เยเรมีย์ 42 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ขณะนั้นแต่บรรดานายกองแห่งพลโยธาทั้งหลาย, แลโยฮานานบุตรของฆาเรีย, แลยิศซาบุตรของเกียโฮซายา, แลบรรดาพลไพร่ตั้งแต่โลกที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุดก็เข้ามาใกล้, 2 แลพูดแก่ยิระมะยาผู้ทำนายว่า, ข้าพเจ้าทั้งหลายจะขออ้อนวอนขอท่านได้โปรดให้ความอ้อนวอนของพวกข้าพเจ้ามาเป็นที่รับตรงหน้าท่าน, แลได้วิงวอนขอแต่พระยะโฮวาพระเจ้าของท่าน, เพื่อบรรดาเหลือเศษคนเหล่านี้, ด้วยพวกข้าพเจ้าเป็นคนที่เหลือน้อยตัวคนออกมาจากที่เป็นพวกมากมาย, เหมือนตาของท่านได้เห็นพวกข้าพเจ้า (ขออ้อนวอน) 3 เพื่อพระยะโฮวาพระเจ้าของท่าน, จะได้ช่วยชี้ทางที่พระองค์จะให้พวกข้าพเจ้าดำเนิน, แลการที่พวกข้าพเจ้าควรจะประพฤตินั้น. 4 ขณะนั้นยิระมะยาผู้ทำนายจึงตอบแก่เขาทั้งปวงว่า, ข้าพเจ้าได้ยินพวกท่านแล้ว, นี่แน่ะ, ข้าพเจ้าจะอ้อนวอนขอแก่พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกท่านตามถ้อยคำทั้งหลายของท่าน, แลจะบังเกิดเหตุเมื่อทุกสิ่งทุกประการที่พระยะโฮวาจะทรงตอบแก่พวกท่าน, ข้าพเจ้าคงจะสำแดงให้ท่านทั้งหลายรู้, ข้าพเจ้าจะไม่หน่วงเหนี่ยวสิ่งใดไว้จากพวกท่านเลย. 5 ขณะนั้นเขาทั้งปวงจึงตอบยิระมะยาว่า, ขอให้พระยะโฮวาเป็นพะยานซื่อสัตย์ในที่ท่ามกลางท่านกับพวกเจ้า, จะได้ดูแลเห็นพวกข้าพเจ้าประพฤติตามทุกสิ่งทุกประการที่พระยะโฮวาพระเจ้าของท่านจะใช้ท่านให้มาถึงพวกข้าพเจ้า. 6 ถึงจะเป็นความดีหรือความร้าย, พวกข้าพเจ้าคงจะฟังเสียงตรัสแห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกข้าพเจ้า, ผู้ที่ข้าพเจ้าได้ใช้ท่านให้อ้อนวอนนั้น, เพื่อจะได้บังเกิดความสุขแก่ข้าพเจ้า, เมื่อข้าพเจ้าได้ฟังเสียงตรัสแห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกข้าพเจ้านั้น. 7 แลก็บังเกิดเหตุเมื่อล่วงสิบวันไปแล้ว, คำโอวาทแห่งพระยะโฮวา, มาถึงยิระมะยา. 8 ขณะนั้นยิระมะยาร้องเรียกโยฮานานบุตรของฆาเรีย. แลบรรดานายกองแห่งพลโยธาซึ่งอยู่ด้วยเขา, ทั้งบรรดาพลไพร่ตั้งแต่เด็กเป็นที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด, แลบอกแก่เขาทั้งปวงว่า, 9 พระยะโฮวาพระเจ้าแห่งพวกยิศราเอล, ผู้ที่ท่านทั้งหลายได้ใช้ข้าพเจ้าเอาคำอ้อนวอนของท่านทั้งหลาย, ไปถวายต่อพระพักตรพระองค์นั้น, ได้ตรัสดังนี้ว่า, 10 ถ้าเจ้าทั้งหลายจะคงอยู่ในประเทศนี้, เราจึงจะกู้เจ้าทั้งหลายขึ้น, แลจะไม่ผลักทำลายลง, แลเราจะปลูกพวกเจ้า, แลเราจะไม่ถอนเจ้าขึ้น, เพราะเราได้กลับใจของเราจากความร้ายที่เราได้กระทำแก่พวกเจ้านั้น. 11 อย่ากลัวกษัตริย์เมืองบาบูโลน, ที่พวกเจ้ายังกำลังกลัวอยู่นั้น, อย่ากลัวเขา, พระยะโฮวาได้ตรัส. เพราะเราอยู่ด้วยกับพวกเจ้าเพื่อจะให้พวกเจ้ารอด, แลเพื่อจะให้เจ้าพ้นจากเงื้อมมือเขา. 12 แลเราจะสำแดงความเมตตาแก่พวกเจ้า, เพื่อกษัตริย์เมืองบาบูโลน, จะได้เมตตาแก่พวกเจ้าด้วย, แลกระทำให้พวกเจ้าได้คืนกลับมาถึงประเทศของพวกเจ้า. 13 หากว่าถ้าพวกเจ้าจะบอกว่า, พวกเราจะไม่อาศัยอยู่ในประเทศนี้แล้ว, แลจะไม่ฟังสำเนียงตรัสแห่งพระยะโฮวา, พระเจ้าของพวกท่าน, 14 แลจะบอกว่า, มิใช่, แต่พวกเราจะเข้าที่ประเทศอายฆุบโต, ที่พวกเราจะไม่ได้เห็นความรบข้าศึกอีก, แลจะไม่ได้ยินเสียงแตร, หรือจะไม่ได้อดอยากอาหารเลย, แลเราจะอาศัยอยู่ในที่นั่น. 15 เหตุดังนั้น, โอ้เจ้าทั้งหลายที่เป็นคนเหลือเศษแห่งตระกูลยะฮูดา, จงฟังคำโอวาทแห่งพระยะโฮวาบัดเดี๋ยวนี้เถิด. พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, เป็นพระเจ้าของพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, 16 ถ้าพวกเจ้าได้ตั้งหน้าจะเข้าไปในเมืองอายฆุบโตท่าเดียว, แลจะไปเพื่อจะอาศัยในที่นั้น, ถ้าเป็นอย่างนั้นก็จะบังเกิดเหตุ, คือกะบี่ที่เจ้าทั้งหลายได้กลัวนั้นจะตามพวกเจ้าไปทันทีในประเทศอายฆุบโต, แลความอดอยากซึ่งเจ้าทั้งหลายได้กลัวนั้น, จะติดตามพวกเจ้าไปในที่เมืองอายฆุบโต, แลเจ้าทั้งหลายจะต้องตายในที่นั่น. 17 จะเกิดเหตุนั้นแก่บรรดาคนชายที่จะตั้งใจของตัวเพื่อจะได้เข้าไปในเมืองอายฆุบโตอาศัยอยู่ ณ ที่นั่น, เขาทั้งปวงจะต้องตายด้วยกะบี่, แลด้วยความอดอยาก, แลด้วยโรคตายห่า, แลจะไม่มีผู้ใดในพวกเขาที่จะเหลืออยู่, หรือที่จะหนีจากความอันตรายซึ่งเราจะพามาเหนือเขาทั้งปวงนั้น. 18 เพราะพระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, เป็นพระเจ้าแห่งพวกยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, ความโกรธแลความกริ้วของเราได้เทออกเหนือชาวเมืองยะรูซาเลมฉันใด, ความกริ้วของเราจะเทลงเหนือพวกเจ้าทั้งหลายฉันนั้น, เมื่อพวกเจ้าจะเข้าในเมืองอายฆุบโต, แลเจ้าทั้งหลายจะต้องเป็นที่แช่งด่า, เป็นที่สะดุ้งตกใจ, แลเป็นที่ความแช่งสาป, แลเป็นที่เกลียดชัง, แลเจ้าทั้งหลายจะไม่ได้เห็นที่นี้อีกเลย 19 โอ้โอ๋พวกที่เหลือเศษแห่งตระกูลยะฮูดา, พระยะโฮวาได้ตรัสถึงพวกเจ้า, เจ้าทั้งหลายอย่าได้เข้าไปในเมืองอายฆุบโตเลย. จงรู้ในใจเป็นแน่ว่า, ข้าพเจ้าได้ตักเตือนพูดจาห้ามปรามในวันนี้. 20 เพราะพวกเจ้าได้แกล้งฉ้อในใจพวกเจ้า, เมื่อเจ้าได้ใช้ข้าพเจ้าให้ไปหาพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเจ้าว่า, ขอให้วิงวอนพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราเพื่อเราทั้งหลาย, แลบรรดาซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราจะตรัส, จงบอกพวกเราอย่างนั้น, แลพวกเราจะประพฤติตามทุกสิ่งทุกอย่าง. 21 แลบัดนี้ข้าพเจ้าได้บอกความนั้นแก่เจ้าทั้งหลายแล้ว, แต่เจ้าหาได้ฟังสำเนียงตรัสแห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเจ้าไม่, หรือหาได้ฟังความที่พระยะโฮวาได้ใช้ข้าพเจ้าให้ไปบอกแก่เจ้าทั้งหลายไม่. 22 แลเพราะเหตุดังนี้พวกเจ้าจงรู้เป็นแน่ว่าเจ้าทั้งหลายจะต้องตายด้วยกะบี่, แลด้วยความอดอยาก, แลด้วยโรคตายห่า, ในที่เจ้าปรารถนาจะไปอาศัยอยู่นั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society