Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

เยเรมีย์ 2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 อนึ่ง​ถ้อยคำ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​มา​ถึง​ข้าพ​เจ้า​อีก​ว่า,

2 เจ้า​ไป​ร้อง​ตรอก​หู​คน​ทั้งปวง​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลมเถิด​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เรา​ระลึก​ถึง​เจ้า​คือ​ใจดี​ของ​เจ้า​เมื่อ​เป็น​คน​หนุ่ม​อยู่, ความ​รัก​ของ​เจ้า​เมื่อ​ยินยอม​จะ​เป็น​ภรรยา, เจ้า​ได้​ไป​ตาม​เรา​ใน​ป่า​อย่างไร, ใน​ประเทศ​ที่​ไม่​ได้​หว่าน​ข้าว.

3 พวก​ยิศ​รา​เอล​ได้​เป็น​บริสุทธิ์​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​ผล​ที่​แรก​อัน​เกิด​มาก​ขึ้น​ของ​พวกเขา​นั้น (เป็น​ที่​บริสุทธิ์). บรรดา​คน​ที่​กัด​กิน​ยิศ​รา​เอล​จะ​มี​ความผิด, ความ​อันตราย​จะ​มา​เหนือ​เขา​ทั้งปวง, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส

4 ดูกร​ตระกูล​ของ​ยา​โค​บ, แล​บรรดา​ครอบครัว​ของ​ตระกูล​ยิศ​รา​เอล, เจ้า​ทั้งปวง​จง​ฟัง​เอา​คำ​พระ​ยะ​โฮ​วา.

5 พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, บิดา​ทั้งปวง​ของ​ตัว​เจ้า​ได้​ปะ​ความ​ชั่ว​อะไร​ใน​เรา, ที่​เขา​ทั้งปวง​ได้​ออก​ไป​ไกล​จาก​เรา, และ​ดำเนิน​ตาม​การ​เสีย​เปล่า, แล​ได้​เป็น​ที่​ไม่​มี​ประโยชน์​อะไร​เล่า.

6 แล​เขา​ทั้ง​หลาย​ไม่​ได้​ถาม​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​อยู่​ที่ไหน, คือ​ผู้​ที่​ได้​พา​พวกเรา​ขึ้น​มา​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, แล​ได้​นำ​พวกเรา​ตลอด​ป่าดง​ตลอด​ประเทศ​ทะเลทราย, แล​ประเทศ​มี​เหว​หลาย​แห่ง, ตลอด​ประเทศ​แล้ง, แล​ที่​มี​เงา​ความ​ตาย, ตลอด​ประเทศ​ที่​มนุษย์​ผู้ใด​ผู้​หนึ่ง​ไม่​ได้​ผ่าน​ทะลุ​ไป, แล​ที่​ไม่​มี​มนุษย์​ผู้ใด​อาศัย​อยู่​เลย.

7 แล​เรา​ได้​พา​พวก​เจ้าเข้า​ไป​ใน​ประเทศ​มี​บริบูรณ์, เพื่อ​จะ​ได้​กิน​ผล​ของ​ประเทศ​นั้น, แล​กิน​ความ​ดี​ของ​ที่​นั้น​ด้วย, แต่​เมื่อ​พวก​เจ้า​ได้​เข้า​แล้ว, ได้​กระทำ​ให้​ประเทศ​ของ​เรา​นั้น​โสโครก​ไป, แล​ได้​กระทำ​ให้​มฤ​ดก​ของ​เรา​เป็น​ที่​พึง​เกลียด.

8 พวก​ปุโรหิต​ไม่​ได้​ถาม​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​อยู่​ที่ไหน, แล​จำพวก​ที่​มือ​จับ​พระ​บัญญัติ​นั้น, เขา​ไม่​รู้จัก​เรา, แล​พวก​นาย​เขา​ได้​ทำ​เหลือเกิน​ต่อ​เรา​ด้วย, แล​ผู้ทำ​นาย​ได้​ทำนาย​โดย​ออก​ชื่อ​พระ​บา​ละ, แล​ได้​ดำเนิน​ตาม​ซึ่ง​ไม่​เป็น​ประโยชน์.

9 เหตุ​ดังนี้​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, เรา​จะ​ว่ากล่าว​ชวน​พวก​เจ้า, แล​เรา​จะ​ว่ากล่าว​ชวน​ลูกหลาน​ของ​พวก​เจ้า.

10 ด้วยว่า (เจ้า​ทั้ง​หลาย) จง​ข้าม​ฟาก​ถึง​หมู่เกาะ​คีธิม​แลดู​เถิด, แล​จง​ใช้​ไป​ถึง​เมือง​เคดาร, แล​ตรึกตรอง​ด้วย​ความ​หมั่น, แลดู​ว่า​จะ​มี​เหตุ​ดังนี้​บ้าง​หรือ​ไม่.

11 จะ​มี​เมือง​ที่​ได้​เปลี่ยน​พระ​ของ​ตัว, คือ​ซึ่ง​ที่​ไม่​ได้​เป็น​พระ​แท้, จะ​มี​หรือ​ไม่, แต่​พวก​ไพร่พล​ของ​เรา​ได​เปลี่ยน​ซึ่ง​เป็น​รัศมี​ของ​ตัว​แล้ว​เพราะ​ที่​ไม่​เป็น​ประโยชน์​อะไร.

12 พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, ดูกร​ท้อง​ฟ้า​ทั้งปวง​จง​ตกตะลึง​ไป​เถิด​เพราะเหตุนี้, แล​จง​มี​ความ​กลัว​มหันต์ แล​จง​ให้​เปลี่ยว​เปล่า​ไป​นัก.

13 เพราะ​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​ประพฤติ​ความ​ชั่ว​สอง​อย่าง, คือ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ละทิ้ง​เรา​ผู้​เป็น​น้ำพุ​ประกอบ​ด้วย​น้ำ​มี​ชีวิต, แล​ได้​ถาก​อ่าง​ทั้ง​หลาย​สำหรับ​ตัว, อัน​แตก​เสียแล้ว, ที่​จะ​ไว้​น้ำ​มิได้.

14 พวก​ยิศ​รา​เอล​เป็น​บ่าว​หรือ, เขา​เป็น​ทาส​อัน​เกิด​ใน​บ้าน​หรือ, เหตุไร​จึง​ได้​ต้อง​เป็น​ของ​ปล้น​เล่า.

15 อัน​สิงห์โต​หนุ่มๆ ได้​คำราม​เหนือ​เขา, แล​ได้​แผดเสียง​ออก, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​กระทำ​ให้​ประเทศ​ของ​เขา​ราน​ไป, บ้านเมือง​ของ​เขา​ต้อง​ไหม้​เสีย, ไม่​มี​ผู้ใด​อยู่​อีก.

16 ท​ลูกหลาน​ของ​เมือง​โน​ฟ​แล​เมือง​ธาฟะเนศ​ได้​หัก​มงกุฎ​จาก​ศีรษะ​ของ​เจ้า​แล้ว.

17 แล​ไม่​ได้​พา​เหตุ​นี้​มา​ถึง​เจ้า​ด้วย​เอง​หรือ, เพราะ​เจ้า​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​เมื่อ​พระองค์​กำลัง​หา​เจ้า​ไป.

18 แล​บัดนี้​เจ้า​มี​ธุระ​อะไร​ใน​ทาง​ที่​จะ​ไป​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, เพื่อ​ประสงค์​จะ​กิน​น้ำ​ทั้ง​หลาย​ของ​ซี​โฮ​ระ, หรือ​เจ้า​มี​ธุระ​อะไร​ใน​ทาง​แห่ง​เมือง​อา​ซู​ระ, เพื่อ​ประสงค์​จะ​ได้​กิน​น้ำ​ที่​แม่น้ำ​นั้น​เล่า.

19 ความ​บาป​ของ​เจ้า​นั้น​เอง​จะ​ฝึกสอน​ให้​เจ้า​กลับ​เสีย​ใหม่, แล​การ​ที่​เจ้า​กลับ​หลัง​เป็น​ชั่ว​อีก​นั้น​จะ​ห้ามปราม​ตัว​เจ้า​เอง, เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​จง​รู้​แลเห็น​เถิด​ว่า, ที่​เจ้า​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​นั้น, เป็น​การ​ร้าย​แล​ขื่นขม​แล​ความ​ที่​กลัวเกรง​เรา​ก็​ไม่​มี​ใน​ตัว​เจ้า, พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตรัส.

20 ด้วยว่า​ตั้งแต่​โบราณ​นั้น​เรา​ได้​หัก​แอก​ของ​เจ้า, แล​ได้​แยก​ซึ่ง​มัด​ตัว​เจ้า​ออก, และ​เจ้า​ได้​ว่า​ไว้​ว่า, เรา​จะ​ไม่​ทำ​เหลือเกิน​อีก, เพราะว่า​ครั้น​อยู่​มา​เจ้า​ได้​หลงใหล​เล่นชู้​บน​เนินเขา​ทุก​ยอด, แล​ใต้​ต้นไม้​เขียว​สด​ทุก​ต้น.

21 ถึงกระนั้น​เรา​ได้​ปลูก​เจ้า​เป็นต้น​องุ่น​ใหญ่, เป็น​ชาติ​ดี​ทีเดียว, อย่างไร​เจ้า​จึง​ได้​กลับ​เป็นต้น​อัน​เสื่อม​ลง คือ​เป็นต้น​องุ่น​ที่​เรา​ไม่​รู้จัก​เล่า.

22 เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ได้​ตรัส​ว่า, ถึง​มาตรแม้น​เจ้า​จะ​ล้าง​ตัว​เจ้า​ด้วย​ดินประสิว, และ​ใช้​สะ​บู่​มากๆ, ความ​บาป​ของ​เจ้า​ก็​ยัง​ติด​อยู่​ตรงหน้า​เรา.

23 อย่างไร​เจ้า​จะ​ว่า​ได้​ว่า, เรา​ไม่​เป็น​โสโครก, เรา​ไม่​ได้​ไป​ตาม​บาอะลิม​เล่า.

24 ดู​ทาง​ของ​เจ้า​ใน​หุบเขา​เถิด, จง​รู้​ว่า​เจ้า​ได้​กระทำ​อะไร​บ้าง, เจ้า​ได้​เป็น​ตัว​อูฐ​เดิน​เร็ว​ตาม​ทาง​ทั้ง​หลาย​ของ​ตัว, เป็น​ตัว​ลา​เถื่อน​เคย​ป่าดง, ได้​สูด​ลม​ตาม​ชอบใจ​ของ​ตัว, ใน​ความ​กำหนัด​ของ​ตัว ใคร​จะ​กระทำ​ให้​ตัว​กลับ​เสีย​ได้​เล่า, บรรดา​คน​ที่​เสาะหา​ตัว​มัน​จะ​ไม่​ได้​เหน็ดเหนื่อย​แก่​ตัว​เขา, ต่อไป​ใน​เดือน​กำหนด​ของ​สัตว์​ตัว​นั้น​เขา​คงจะ​ได้​ปะ​ตัว.

25 ตีน​ของ​เจ้า​จง​รักษา​ไว้​อย่า​ให้​ปราศ​จาก​เกือก​ได้, แล​คอ​ของ​เจ้า​อย่า​ให้​อยาก​น้ำ, แต่​เจ้า​ได้​พูด​ว่า, ไม่​มี​ความ​หวัง​ใจ​แล้ว, มิใช่ (อย่าง​นั้น), เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ได้​รัก​จำพวก​ต่าง​ประเทศ, ข้าพ​เจ้า​จะ​คิด​ติด​เขา​ไป.

26 เหมือน​อย่าง​คน​ขะ​โม​ย​คนใดคนหนึ่ง, เมื่อ​เขา​ได้​พบปะ​แล้ว, อาย​เขา​ฉันใด, ตระกูล​ยิศ​รา​เอล​ก็​ต้อง​มี​ความ​อาย​เช่นนั้น, คือ​กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา, แล​พวก​เจ้านาย​ของ​เขา, แล​พวก​ปุโรหิต​ของ​เขา, แล​พวก​ทำนาย​ของ​เขา,

27 เขา​ยัง​เรียก​รูป​พระ​ว่า, ท่าน​เป็น​พระ​บิดา​ของ​เรา, แล​ว่า​แก่​ก้อน​หิน​ว่า, ท่าน​ได้​บันดาล​ให้​เรา​เกิด​ออก​มา, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​กลับ​หลัง​ให้แก่​เรา, หา​ได้​หัน​หน้า​ให้แก่​เรา​ไม่, แต่​ใน​เวลา​ความ​ทุกข์​ของ​เขา จะ​ว่า​แก่​เรา​ว่า, ขอ​จง​ลุก​ขึ้น​ช่วย​พวกเรา​ให้​รอด​เถิด.

28 แต่​พวก​พระ​ทั้ง​หลาย, ที่​เจ้า​ได้​กระทำ​นั้น​อยู่​ที่ไหน, ถ้า​มัน​ช่วย​เจ้า​ให้​รอด​ใน​เวลา​ทุกข์ยาก​ได้, ให้​มัน​ลุก​ขึ้น​ช่วย​เถิด, เพราะ, โอ​ยะฮูดา, พวก​พระ​ของ​เจ้า​นั้น​มาก​เหมือน​บ้านเมือง​ของ​เจ้า.

29 เหตุผล​ประการ​ใด​เจ้า​ได้​กล่าว​ชักชวน​เรา​เล่า, เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ผิด​เหลือเกิน​จาก​เรา​ทุก​ตัว​คน, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.

30 เรา​ได้​ตี​โบย​ลูกหลาน​ของ​เจ้า​เสีย​เปล่า, เขา​ทั้งปวง​ไม่​รับคำ​สั่งสอน​กลับ​เสีย​ใหม่​เลย, กะ​บี่​ของ​เจ้า​เอง​ได้​กัด​กิน​พวก​ทำนาย​ของ​เจ้า​เหมือน​อย่าง​สิงห์โต​ทำลาย​ชีวิต​อยู่​นั้น.

31 โอ้​ชั่ว​มนุษย์​นี้​เอ๋ย, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ดู​ถ้อยคำ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, เรา​ได้​เป็น​ป่าดง​แก่​พวก​ยิศ​รา​เอล​หรือ, หรือ​เป็น​ประเทศ​อัน​มืด​หรือ, เหตุ​ไฉน​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​กล่าว​ว่า, พวกเรา​เป็น​เจ้านาย, พวกเรา​จะ​ไม่​เข้า​มา​หา​พระองค์​อีก.

32 หญิงสาว​จะ​ลืม​เครื่องประดับ​ของ​ตัว​ได้​หรือ, หรือ​เจ้าสาว​จะ​ลืม​เครื่องแต่งตัว​ได้​หรือ, แต่​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​ลืม​เรา​วัน​เดือน​จะ​นับ​มิได้.

33 เจ้า​ได้​อุ​สส่าห์​ตกแต่ง​ทาง​ของ​เจ้า​อย่างไร​เพื่อ​จะ​ได้​เสาะหา​ความ​รัก​เล่า, เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​ได้​สั่งสอน​คน​ชั่ว​ให้​เขา​รู้​ทาง​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า.

34 ใน​ที่​ชาย​เสื้อ​ของ​เจ้า​ได้​ปะ​โลหิต​แห่ง​จิตต์​วิญญาณ​ของ​คน​ยาน​จน​ที่​ปราศ​จาก​ผิด, เรา​ไม่​ได้​ปะ​ด้วย​เสาะหา​ลึกๆ ดอก, แต่​ปะ​เหนือ​บรรดา (คน) เหล่านั้น.

35 ถึงกระนั้น​เจ้า​ได้​กล่าว​ว่า, แท้จริง​พระองค์​ได้​หัน​ความ​แค้น​ของ​พระองค์​จาก​ตัว​ข้า, เพราะ​ตัว​ข้า​ปราศ​จาก​ผิด. ดู​เถิด, เรา​จะ​กล่าว​ชักชวน​ด้วย​ตัว​เจ้า, เพราะ​เจ้า​ได้​กล่าว​ว่า, เรา​ไม่​ได้​ผิด.

36 เหตุ​ไฉน​เจ้า​ได้​เที่ยว​ไป​เที่ยว​มา​มาก​ดังนั้น, เพื่อ​จะ​ได้​เปลี่ยน​ทาง​ของ​เจ้า​เล่า. เจ้า​คงจะ​ละอาย​เมือง​อาย​ฆุบ​โต, เหมือน​เจ้า​ได้​ละอาย​เมือง​อา​ซู​ระ.

37 เจ้า​ก็​จะ​ได้​ออก​ไป​จาก​เขา​ด้วย, มือ​ทั้ง​สอง​ของ​เจ้า​พาด​บน​ศีรษะ​ของ​ตัว, เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ละทิ้ง​ที่​ไว้ใจ​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า, แล​เจ้า​คงจะ​ไม่​ได้​เจริญ​ใน​ที่​ไว้ใจ​นั้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society

Thailand Bible Society
Lean sinn:



Sanasan