เยเรมีย์ 44 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 นี่เป็นคำโอวาทที่ได้มาถึงยิระมะยาว่าด้วยบรรดาพวกยะฮูดาซึ่งอยู่ในประเทศอายฆุบโต, ผู้อาศัยอยู่ที่มิคโดละ, แลที่ธาฟันเฮศ, แลที่โนพ, แลในที่บ้านเมืองแห่งพัธโรศ, บอกว่า, 2 พระยะโฮวาแห่งพลโยธา, เป็นพระเจ้าพวกยิศราเอล, ตรัสดังนี้ว่า, เจ้าทั้งหลายได้เห็นแต่บรรดาความร้ายที่เราได้นำมาเหนือเมืองยะรูซาเลม, แลเหนือบรรดาเมืองยะฮูดา, ก็นี่แน่ะ, วันนี้เมืองเหล่านั้นจะเป็นที่ร้างเปล่าเสียแล้ว, แลไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ในเมืองนั้น, 3 เป็นเพราะความชั่วของเขาทั้งหลายที่เขาได้กระทำเพื่อจะยั่วเย้าเราให้มีความโกรธ, ด้วยเขาทั้งหลายได้ไปเผาเครื่องหอม, แลจะได้ปรนนิบัติซึ่งพระทั้งหลาย, ที่เขาไม่ได้รู้จัก, พวกเขาเองก็ดี, เจ้าทั้งหลายก็ดี, หรือพวกปู่ย่าตายายของเจ้าก็ดี. 4 ถึงกระนั้นเราได้ใช้แต่บรรดาผู้ทำนายบ่าวของเรา, ได้ลุกขึ้นแต่เช้าๆ แลใช้ให้บอกว่า, โอ้โอ๋อย่าประพฤติการที่น่าเกลียดนี้ที่เราได้ชังเลย. 5 แต่เขามิได้สดับฟัง, หรือเงี่ยโสตของเขาลง, เพื่อจะได้หันกลับจากความชั่วของเขา, ที่ได้เผาเครื่องหอมถวายพระอื่นทั้งหลายนั้นเลย. 6 เหตุฉะนี้ความกริ้วแลความพิโรธของเราได้ต้องเทออก, แลก่อขึ้นในบ้านเมืองยะฮูดา, แลในถนนทั้งหลายแห่งเมืองยะรูซาเลม, แลเมืองเหล่านั้นจึงต้องยับเยินเริดร้างเสียแล้ว, เหมือนที่เป็นอยู่ทุกวันนี้. 7 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, เป็นพระเจ้าพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, เหตุผลประการใดพวกเจ้าได้กระทำความชั่วใหญ่ต่อสู้จิตต์ใจของพวกเจ้าเอง, เพื่อจะตัดชายหญิงแลเด็ก, แลลูกกำลังดูดนมอยู่, ให้ออกจากพวกเจ้า, แลออกจากตระกูลยะฮูดา, เพื่อจะไม่ให้ผู้ใดเหลือเล่า. 8 นี่และเป็นการยั่วเย้าเราให้ถึงความพิโรธ, ด้วยการประพฤติทั้งหลายแห่งมือพวกเจ้า, (คือ) การเผาเครื่องหอมถวายพระอื่นทั้งปวงในประเทศอายฆุบโต, ที่พวกเจ้าได้ไปอาศัยอยู่นั้น, (เป็นไป) เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้ตัดพวกเจ้าออก, แลเพื่อพวกเจ้าจะได้เป็นที่แช่ง, แลที่ดูหมิ่นดูถูกในท่ามกลางเมืองทั้งหลายในแผ่นดินโลก. 9 เจ้าทั้งหลายได้ลืมความชั่วบิดา (ใหญ่) ของพวกเจ้าทั้งหลาย, แลความชั่วแห่งกษัตริย์ทั้งหลายเมืองยะฮูดา, แลความชั่วภรรยาของเขา, แลความชั่วของพวกเจ้าเอง, แลความชั่วของเมียพวกเจ้า, ซึ่งเขาทั้งหลายได้ประพฤติในประเทศยะฮูดา, แลที่ถนนทั้งปวงแห่งเมืองยะรูซาเลมนั้น, พวกเจ้าได้ลืมแล้วหรือ. 10 เขาทั้งหลายไม่ได้มีความเสียใจจนถึงทุกวันนี้, แลเขาไม่ได้กลัว, แลไม่ได้ดำเนินในกฎหมายของเรา, แลในข้อปรนนิบัติของเรา, ที่เราได้ตั้งไว้ตรงหน้าพวกเจ้า, แลตรงหน้าบิดา (ใหญ่) ของพวกเจ้านั้น. 11 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, เป็นพระเจ้าแห่งพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะตั้งหน้าของเราต่อเจ้าทั้งหลายเพื่อความร้าย, แลเพื่อจะตัดตระกูลยะฮูดา, ให้ขาดออกทั้งหมด. 12 แลเราจะเอาที่เหลือเศษพวกตระกูลยะฮูดา, ที่ได้ตั้งหน้าเขาเพื่อจะเข้าไปในประเทศอายฆุบโตเพื่อจะอาศัยอยู่ในที่นั่น, แลเขาทั้งหลายจะต้องสาปศูนย์ทั้งนั้น, แลจะล้มลงในประเทศอายฆุบโต, เขาทั้งหลายจะสาปศูนย์ด้วยกะบี่, แลด้วยความอดอยาก. เขาจะต้องตาย, ด้วยคมกะบี่, แลด้วยความอดอยาก, ตั้งแต่คนเล็กที่สุดจนถึงคนใหญ่ที่สุด, แลเขาทั้งปวงจะเป็นที่ถูกด่า, แลเป็นที่พิศวงยิ่งนก, แลเป็นที่แช่ง, แลเป็นที่ดูหมิ่นดูถูก. 13 เพราะเราจะลงโทษแก่เจ้าทั้งหลายที่ได้ลงไปอยู่ในรูประเทศอายฆุบโต, เหมือนเราได้ลงโทษแก่เมืองยะรูซาเลมด้วยกะบี่, แลด้วยความอดอยาก, แลด้วยความไข้ตายห่า. 14 จนผู้ใดๆ ที่เหลือเศษจากตระกูลยะฮูดา, ที่ได้ลงไปยังประเทศอายฆุบโตเพื่อจะได้อาศัยในที่นั้น, จะไม่พ้นหรืออยู่ต่อไป, แล้วกลับมาอยู่ในประเทศยะฮูดา, ที่เขาทั้งปวงปรารถนาจะกลับมาอยู่นั้นหามิได้, ด้วยว่าจะไม่มีผู้ใดกลับมาได้เว้นไว้แต่บุคคลที่จะหนีเอาตัวรอด 15 ขณะนั้นบรรดาผู้ชายที่รู้ว่าภรรยาของตัวได้เผาเครื่องหอมบูชาแก่พระอื่นต่างๆ, ทั้งบรรดาผู้หญิงที่ได้ยืนใกล้ที่นั่นเป็นกองใหญ่, ชั้นแต่บรรดาไพร่พลที่ได้อาศัยอยู่ในประเทศอายฆุบโต, แลในประเทศพัธโรศ, ตอบยิระมะยาว่า, 16 คำโอวาที่ท่านได้บอกแก่พวกเราในนามแห่งพระยะโฮวานั้น, พวกเราจะไม่ฟังเอาแก่ท่าน. 17 แต่พวกเราคงจะประพฤติการใดๆ ที่ได้ออกจากปากของพวกเราเอง, คือว่าจะเผาเครื่องหอมบูชาถวายแก่มเหษีแห่งฟ้า, และเทเครื่องบูชาอื่นต่างๆ ออกถวายแก่มเหษีองค์นั้น, เหมือนพวกเราได้ประพฤติแล้ว, พวกเราก็ดี, บิดาใหญ่ของพวกเราก็ดี, กษัตริย์ทั้งหลายของพวกเราก็ดี, แลเจ้านายทั้งหลายของพวกเราก็ดี, ในบ้านเมืองยะฮูดา, แลในถนนทั้งหลายแห่งเมืองยะรูซาเลม, เพราะคราวนั้นพวกเราได้โภชนาหารบริบูรณ์, แลได้อยู่เป็นสุข, แลไม่ได้เห็นความอันตรายสิ่งใด. 18 ฝ่ายพวกเราตั้งแต่ได้ละการเผาเครื่องหอมบูชาถวายแก่มเหษีฟ้า, แลได้เว้นการรินเครื่องหอมบูชาถวายแก่ท่านนั้น, พวกเราขัดสนลงทุกสิ่ง, แลต้องสาปศูนย์ไปด้วยกะบี่, แลด้วยความอดอยาก. 19 แลเมื่อพวกเราเผาเครื่องหอมถวายแก่มเหษีแห่งฟ้า, แลได้เทเครื่องบูชาดื่มออกถวายแก่ท่าน, พวกเราได้ทำขนมเพื่อจะกราบไหว้แก่ท่านมเหษี, แลได้เทออกซึ่งเครื่องบูชาดื่มถวายแก่ท่านนั้น, พวกเราทำนอกจากพวกสามีของเราหรือ 20 ขณะนั้นยิระมะยากล่าวแก่บรรดาไพร่พลผู้ชาย, แลผู้หญิง, แลบรรดาพวกคนที่ได้เอาคำตอบนั้นมาให้แก่ท่านว่า, 21 เครื่องหอมที่ท่านทั้งหลายได้เผาในบ้านเมืองยะฮูดา, แลในถนนทั้งหลายที่เมืองยะรูซาเลม, ทั้งพวกท่านแลบิดาใหญ่ของพวกท่าน, แลกษัตริย์ทั้งปวงของพวกท่าน, แลเจ้านายทั้งปวงของพวกท่าน, แลพวกไพร่พลแห่งประเทศนั้น, พระยะโฮวาไม่ได้ระลึกถึงการเหล่านี้หรือ, 22 แลการเหล่านั้นไม่ได้เข้าในพระทัยพระองค์หรือ, จนถึงที่พระยะโฮวาจะทนเอาอีกไม่ได้, เพราะความประพฤติชั่วต่างๆ ของพวกท่าน, แลเพราะความน่าเกลียดน่าชังซึ่งพวกท่านได้กระทำนั้น, เพราะเหตุดังนี้ประเทศของพวกท่านได้เป็นร้างเสียแล้ว, แลเป็นความพิศวงนัก, แลเป็นที่แช่งปราศจากคนอยู่. เหมือนที่เป็นทุกวันนี้. 23 เหตุนี้เป็นเพราะท่านทั้งหลายเผาเครื่องหอม (ถวายพระเท็จ), แลเพราะพวกท่านได้ทำผิดต่อพระยะโฮวา, แลไม่ได้ฟังเสียงแห่งพระยะโฮวา, แลไม่ได้ดำเนินในบทบัญญัติแห่งพระองค์, หรือในข้อปรนนิบัติทั้งหลายของพระองค์, หรือในเหล่าบทพะยานของพระองค์, เหตุฉะนี้ความร้ายนี้ได้บังเกิดแก่พวกท่าน, เช่นมีอยู่ทุกวันนี้. 24 ยิระมะยาได้บอกแก่บรรดาไพร่พล, แลพวกผู้หญิงทั้งปวงอีกว่า, ดูกรบรรดาตระกูลยะฮูดาที่ได้อยู่ในประเทศอายฆุบโต, จงได้ยินคำโอวาทแห่งพระยะโฮวาเถิด. 25 พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, เจ้าทั้งหลายกับพวกภรรยาได้บอกด้วยปากของเจ้า, แลได้สำเร็จด้วยมือของเจ้าว่า, พวกเราคงต้องตามความอธิษฐานของพวกเราที่พวกเราได้ตั้งอธิษฐาน, เพื่อจะเผาเครื่องบูชาถวายแก่มเหษีแห่งฟ้า, แลเพื่อจะเทออกซึ่งเครื่องบูชาดื่มถวายแก่ท่าน, ความอธิษฐานนั้นเจ้าทั้งหลายคงจะให้สำเร็จ, แลคงจะประพฤติตามความอธิษฐานของพวกเจ้านั้นเป็นแท้. 26 เหตุฉะนี้ดูกรบรรดาพวกยะฮูดา, ผู้ที่อาศัยอยู่ในประเทศอายฆุบโต, พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, ท่านทั้งหลายจงฟังคำโอวาทแห่งพระยะโฮวา, นี่แน่ะ, เราได้สาบานโดยชื่อใหญ่ของเราเองว่า, ชื่อของเราจะไม่อยู่ในปากของชายพวกยะฮูดาคนหนึ่งคนใดในบรรดาประเทศเมืองอายฆุบโตอีกว่า, ยะโฮวาพระเจ้าได้ทรงชีวิตอยู่, 27 นี่แน่ะ, เราจะคอยดูเหนือเขาทั้งหลายเพื่อจะ (ลง) ความร้าย, เพื่อความดีมิได้, แลบรรดาชายของพวกยะฮูดาที่อยู่ในประเทศบายฆุบโตนั้นจะต้องสาปศูนย์ด้วยกะบี่, แลด้วยความอดอยาก, กว่าจะมีที่สิ้นสุดของเขา. 28 ถึงกระนั้นจะมีคนนับได้น้อยตัวคน, ที่จะพ้นจากกะบี่กลับออกมาจากแผ่นดินอายฆุบโตเข้ามาในประเทศยะฮูดา, แลบรรดาที่เหลือเศษแห่งตระกูลยะฮูดา, ที่ได้เข้าไปในประเทศอายฆุบโตเพื่อจะอาศัยอยู่ที่นั่น, จะได้รู้ว่าคำของใครจะยั่งยืน, คำของเราหรือคำของเขา. 29 พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, นี่แหละจะเป็นสำคัญแก่พวกเจ้าว่า, เราจะลงโทษแก่พวกเจ้าในตำบลนี้, เพื่อเจ้าทั้งหลายจะได้รู้ว่า, คำทั้งหลายของเราจะยั่งยืนต่อสู้พวกเจ้าเพื่อความร้าย, 30 พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้, นี่แน่ะ, เราจะยกฟาโรฮับรากษัตริย์เมืองอายฆุบโตไว้ในมือพวกศัตรูของเขา, แลในมือแห่งพวกที่เสาะหาชีวิตของเขานั้น, เหมือนอย่างเราได้ยกซิดคียากษัตริย์พวกยะฮูดา, ไว้ในมือนะบูคัศเนซัรเจ้าเมืองบาบูโลน, ที่เป็นศัตรูของเขา, แลที่ได้เสาะหาชีวิตของเขานั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society