ยาโกโบ 5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19401 นี่แน่ะ ท่านผู้มั่งมี, จงโอดครวญเพราะวิบัติซึ่งจะมีมาแก่ท่าน. 2 ทรัพย์สมบัติของท่านทั้งหลายเสื่อมเสียไปแล้ว, และเสื้อผ้าของท่านมอดก็กินเสียแล้ว. 3 ทองและเงินของท่านก็เกิดสนิมเสียแล้ว, และสนิมที่เกิดแก่ของนั้นจะเป็นพะยานปรักปรำท่านทั้งหลาย, และจะกินเนื้อท่านดุจไฟ. ท่านทั้งหลายได้ส่ำสมสมบัติไว้สำหรับวันที่สุดแล้ว. 4 นี่แน่ะ ค่าจ้างของคนที่ได้เกี่ยวข้าวในนาของท่านซึ่งท่านได้ฉ้อไว้นั้น ก็ร้องฟ้องขึ้น และเสียงร้องทุกข์ของคนที่เกี่ยวข้าวนั้น ทราบถึงพระกรรณของพระเจ้าแห่งพลโยธาแล้ว. 5 ท่านทั้งหลายได้เลี้ยงตัวด้วยอาหารอย่างฟุ่มเฟือย, และได้ประพฤติตามความสนุกสนานแห่งโลก ท่านได้เลี้ยงใจไว้รอวันประหาร. 6 ท่านทั้งหลายได้ปรับโทษ, และได้ฆ่าผู้ชอบธรรมเขาก็ไม่ได้ต่อสู้ท่าน ผู้พิพากษาทรงยืนอยู่ตรงหน้าประตูแล้ว 7 เหตุฉะนั้นพี่น้องทั้งหลาย. จงมีใจอดทนเอาเถอะ, จนกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมา. จงดูพวกกสิกรเถิด. เขาคอยรับผลอันประเสริฐที่จะได้จากแผ่นดิน, เพียรคอยกว่าจะได้รับฝนต้นฤดูและฝนปลายฤดูสิ้นแล้ว. 8 ท่านทั้งหลายจงเพียรคอยเช่นนั้นเหมือนกัน ตั้งอกตั้งใจให้ดี ด้วยว่าการเสด็จมาขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็จวนจะถึงอยู่แล้ว. 9 ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย. อย่าบ่นว่ากันและกัน. เกรงว่าท่านจะถูกพิพากษาจงดูเถิด, พระองค์ผู้พิพากษาทรงยืนอยู่ตรงหน้าประตูแล้ว. 10 ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย. จงเอาแบบอย่างในการอดทนความทุกข์และเพียรพยายามแห่งผู้พยากรณ์. ผู้ได้กล่าวข้อความในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้านั้น. 11 นี่แน่ะ เราทั้งหลายเคยถือว่า ท่านเหล่านั้นที่อดทนก็เป็นสุข ท่านทั้งหลายได้ยินถึงความอดทนของโยบ, และได้เห็นแล้วว่าในที่สุดปลายนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปี่ยมไปด้วยพระเมตตากรุณาสักเท่าใด 12 ดูก่อนพี่น้อง. แต่ข้อที่สำคัญยิ่งกว่าสิ่งอะไรหมดคือว่า. อย่าสบถสาบาน จะอ้างถึงฟ้าก็ดี. หรือแผ่นดินโลกก็ดี. หรือจะสบถอ้างถึงสิ่งอื่นๆ ก็ดี แต่ที่ควรว่าเออก็จงว่าเออ. ที่ควรว่าไม่ก็จงว่าไม่. เกรงว่าท่านทั้งหลายจะตกในการปรับโทษ คำอธิษฐานด้วยใจร้อนรนจะนำให้เกิดผล 13 ในพวกท่านมีผู้ใดทนทุกข์หรือ ก็ให้ผู้นั้นอธิษฐาน. มีผู้ใดชื่นชมยินดีหรือ ก็ให้ผู้นั้นร้องเพลงสรรเสริญ. 14 ในพวกท่านมีผู้ใดป่วยหรือ ก็ให้ผู้นั้นเชิญพวกผู้ปกครองในคริสตจักรมาอธิษฐานเพื่อเขา. และชะโลมทาเขาด้วยน้ำมันในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า 15 และการอธิษฐานด้วยความเชื่อจะกระทำให้ผู้ที่ป่วยนั้นรอด. และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงโปรดให้เขาหาย. ถ้าเขาได้กระทำผิด. ความผิดนั้นก็จะทรงโปรดยกเสีย. 16 เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงสารภาพรับผิดต่อกันและกัน, และจงอธิษฐานเพื่อกันและกัน, เพื่อท่านทั้งหลายจะได้หายโรค คำอธิษฐานด้วยใจร้อนรนแห่งผู้ชอบธรรมก็มีอำนาจมาก ซึ่งจะนำให้เกิดผล. 17 ท่านเอลียานั้นก็เป็นคนมีสภาพเหมือนเราทั้งหลาย, และท่านได้อธิษฐานด้วยใจร้อนรนขอไม่ให้ฝนตก, และฝนก็ไม่ตกบนแผ่นดินถึงสามปีกับหกเดือน. 18 และท่านได้อธิษฐานขออีกครั้งหนึ่งและฝนก็ตกจากฟ้า, และแผ่นดินนั้นจึงได้งอกพืชผลต่างๆ 19 ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, ถ้าผู้ใดในพวกท่านหลงไปจากความจริง, และคนใดได้นำให้เขากลับใจเสียใหม่ 20 จงให้ผู้นั้นรู้เถิดว่า, ผู้ที่ช่วยคนบาปผู้หนึ่งให้กลับจากทางผิดของตนนั้น. ก็ได้ช่วยจิตต์วิญญาณดวงหนึ่งให้รอดพ้นจากความตาย. และได้ปกปิดการบาปเป็นอันมากไว้ |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
Thailand Bible Society