เยเรมีย์ 41 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ครั้นอยู่มาถึงเดือนเจ็ด, ยิศมาเอลบุตรของนะธันยา, ผู้เป็นบุตรของอะลีซามา, เป็นเชื้อวงศ์อยู่ในตระกูลกษัตริย์แลพวกเจ้านายแห่งกษัตริย์เป็นชายสิบคนอยู่ด้วยตัวยิศมาเอล, เขามาถึงฆะดัลยา, บุตรของอะฮีคามที่เมืองมิศฟา, แลในที่นั้นเขาทั้งหลายได้รับประทานอาหารด้วยกันในเมืองมิศฟา. 2 ขณะนั้นยิศมาเอลบุตรของนะธันยา, แลชายสิบคนที่อยู่ด้วยในที่นั้น, ก็ลุกขึ้นตีฆะดัลยาบุตรของอะฮีคามที่เป็นบุตรของซาฟานตีด้วยคมกะบี่, แล้วก็ฆ่าท่านผู้ที่กษัตริย์เมืองบาบูโลนได้ตั้งให้เป็นเจ้าเมืองเหนือประเทศนั้น. 3 แลยิศมาเอลก็ประหารฆ่าฟันแต่บรรดาพวกยูดายซึ่งอยู่ด้วยท่านฆะดัลยาที่เมืองมิศฟา, แลฆ่าพวกเคเซ็ดซึ่งตกค้างอยู่ที่นั้น, ทั้งพวกชายสำหรับการรบศึกด้วย. 4 แล้วครั้นอยู่มาในวันที่สองถัดวันที่ยิศมาเอลฆ่าฆะดัลยา, แลไม่มีผู้ใดรู้นั้น, 5 ก็มีพวกคนมาแต่เมืองเซเค็ม, แลแต่เมืองซีโล, แลแต่เมืองซะมาเรีย, แปดสิบคน, เขาทั้งหลายมีหนวดปลงเสียแล้ว, แลเสื้อผ้าของเขาได้ฉีกขาดออก, แลเขาทั้งปวงได้เชือดเนื้อหนังของตัวเองแล้ว, แลได้ถือเครื่องบูชาแลเครื่องหอมในมือของตัวเพื่อจะได้เอาไปถึงวิหารแห่งพระยะโฮวา. 6 ฝ่ายยิศมาเอลบุตรของนะธันยาออกจากเมืองมิศฟา, เพื่อจะได้พบปะเขาทั้งหลายนั้น. เมื่อยิศมาเอลกำลังเดินทางไปก็แกล้งร้องไห้, แลครั้นเมื่อยิศมาเอลมาถึงเขาแล้วก็บอกเชื้อเชิญแก่คนทั้งปวงว่า, เชิญท่านไปให้ถึงฆะดัลยาบุตรของอะฮีคามเถิด. 7 แลครั้นเมื่อเขาทั้งปวงมาถึงท่ามกลางเมืองแล้ว, ยิศมาเอลบุตรของนะธันยา, กับชายทั้งปวงที่เข้ามาด้วยกันนั้น, ก็ฆ่าคนจำพวกเหล่านั้นเสีย, แล้วก็ทอดทิ้งซากศพในที่ตำบลบ่อแห่งหนึ่ง. 8 แต่มีชายสิบคนในพวกแปดสิบคนนั้นที่ได้ขอตัวกับยิศมาเอลนั้นว่า, ท่านอย่าฆ่าพวกข้าพเจ้าเลย, เพราะพวกข้าพเจ้ามีทรัพย์สมบัติในที่นา, คือข้าวสาลีแลลูกเดือย, แลน้ำมันแลน้ำผึ้ง. เหตุดังนี้ยิศมาเอลจึงได้งดไว้, ไม่ได้ฆ่าพวกสิบคน ณ ท่ามกลางพวกพี่น้องเขานั้น. 9 อันบ่อที่ยิศมาเอลทอดทั้งแต่บรรดาซากศพแห่งชายเหล่านั้นที่ตัวได้ฆ่าเพราะฆะดัลยา, เป็นบ่อที่อาซากษัตริย์ได้ทำไว้เพราะกลัวบาอะซากษัตริย์เมืองยิศราเอล, แลยิศมาเอลบุตรของนะธันยาได้ถมบ่อนั้นด้วยซากศพที่ตัวได้ฆ่านั้น. 10 คราวนั้นยิศมาเอลได้กวาดเอาบรรดาชะเลยที่เหลืออยู่จากไพร่พลเมืองในมิศฟา, คือบุตรหญิงทั้งหลายของกษัตริย์, แลบรรดาไพร่พลซึ่งเหลือเศษอยู่ในเมืองมิศฟา, ผู้ที่นะบูซาระดารแม่ทัพที่ได้ฝากไว้แก่ฆะดัลยาบุตรชายของอะฮีคาม, แลยิศมาเอลบุตรของนะธันยาได้กวาดเอาเขาทั้งปวงไปเป็นชะเลย, แล้วก็ข้ามออกไปเพื่อจะอาศัยอยู่กับด้วยพวกอาโมร. 11 แต่เมื่อโยฮานานบุตรของฆาเรีย, แลบรรดาพวกนายกองแห่งทัพที่อยู่ด้วยเขานั้นได้ยินข่าวแต่บรรดาความร้ายที่ยิศมาเอลบุตรของนะธันยาได้ทำนั้น. 12 เขาจึงพาเอาแต่บรรดาคนชาย, ยกออกไปจะรบกับยิศมาเอลบุตรนะธันยา, ก็ปะกับยิศมาเอลที่น้ำใหญ่ในเมืองฆิบโอน. 13 ครั้นเมื่อบรรดาไพร่พลซึ่งอยู่ด้วยยิศมาเอลเห็นโยฮานานบุตรของฆาเรีย, แลบรรดานายกองแห่งพลโยธาที่อยู่ด้วยโยฮานาน, เขาทั้งปวงก็ดีใจ. 14 เหตุดังนี้พลไพร่ทั้งปวงซึ่งยิศมาเอลได้กวาดเอาไปเป็นชะเลยแต่เมืองมิศฟา, เขาก็หันกลับเข้าด้วยโยฮานานบุตรของฆาเรีย. 15 ฝ่ายยิศมาเอลบุตรของนะธันยาหนีจากโยฮานาน, มีชายแปดคนหนีไปด้วย, แล้วก็ไปอาศัยอยู่ที่เมืองอาโมร. 16 ขณะนั้นโยฮานานบุตรของฆาเรีย, แลบรรดานายกองแห่งพวกกองทัพเหล่านั้นที่อยู่ด้วยเขา, คือบรรดาไพร่พลเหลือเศษซึ่งเขาได้มาจากยิศมาเอลบุตรชายของนะธันยา, แต่เมืองมิศฟา, เมื่อภายหลังยิศมาเอลฆ่าฆะดัลยาบุตรอะฮีคาม, จำพวกคนนั้นเป็นชายใหญ่สำหรับรบศึก, แลพวกผูหญิงแลพวกเด็ก, กับพวกขันที, ที่เขาได้มาจากเมืองฆิบโอนอีก. 17 แลเขาทั้งปวงได้ออกไปอาศัยอยู่ในบ้านเมืองฆิบฮาม, ซึ่งตั้งอยู่ต่อแดนเมืองเบธเลเฮ็ม, เพื่อจะออกไปถึงอายฆุบโต. 18 ก็เพราะพวกเคเซ็ด. ด้วยว่าเขาทั้งหลายกลัวพวกเคเซ็ด, เพราะว่ายิศมาเอลบุตรนะธันยาได้ฆ่าฆะดัลยาบุตรของอะฮีคาม, ผู้ที่กษัตริย์เมืองบาบูโลนได้ตั้งเป็นเจ้าเมืองในประเทศนั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society