เยเรมีย์ 30 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 นี่เป็นคำมาถึงยิระมะยามาแต่พระยะโฮวาว่า, 2 พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกยิศราเอลได้ตรัสดังนี้ว่า, เจ้าจงเขียนบรรดาถ้อยคำซึ่งเราได้บอกแก่เจ้าไว้ในหนังสือเล่มหนึ่ง. 3 เพราะนี่แน่ะ, พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, เวลาวันเดือนคงจะมา, ที่เราจะพาพวกชะเลยแห่งไพร่พลของเรา, คือพวกยิศราเอลแลพวกยะฮูดา, ให้กลับมาอีก, พระยะโฮวาได้ตรัส. แลเราจะกระทำให้เจ้าทั้งหลายกลับมาถึงประเทศที่เราได้ยกปู่ย่าตายายของเขานั้น, แลเจ้าทั้งหลายจะได้เป็นเจ้าของในที่นั้น 4 แลคำเหล่านี้เป็นคำที่พระยะโฮวาได้ตรัสถึงพวกยิศราเอล, แลถึงพวกยะฮูดา. 5 เพราะพระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, พวกเราได้ยินเสียงสะท้าน มีความกลัว, หามีความสุขไม่. 6 บัดนี้เจ้าทั้งหลายจงถามแลดูว่า, ผู้ชายคนใดคนหนึ่งมีปวดลมเบ่งคลอดลูกจะมีบ้างหรือไม่. เหตุไฉนเราได้เห็นผู้ชายทุกคนมีอาการเอามือบีบคั้นนวดท้องที่บั้นเอวอยู่, เหมือนอย่างผู้หญิงที่กำลังคลอดลูกอยู่, แลบรรดาหน้าคนทั้งปวงกลับซีดเผือดไปเล่า. 7 เป็นวิบากความทุกข์, เพราะวันนั้นจะเป็นวันใหญ่, กว่าจะไม่มีวันอื่นเหมือน, เป็นจำเพาะคราวความทุกข์ของยาโคบ, แต่เขาคงจะได้พ้นจากความทุกข์นั้น. 8 แลพระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลายได้ตรัสว่า, ในวันนั้นจะบังเกิดเหตุ, คือเราจะหักแอกของเขาออกจากคอของเจ้า, แลหักเครื่องผูกมัดตัวของเจ้านั้นเสีย, แลพวกต่างประเทศจะไม่ได้ปรนนิบัติตัวของตนด้วย (กำลัง) เขาอีก. 9 แต่เจ้าทั้งหลายจะปรนนิบัติพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเขา, แลดาวิดกษัตริย์ของเขา, ที่เราจะยกขึ้นให้พวกเขา. 10 เหตุฉะนี้, โอ้ยาโคบผู้ใช้สอยของเรา, เจ้าอย่ากลัวเลย, โอ้ยิศราเอลอย่าตกใจ, เพราะนี้แน่ะ, เราจะช่วยเจ้ามาแต่ไกล, แลเผ่าพันธุ์ของเจ้านั้นเรา (จะช่วย) มาแต่ประเทศที่เจ้าทั้งหลายได้ตกไปเป็นคนชะเลย, แลยาโคบคงจะกลับมา, แลจะต้องอยู่ในความสุขแลความสงบเงียบ, แลจะไม่มีผู้ใดอาจจะให้เถิดความกลัวได้. 11 เพราะเราได้อยู่ด้วยเจ้าเพื่อจะช่วยให้เจ้ารอด, พระยะโฮวาได้ตรัส. ถึงมาตรแม้นเราจะกระทำให้บรรดาเมืองทั้งปวงที่เราได้ให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปอยู่นั้น, ให้สิ้นเชิงไป, เราก็จะไม่ให้พวกเจ้าสิ้นเชิงไปเลย, แต่เราจะโบยตีเจ้าแต่พอดี, แลเราจะปล่อยให้เจ้าไปเสียเปล่าไม่ได้ลงโทษบ้างก็มิได้. 12 พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, ความฟกช้ำของเจ้าเป็นที่จะรักษาไม่ได้, แลบาดแผลของเจ้าหนักนัก. 13 ไม่มีผู้ใดที่จะพูดช่วยสงเคราะห์ความของเจ้า. เพื่อประสงค์จะผูกรัดบาดแผลของเจ้าไว้, เจ้าหามียาที่จะรักษาตัวของตนได้ไม่. 14 บรรดาคนรักของเจ้าได้ลืมเจ้าเสียแล้ว, เขาทั้งปวงไม่ได้เสาะหาเจ้า, เพราะเราได้กระทำให้เจ้าเป็นบาดแผลโดยศัตรูทำคนหนึ่ง, ด้วยครามตีโบยของคนร้ายกาจคนหนึ่งเพราะความชั่วของเจ้ามากมาย, ความผิดของเจ้าได้มากทวีขึ้นแล้ว. 15 เหตุไรเจ้าได้ร้องได้เพราะบาดแผลของเจ้าเล่า, ความทุกข์ของเจ้านั้นเป็นที่ (คน) จะรักษาไม่ได้, เพราะความชั่วของเจ้ามากมายนัก, เพราะความผิดของเจ้าได้มากทวีขึ้น, 16 เราได้กระทำเหตุเหล่านี้แก่เจ้า, เหตุดังนี้เขาทั้งหลายที่ได้กัดกินเจ้านั้นจะต้องมีเหตุกัดกินตัวเขาด้วย, แลบรรดาพวกศัตรูของเจ้า, ทุกตัวเขา, จะต้องเข้าในความชะเลย, แลเจ้าทั้งหลายที่มาทำร้ายแก่เจ้านั้นจะต้องมีคนมาทำร้ายแก่ตัวเขาแลบรรดาคนที่ได้มายื้อแย่งกัดเจ้านั้นเราจะยกให้เป็นของสำหรับจะยื้อแย่ง. 17 เพราะเราจะคืนความสบายให้แก่เจ้า, แลเราจะรักษาบาดแผลทั้งปวงของเจ้าให้หาย, พระยะโฮวาได้ตรัสเพราะเขาทั้งหลายได้ร้องเรียกเจ้าว่าเป็น (คน) เนรเทศเสียแล้ว, (เขาบอกว่า) นี่แลเป็นเมืองซีโอน, ที่ไม่มีผู้ใดเสาะหา. 18 พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะพาพวกชะเลยของยาโคบให้กลับมาอีก, แลเราจะเอ็นดูแก่ที่อาศัยทั้งปวงของเขา, แลกรุงนั้นจะต้องกู้ขึ้นบนภูเขาสำหรับเมืองนั้น, แลราชวังนั้นจะยั่งยืนอยู่ตามธรรมดา. 19 แลจะมีความโมทนาคุณออกมาจากที่อยู่ของเขานั้น, แลจะมีเสียงของคนทั้งหลายที่กระทำให้ชื่นใจ, แลเราจะให้เขาทั้งปวงมากทวีขึ้น, แลเขาจะไม่เป็นคนน้อยตัว, เราจะให้เขาทั้งปวงได้ความรุ่งเรืองด้วย, แลเขาจะเป็นคนเล็กน้อยมิได้. 20 ลูกหลานของเขาจะเป็นเหมือนครั้งก่อน. แลซึ่งเป็นประชุมของเขาทั้งหลายนั้นจะตั้งมั่นคงตรงหน้าเรา, แลเราจะลงโทษแก่บรรดาที่ได้ข่มขี่เขา. 21 แลเจ้านายของเราจะเป็นแต่พวกของเขาเอง, แลผู้ครอบครองเมืองของเขาจะเกิดมาแต่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย, แลเรากระทำให้เจ้าเมืองนั้นให้เขามาใกล้กับเรา, แลเขาคงจะเข้ามาแอบอิงอยู่กับเรา, ด้วยว่าผู้ที่ตั้งจะแอบอิงอยู่กับเรานั้น, คือผู้ใด, พระยะโฮวาได้ตรัส. 22 แลพวกเจ้าจะเป็นไพร่พลของเรา, แลเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเจ้า 23 นี่แน่ะ, ลมหัวด้วนของพระยะโฮวากำลังออกไป, ด้วยแรงกล้า, เป็นลมหัวด้วนที่ยังมิได้หยุด, ลมหัวด้วนนั้นจะตกทับบนศีรษะคนชั่ว. 24 ความพิโรธอันแรงกล้าของพระยะโฮวาจะไม่กลับคืน, กว่าพระองค์จะได้สำเร็จซึ่งกิจธุระนั้น, กว่าพระองค์จะได้กระทำความดำริจิตต์แห่งพระองค์ให้แล้ว. ในวันคืนทั้งหลายที่สุดปลายเจ้าทั้งหลายจะได้นึกตรึกตรองในความนี้ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society