป็นความดีแก่พวกเจ้าได้. 24 แต่เขาทั้งหลายหาได้ฟังไม่, แลเขาไม่ได้เงี่ยหูของเขาเลย, แต่ได้ดำเนินในความปรึกษาแลในความคิดแห่งใจร้ายของเขา, แลเขาได้เดินถอยหลัง, หาได้เดินไปข้างหน้าไม่. 25 ตั้งแต่วันที่บิดาทั้งหลายของพวกเจ้าออกจากแผ่นดินบายฆุบโตจนถึงทุกวันนี้, เราได้ใช้แต่บรรดาคนใช้คือผู้ทำนายทั้งปวงของเราให้ไปถึงพวกเจ้า, ได้ตื่นขึ้นแต่เช้ามืดทุกวัน, 26 แลบังคับให้เขาไป, ถึงกระนั้นเขาทั้งปวงไม่ได้ฟังแก่เรา, แลไม่ได้เงี่ยหูของเขา, แต่ได้กระทำให้คอของเขาแข็งต่อเรา, เขาทำชั่วกว่าบิดาทั้งหลายของพวกเขาอีก. 27 แลเจ้าจงบอกบรรดาคำเหล่านี้แก่เขาทั้งหลาย, แต่เขาจะไม่ฟังเจ้า, เจ้าจะร้องเรียกถึงเขาด้วย, แต่เขาจะไม่ขานตอบแก่เจ้า, 28 แลเจ้าจงว่าแก่เขาทั้งปวงว่า, เมืองนี้เป็นเมืองที่หาได้ประพฤติตามเสียงพระยะโฮวาพระเจ้าของเขาไม่, แลไม่ได้รับคำสั่งสอน, ความสัตย์ได้ศูนย์หาย, แลได้ตัดขาดจากปากเขาแล้ว. 29 โอ้เมืองยะรูซาเลม, จงตัดผมของเจ้าออกแลทิ้งเสีย, แลจับทำการร้องไห้ที่ตำบลสูงทั้งหลายเถิด, 30 เพราะลูกหลานของตระกูลยะฮูดาได้ทำการชั่วร้ายในคลองตาเราเห็น, พระโฮวาได้ตรัส, เขาทั้งปวงได้ตั้งของอันน่าเกลียดทั้งปวงของเขาในวิหารที่ได้ต้องเรียกโดยชื่อของเรา, เพื่อจะให้วิหารนั้นชั่วลามกไป. 31 แลเขาได้สร้างที่สูงทั้งหลายของโธเฟธ, ที่มีในหุบเขาของบุตรผู้ชายฮิโนม, เพื่อจะได้เผาบุตรชายแลบุตรหญิงทั้งปวงของเขาในไฟ, ซึ่งเราไม่ได้สั่งให้เขาทำ, แลการนั้นหาได้เข้าในใจของเราไม่. 32 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, ดูเถิดวันเดือนคงจะมาที่ตำบลนั้นไม่ต้องเรียกว่าโธเฟธ, แลจะไม่ต้องเรียกว่าหุบเขาแห่งบุตรชายฮิโนม, แต่จะต้องว่าหุบเขาแห่งฆ่าฟันกัน, เพราะเขาทั้งปวงจะฝังศพในที่โธเฟธ, กว่าจะไม่มีที่จะฝังได้. 33 แลซากศพของไพร่พลเหล่านี้, จะเป็นอาหารสำหรับฝูงนกในอากาศฟ้า, แลสำหรับสัตว์บก, แลจะไม่มีผู้ใดที่จะไล่สัตว์นั้นไปเสียได้. 34 ในขณะนั้นเราจะกระทำให้ความเสียงร้องชื่นใจแลเสียงร้องยินดี, แลเสียงพูดของเจ้าบ่าวแลเสียงพูดของเจ้าสาว, ให้หยุดเสียแต่ในบ้านเมืองของตระกูลยะฮูดา, แลแต่ในถนนทั้งปวงแห่งเมืองยะรูซาเลม, เพราะแผ่นดินประเทศนี้จะต้องร้างเสีย |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society