เยเรมีย์ 25 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 เป็นคำซึ่งมาถึงยิระมะยาว่าถึงบรรดาไพร่พลแห่งเมืองยะฮูดาในปีที่สี่แห่งยะโฮยาคมราชบุตรของโยซียา, กษัตริย์เมืองยะฮูดา, ปีนั้นเป็นปีที่หนึ่งแห่งนะบูคัดเนซัร, กษัตริย์แผ่นดินบาบูโลน, 2 เป็นคำ (พระยะโฮวา) ซึ่งยิระมะยาผู้ทำนายได้บอกแก่บรรดาไพร่พลเมืองยะฮูดา, แลบอกแก่บรรดาชาวเมืองยะรูซาเลมว่า, 3 ตั้งแต่ปีที่สิบสามของโยซียาราชบุตรของอาโมนกษัตริย์เมืองยะฮูดา, จนกะทั่งวันนี้คือปีที่ยี่สิบสามนั้น, คำโอวาทแห่งพระยะโฮวาได้มาถึงข้าพเจ้า, แลข้าพเจ้าได้บอกแก่ท่านทั้งหลาย, ตื่นขึ้นเช้าๆ บอกความแก่พวกท่าน, แต่พวกท่านหาได้ยินฟังไม่. 4 แลพระยะโฮวาได้ใช้บรรดาคนใช้ของพระองค์, คือจำพวกทำนาย, ลุกขึ้นเช้าๆ ใช้เขาทั้งปวงไป, แต่เจ้าทั้งหลายไม่ได้ฟัง, หรือไม่เงี่ยหูเพื่อจะได้ยิน. 5 ผู้ทำนายทั้งหลายนั้นได้บอกว่า, เจ้าทั้งปวงจงหันกลับบัดนี้ไปจากทางชั่วของตัวทุกคน, แลจากการประพฤติร้ายของตัว, แลจงอาศัยอยู่ในประเทศที่พระยะโฮวาได้ยกให้แก่พวกเจ้าแลแก่ปู่ย่าตายายของพวกเจ้าเป็นนิตย์แลเป็นนิตย์. 6 แลอย่าไปตามพระอื่นต่างๆ เพื่อจะได้ปรนนิบัติเขาแลนมัสการเขา, แลอย่ายุยงเราเพื่อจะให้เราโกรธด้วยการทั้งหลายที่พวกเจ้าได้ทำด้วยมือ, แล้วเราจะไม่ได้ทำร้ายแก่พวกเจ้า. 7 ถึงกระนั้นพวกเจ้าไม่ได้ฟังแก่เราเพื่อประสงค์จะได้ยุยงเราให้โกรธด้วยการมือของพวกเจ้า, เพื่อเจ้าจะได้ถูกความร้าย, พระยะโฮวาได้ตรัส. 8 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย, ได้ตรัสดังนี้ว่า, เหตุเพราะพวกเจ้าไม่ได้ยินฟังคำโอวาทของเรา, 9 นี่แน่ะ, เราจะใช้ไปเอาบรรดาครัวฝ่ายเหนือแลนะบูคัดเนซัรกษัตริย์เมืองบาบูโลนผู้เป็นคนใช้ของเรา, พระยะโฮวาได้ตรัส, แลเราจะพาเจ้าทั้งหลายมาต่อสู้ประเทศนี้, แลต่อสู้ชาวเมืองประเทศนี้, แลต่อสู้บรรดาเมืองทั้งปวงอ้นล้อมรอบนั้น, แลเราจะทำลายเมืองทั้งปวงนั้นให้สิ้นเชิง, แลเราจะกระทำให้เมืองทั้งหลายนั้นเป็นความตกตะลึงแลเป็นที่ให้คนทั้งปวงสูดปาก, แลเป็นที่ร้างเป็นนิตย์, 10 อีกประการหนึ่ง, เราจะชักออกจากเมืองเหล่านั้นซึ่งเสียงชื่นใจแลเสียงยินดี, เสียงเจ้าบ่าวแลเสียงเจ้าสาว, เสียงหินโม่, แลสว่างแห่งตะเกียง. 11 แลประเทศนี้ทั้งหมดจะเป็นร้างทั้งนั้น, จะเป็นที่ตกตะลึง, แลบ้านเมืองทั้งปวงเหล่านี้จะต้องปรนนิบัติกษัตริย์บาบูโลนเจ็ดสิบปี. 12 แลจะบังเกิดเหตุเมื่อเจ็ดสิบปีนั้นครบแล้ว, เราจะลงโทษแก่กษัตริย์เมืองบาบูโลน, แลจะลงโทษแก่เมืองนั้นเพราะความอสัตย์อธรรมของเขา, แลเพราะความชั่วแผ่นดินของชาติเคเซ็ด, พระยะโฮวาได้ตรัส, แลเราจะกระทำแผ่นดินแลประเทศนั้นเป็นร้างต่อไปเป็นนิตย์, เป็นคำพระยะโฮวาตรัส. 13 แลเราจะนำมาเหนือประเทศนั้นซึ่งบรรดาคำโอวาทของเรา, ที่เราได้ประกาศต่อสู้บาบูโลนนั้น, คือความทั้งปวงที่ได้เขียนลงในคัมภีร์นี้, ที่ยิระมะยาได้บอกทำนายต่อสู้บรรดาประเทศทั้งปวงนั้น. 14 เพราะเมืองหลายประเทศแลกษัตริย์ใหญ่หลายองค์จะได้ปรนนิบัติตัวของเขาด้วยกำลังเมืองบาบูโลน, แลเราจะตอบแทนเมืองนั้นตามการประพฤติของเขา, แลตามการแห่งมือของเขา. 15 ด้วยว่าพระยะโฮวาพระเจ้าของยิศราเอลได้ตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้ว่า, จงเอาถ้วยน้ำองุ่นสำหรับความโกรธใหญ่ไปจากมือเรา, แลกระทำให้บรรดาเมือง, ที่เราใช้เจ้าไปถึง, ให้กินแต่ถ้วยนั้น. 16 แลเขาทั้งปวงจะต้องกิน, แลเดินซวนเซ, แลจะคลั่งไป, เพราะกะบี่ที่เราจะใช้ไปที่ท่ามกลางจำพวกเขา. 17 ขณะนั้นข้าพเจ้าได้หยิบเอาถ้วยนั้น, แต่พระหัตถ์พระยะโฮวา, แลได้กระทำให้บรรดาเมืองที่พระยะโฮวาได้ใช้ให้ข้าพเจ้าไปถึงนั้น, ให้กิน, 18 คือเมืองยะรูซาเลม, แลบ้านเมืองยะฮูดา, ทั้งกษัตริย์แลเจ้านายเมืองเหล่านั้น, เพื่อจะให้เขาทั้งปวงเป็นร้าง, แลเป็นที่ตกตะลึงแลที่สูดปาก, แลเป็นที่แช่งเหมือนเป็นอยู่ในวันนี้. 19 คือฟาโรกษัตริย์แผ่นดินเมืองอายฆุบโต, แลพวกใช้สอยของฟาโร, แลพวกเจ้า, แลบรรดาไพร่พลของท่าน, 20 แลบรรดาไพร่พลที่เป็นชาติต่างๆ ระคนปนกัน, แลบรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินอูศ, แลบรรดากษัตริย์แผ่นดินฟะเลเซธ, แลเมืองอัศคะโลน, แลเมืองคาซา, แลเมืองเอศโรน, แลชาวอัศโดศที่ยังเหลืออยู่นั้น, 21 แลเมืองอะโดม, แลเมืองโมอาบแลพวกลูกหลานของอำโมน, 22 แลบรรดากษัตริย์เมืองตุโร, แลบรรดากษัตริย์เมืองซีโดน, แลกษัตริย์เมืองทั้งปวงแห่งชายทะเล, ที่ข้ามฟากทะเลข้างโน้น, 23 คือเมืองดีดาน, แลเมืองเธมา, แลเมืองบูศ, แลบรรดา (คน) วอนอยู่ที่มุมทั้งปวงที่สุดปลายนั้น, 24 แลบรรดากษัตริย์แห่งเมืองอาหรอบแลบรรดากษัตริย์ของคนที่เป็นชนชาติระคนปนกันอยู่ในทะเลทรายนั้น, 25 แลบรรดากษัตริย์เมืองซิมรี, แลบรรดากษัตริย์เมืองเอลาม, แลบรรดากษัตริย์เมืองมาดาย, 26 แลบรรดากษัตริย์เมืองฝ่ายเหนือใกล้แลไกล, เมืองกับเมือง, แลบรรดาเมืองราชธานีแห่งพิภพ, ซึ่งตั้งอยู่เหนือหน้าแผ่นดินโลก, แลกษัตริย์ทองเซซัดจะต้องดื่มกินภายหลังเขาทั้งปวงนั้น. 27 เหตุฉะนี้เจ้าจงบอกเขาทั้งปวงว่า, พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย. พระเจ้าของยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, เจ้าทั้งหลายจงดื่มแลเมาไป, แลรากออก, แลล้มลง, แลไม่ลุกขึ้นอีกเลย, เพราะเหตุแห่งกะบี่ที่เราจะใช้ไปในท่ามกลางพวกเจ้า. 28 แลจะเกิดเหตุถ้าเขาทั้งปวงขัดขืนไม่รับแต่มือของเจ้าเพื่อจะดื่มนั้น, เจ้าจงจะบอกแก่เขาทั้งปวงว่า, พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาทั้งปวงได้ตรัสว่า, เจ้าทั้งปวงจะต้องดื่มเป็นแน่. 29 เพราะนี่แน่ะ, เรากำลังจับการที่จะพาความร้ายเหนือกรุงนี้ที่ได้ต้องเรียกชื่อตามชื่อของเรา, แลพวกเจ้าทั้งหลายจะพ้นโทษทีเดียวได้หรือ. เจ้าทั้งหลายจะไม่พ้นโทษได้, เพราะเราจะร้องเรียกกะบี่มาเหนือบรรดาแผ่นดินโลก, พระยะโฮวาเจ้าของพลโยธาได้ตรัส. 30 เหตุดังนี้เจ้าจงทำนายต่อสู้เขาทั้งปวงตามบรรดาคำเหล่านี้. แลบอกเขาทั้งปวงว่า, พระยะโฮวาจะแผดเสียงคำรามจากที่บนสูง, แลจะออกเสียงของพระองค์จากที่อยู่บริสุทธิ์ของพระองค์, พระองค์จะแผดเสียงคำรามโดยฤทธิ์ใหญ่เหนือที่อยู่ของพระองค์, พระองค์จะให้โห่ร้องออกเหมือนอย่างเขาทั้งปวงที่ได้เหยียบลูกองุ่น, จะโห่ร้องต่อสู้บรรดาชาวประเทศแห่งแผ่นดินโลก. 31 จะมีเสียงอย่างหนึ่งมาถึงที่ปลายพิภพ, เพราะพระยะโฮวาจะมีความคดีต่อประเทศทั้งหลาย, พระองค์จะตักเตือนด้วยบรรดาเนื้อหนัง. 32 พระองค์จะยกคนทั้งปวงที่ชั่วให้แก่กะบี่, พระยะโฮวาได้ตรัส. พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลาย, ได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะความร้ายคงจะออกจากเมืองนี้ไปถึงเมืองโน้น, แลจะมีลมบ้าหมูใหญ่ขึ้นจากที่ชายทะเลทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก. 33 แลผู้ที่ต้องประหารโดยพระยะโฮวาในวันนั้นจะมีแต่ปลายพิภพข้างนี้จนถึงปลายพิภพข้างโน้น. เขาทั้งปวงที่ต้องประหารนั้นจะไม่มีใครร้องไห้ร้องห่มเพราะเขา, แลเขาจะไมต้องเก็บไม่ต้องฝัง, เขาทั้งปวงจะเป็นของเน่าเหนือพื้นดิน. 34 พวกเลี้ยงแกะเอ๋ย, (คือกษัตริย์ทั้งหลาย) จงร้องไห้ร้องห่มแลออกเสียงดัง, แลเจ้าทั้งหลายที่ใหญ่ในฝูงสัตว์นั้น, จงกลิ้งเกลือก, เพราะวันคืนทั้งหลายสำหรับฆ่าพวกเจ้า, แลสำหรับให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปนั้นถึงกำหนดแล้ว; แลพวกเจ้าจะต้องล้มลงเหมือนอย่างภาชนะอันงามนั้น. 35 แลพวกเลี้ยงแกะจะไม่มีทางที่จะหนีไปได้, แลผู้ใหญ่ในฝูงสัตว์จะไม่มีทางที่จะพ้นเลย. 36 มีเสียงร้องได้ของพวกเลี้ยงแกะ, และมีเสียงร้องหอนของสัตว์ใหญ่ที่ในฝูงสัตว์, พระยะโฮวาได้เหยียบย่ำทุ่งนาสำหรับเลี้ยงสัตว์ของเขา. 37 แลที่อยู่ทั้งปวงที่เคยสงบเงียบก็ต้องฟันลง, เพราะความพิโรธใหญ่แห่งพระยะโฮวา. 38 พระองค์ได้ละทิ้งที่ซุ้มของพระองค์, ดุจสิงห์โต, เพราะประเทศของเขาเป็นที่ร้างเปล่าแล้ว, เพราะความดุของผู้ข่มขี่, แลเพราะความพิโรธใหญ่ของพระองค์ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society