เยเรมีย์ 16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 อนึ่งคำของพระยะโฮวามาถึงข้าพเจ้าอีกว่า, 2 เจ้าอย่าได้เอาเมีย, หรืออย่าได้เกิดลูกชายลูกหญิงในที่นี่. 3 ด้วยว่าพระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า ถึงลูกชายแลลูกหญิงทั้งปวงที่ได้เกิดในตำบลนี้, แลถึงแม่ทั้งปวงที่ได้คลอดบุตรนั้น, แลถึงพ่อทั้งปวงที่ได้เกิดลูกนั้นในตำบลนี้. 4 เขาทั้งปวงจะตายลำบากนัก, เขาจะไม่ให้ผู้ใดร้องไห้ร้องห่มเพราะเขา, แลตัวของเขาจะไม่ต้องฝังไว้, แต่ศพนั้นจะอยู่ที่บนดินเป็นเชื้อดินอยู่. แลเขาทั้งหลายจะต้องสาปศูนย์ไปด้วยกะบี่, แลด้วยอดอยาก, แลซากศพของเขาจะต้องเป็นเหยื่อสำหรับฝูงนกแห่งฟ้า, แลสำหรับสัตว์บกทั้งหลาย. 5 เพราะพระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, อย่าเข้าไปในเรือนโศกเศร้า, แลอย่าไปเพื่อจะร้องไห้ร้องห่ม, หรือสงสารเพราะเขาเลย, ด้วยว่าเราได้เอาความสุขของเราออกจากพวกไพร่พลนี้แล้ว, คือความสงเคราะห์ประกอบด้วยใจรัก, แลความเมตตาทั้งหลาย, พระยะโฮวาได้ตรัส. 6 ทั้งผู้ใหญ่แลผู้น้อยจะตายในตำบลนี้, ศพของเขาจะไม่ต้องฝังไว้, แลคนจะไม่ร้องไห้ร้องห่มเพราะเขา, แลจะไม่มีใครเชือดเนื้อแลโกนศีรษะเพราะเขา, 7 แลคนจะไม่หัก (ขนม) สำแดงความโศกเศร้าเพราะเขา, เพื่อจะประเล้าประโลมเขาสำหรับผู้ตาย, แลคนจะไม่ยกถ้วยสำหรับปลอบโยนให้เขากินเพราะบิดาหรือมารดาของเขา. 8 เจ้าอย่าเข้าไปในเรือนเลี้ยงโต๊ะของเขา, เพื่อจะได้นั่งลงกินแลดื่มด้วยเขาเลย. 9 เพราะพระยะโฮวาเป็นเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย, พระเจ้าของยิศราเอล, ได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะกระทำในที่ตำบลนี้, ในที่ตาเจ้าได้เห็น, แลในวันเดือนของเจ้า, ให้หยุดเสียซึ่งเสียงชื่นใจ, แลเสียงโสมนัสส์แลเสียงเจ้าบ่าว, แลเสียงเจ้าสาว. 10 แลจะบังเกิดเหตุ, เมื่อเจ้าจะสำแดงบรรดาคำเหล่านี้แก่ไพร่พลนี้, แลเขาทั้งปวงจะถามเจ้าว่า, เหตุผลประการใดพระยะโฮวาได้ตรัสประกาศบรรดาความร้ายนี้ต่อสู้พวกเราเล่า, หรือความอสัตย์อธรรมของพวกเราเป็นอย่างไร, หรือความผิดของเราเป็นอย่างไร, ที่พวกเร็วได้ทำต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเรา. 11 แล้วเจ้าจงบอกเจ้าว่า, เพราะปู่ย่าตายายของพวกเจ้าได้ละทิ้งเราเสีย, พระยะโฮวาได้ตรัส. แลเขาได้ดำเนินตามพระอื่นทั้งหลาย, แลได้ปรนนิบัติพระนั้น, แลได้กราบไหว้แก่เขา, แลได้ละเราเสีย, แลหาได้รักษากฎหมายของเราไม่. 12 แลเจ้าทั้งปวงได้ประพฤติชั่วกว่าปู่ย่าตายายของพวกเจ้าอีก, ด้วยว่า, ดูเถิด, เจ้าทั้งหลายได้ดำเนินตามนึกร้ายของเจ้าทุกตัวคน, เพื่อจะไม่ได้ฟังคำของเรา. 13 เหตุฉะนี้เราจะทอดทิ้งพวกเจ้าจากประเทศนี้ให้เข้าในประเทศที่พวกเจ้าไม่รู้จัก. แลที่ปู่ย่าตายายของพวกเจ้ามิได้รู้จัก, แลในที่นั้นเจ้าทั้งหลายจะได้ปรนนิบัติพระอื่นทั้งหลายทั้งกลางวันกลางคืน, ในที่เราจะไม่สำแดงความสงเคราะห์แก่พวกเจ้า. 14 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, นี่แน่ะ, ปีเดือนจะมา, ที่คนจะไม่ต้องบอกอีกว่า, พระยะโฮวาทรงชีวิตอยู่, ผู้ที่ได้พาพวกลูกหลานยิศราเอลออกมาแต่ประเทศอายฆุบโต, 15 แต่เขา (จะบอกว่า) พระยะโฮวาทรงชีวิตอยู่, ผู้ที่ได้พาลูกหลานยิศราเอลแต่ประเทศฝ่ายเหนือ, แลแต่บรรดาประเทศที่เขาทั้งปวงต้องไล่ไปอยู่นั้น. 16 นี่แน่ะ, เราจะใช้ (เรียก) ชาวประมงหลายคน, พระยะโฮวาได้ตรัส, แลชาวประมงนั้นจะเสาะหาเพื่อจะจับเขา, แล้วเราจะใช้เรียกพรานหลายคน, แลพรานเหล่านั้นจะต้อนเขาเพื่อจะจับแต่ภูเขาทุกเขา, แลแต่เนินเขาทุกแห่ง, แลให้ไล่ออกจากช่องถ้ำภูเขาหินทั้งหลาย. 17 เพราะตาของเราทอดดูบรรดาทางของเขา, แลเขาทั้งปวงจะซ่อนตัวจากหน้าของเราไม่ได้, แลความอสัตย์อธรรมของเขาไม่ได้ปิดมิดจากตาของเรา. 18 เราจะตอบความอสัตย์ความผิดของเขาเป็นสองเท่า, เพราะเขาทั้งปวงได้กระทำให้ประเทศของเราชั่วลามกไปด้วยซากศพแห่งที่น่าเกลียดของเขา. แลเขาได้ที่มฤดกของเราเต็มด้วยความชั่วน่าเกลียดของเขา. 19 โอ้พระยะโฮวาผู้เป็นกำลังของข้าพเจ้า, แลเป็นป้อมของข้าพเจ้า, แลเป็นที่พึ่งอาศัยของข้าพเจ้าในวันความทุกข์ยาก, นานาประเทศจะมาหาพระองค์แต่สุดปลายแผ่นดินโลก, แลเขาจะบอกวา, แท้จริงปู่ย่าตายายของพวกเราได้มฤดกความมุสาต่างๆ,แลความเปล่า, แลลัทธิต่างๆ ที่หามีประโยชน์ไม่. 20 มนุษย์ผู้ใดผู้หนึ่งจะทำพระต่างๆ สำหรับตัว, ที่ไม่ได้เป็นพระเจ้าแท้นั้นควรหรือ. 21 เหตุฉะนี้, ดูเถิด, เราจะกระทำให้เขาทั้งปวงรู้, อีกทีเดียวเราจะกระทำให้เขาทั้งปวงรู้ฝีมือเราแลฤทธิ์เดชของเรา. แลเขาคงจะได้รู้ว่านามของเราคือพระยะโฮวา |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society