เยเรมีย์ 15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 ในขณะนั้นพระยะโฮวาได้ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า, ถึงมาตรแม้นโมเซแลซามูเอลได้ยืนต่อหน้าเรา, ใจของเราจะเอียงแก่ไพร่พลเหล่านี้มิได้, ต้องทิ้งเขาออกจากที่คลองตาเราเห็น, แลให้เขาทั้งปวงออกไปเถิด. 2 แลจะมีเหตุเกิดมา, ถ้าเขาจะถามเจ้าว่า, จะให้พวกเราออกไปถึงไหนเล่า, แล้วเจ้าจงบอกเขาว่า, พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, คนสำหรับความตายให้ถึงตาย, จำพวกสำหรับกะบี่ให้ถึงกะบี่, แลจำพวกสำหรับความอดอยากให้ถึงความอดอยาก, แลจำพวกสำหรับเป็นชะเลย, ให้ถึงความชะเลยเถิด. 3 แลเราตั้งเหนือเขาซึ่งเหตุสี่อย่าง, พระยะโฮวาได้ตรัส, คือกะบี่สำหรับประหารชีวิต, แลฝูงสนัขสำหรับกัดฉีก, แลฝูงนกแห่งฟ้า, แลฝูงสัตว์บก, เพื่อจะได้กัดกินทำลายเสีย. 4 แลเราจะบันดาลให้เขาทั้งปวงอพยพเข้าไปในเมืองทั้งปวงในแผ่นดินโลก, เพราะมะนาเซบุตรฮิศคียากษัตริย์เมืองยะฮูดา, เพราะการที่มะนาเซได้ประพฤติในเมืองยะรูซาเลมนั้น. 5 ด้วยว่าผู้ใดจะเมตตาแก่พวกเจ้า, โอ้เมืองยะรูซาเลม, หรือผู้ใดจะสงสารแก่พวกเจ้า, หรือผู้ใดจะแวะหันไปเพื่อจะถามถึงความสุขของเจ้าเล่า. 6 พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, เจ้าได้ละทิ้งเราเสีย, เจ้าได้เดินกลับไปแล้ว, เหตุดังนี้เราได้เหยียดมือของเราออกต่อสู้เจ้า, แลได้ทำลายเจ้าเสีย, เราได้เหนื่อยในการที่ยกโทษนั้นแล้ว. 7 แลเราได้ฝัดเขาทั้งปวงด้วยสีฝัดในประตูทั้งหลายสำหรับแผ่นดินนี้, เราได้ทำให้เขาทั้งปวงปราศจากลูก, เราได้ทำลายไพร่พลของเราเสีย, เพราะเขาทั้งหลายเป็นผู้ไม่ได้หันกลับจากทางของเขานั้น. 8 หญิงม่ายทั้งปวงของเขามากทวีขึ้นแก่เรามากกว่าเม็ดทรายแห่งทะเล. เราได้นำคนหนุ่มขึ้นมาให้มาต่อสู้มารดาเมือง, คนหนุ่มนั้นเป็นช่างทำลายในกลางวัน, เราได้บันดาลให้ความทุกข์แลให้เกิดความตกตะลึงเหนือเมืองนั้นโดยพลัน. 9 หญิงที่ได้เกิดลูกเจ็ดคนก็เสียใจไปแล้ว, ก็ลาตัวตายแล้ว, อาทิตย์สำหรับตัวก็ตกไปเมื่อยังเป็นกลางวัน, หญิงนั้นได้ต้องละลายแลตกตะลึงไป. แลคนที่เหลือจากเขานั้น, เราจะมอบเขากับกะบี่ตรงหน้าพวกศัตรูของเขา, พระยะโฮวาได้ตรัส 10 แม่ข้าเอ๋ย, วิบากมีแก่ข้าพเจ้าแล้ว, เพราะแม่ได้เกิดตัวข้าพเจ้าเป็นชายแห่งความแก่งแย่งกัน, แลเป็นความทะเลาะถึงที่ทั่วแผ่นดินโลก. ข้าพเจ้าไม่ได้ให้เขายืมเก็บเอาดอกเบี้ยเกินพิกัด, แลเขาไม่ให้ข้าพเจ้ายืมเงินแล้วเขาเก็บเอาดอกเบี้ยเกินพิกัด, ถึงกระนั้นเขาทุกตัวคนได้แช่งด่าข้าพเจ้า. 11 พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, แท้จริงเราจะกระทำให้เจ้ามีกำลังเป็นดีอยู่, แท้จริงเราจะบันดาลให้ศัตรูของเจ้าขออ้อนวอนแก่เจ้าในเวลาร้าย, แลในเวลาความทุกข์นั้น. 12 เหล็กจะหักเหล็กฝ่ายเหนือ, แลทองเหลืองได้หรือ. 13 ทรัพย์สิ่งของแลเงินทองของเจ้า, เราจะยกให้แก่ผู้ที่ปล้นปราศจากราคา, แลจะทำดังนั้นเพราะบรรดาความผิดของเจ้า, ซึ่งมีในบรรดาเขตต์แดนของเจ้า. 14 แลเราจะกระทำให้เจ้าไปด้วยพวกศัตรูของเจ้าถึงแผ่นดินที่เจ้าไม่รู้จัก, เพราะมีไฟก่อขึ้นแล้วในความพิโรธของเรา, ซึ่งจะเผาเนื้อเจ้า. 15 โอ้พระยะโฮวา, พระองค์ก็ทรงรู้, ขอพระองค์ได้ระลึกถึงข้าพเจ้า, แลให้มาเยี่ยมข้าพเจ้า, แลทำหายแค้นของข้าพเจ้าต่อจำพวกที่ข่มเหงข้าพเจ้าเถิด, อย่าได้เอาตัวข้าพเจ้าไปจากความอดกลั้นพระทัยของพระองค์, ขอพระองค์ได้ทรงรู้ว่าข้าพเจ้าได้พ้นความขัดขวางเพราะเห็นแก่พระองค์. 16 คำโอวาทของพระองค์ ข้าพเจ้าได้พบแล้ว, แลข้าพเจ้าได้กินคำนั้น, แลคำโอวาทของพระองค์เป็นที่ให้เกิดความอภิรมย์ยินดีในใจข้าพเจ้า, เพราะข้าพเจ้าเรียกชื่อด้วยนามของพระองค์, โอ้พระยะโฮวาพระเจ้าของพลโยธาทั้งหลาย. 17 ข้าพเจ้าหาได้นั่งลงในที่ชุมนุมของจำพวกเยาะเย้ยไม่, แลข้าพเจ้าไม่ยินดีด้วยเขา. ข้าพเจ้าได้นั่งลงอยู่คนเดียวเพราะพระหัตถ์ของพระองค์, ด้วยว่าพระองค์ได้ให้ข้าพเจ้าเต็มด้วยความขัดเคือง. 18 เหตุไรความปวดของข้าพเจ้าอยู่เป็นนิตย์, แลบาดแผลของข้าพเจ้ารักษาไม่หาย, เป็นโรคไม่ยอมให้หายเล่า, พระองค์จะเป็นแก่ข้าพเจ้าเหมือนอย่างลำธารน้ำที่ไว้ใจไม่ได้หรือ, แลเหมือนอย่างน้ำที่เหือดหายไปหรือ. 19 เหตุฉะนี้พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, ถ้าเจ้ากลับมาหาเราเสียใหม่, เราจึงจะพาเจ้ามาอีก, แลเจ้าจะยืนต่อหน้าเรา, แลถ้าแม้นเจ้าจะคัดเอาซึ่งประเสริฐออกจากที่ชั่ว, เจ้าจึงจะได้เป็นเหมือนปากของเรา. เขาจะกลับมาถึงเจ้า, แต่เจ้าจะไม่กลับไปถึงเขา. 20 แลเราจะกระทำให้เจ้าเป็นกำแพงทองเหลืองแก่ไพร่พลเหล่านี้, แลเขาทั้งปวงจะรบต่อสู้เจ้า, แต่เขาจะไม่ได้ชะนะต่อเจ้า, เพราะเราได้อยู่ด้วยเจ้าเพื่อจะช่วยเจ้า, แลเพื่อจะให้เจ้ารอด, พระยะโฮวาได้ตรัส. 21 แลเราจะให้เจ้ารอดออกมาจากมือคนชั่ว, แลเราจะไถ่เจ้าออกมาจากมือคนอันน่ากลัวนักนั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society